Ongenode Gast - De Vrije Tijd Tuinders
RODEN – Pak de auto, rijd door het dorp, langs de horeca, het voetbalveld, de tennisbaan en de kerken, en één ding valt op: het is stil. Rustig. Ja, de supermarkten hebben het druk. De tuincentra ook. Maar voor de rest gebeurt er haast niks. Toch zijn er nog enkele goed verborgen plekken waar het leven ‘gewoon’ door lijkt te gaan. Eén van die goed verborgen plekjes, is het terrein van de Vrije Tijd Tuinders. De Ongenode Gast bracht een bezoek aan deze oase van rust in vreemde tijden.
Een warme lentezon, een strakblauwe hemel en het gekwetter van vogels. Hier kan de Ongenode Gast wel aan wennen. Bijgestaan door fotograaf Erik, lopen ze het terrein van de Vrije Tijd Tuinders op. Hier kan men nog ongestoord hun gang gaan. Afstand bewaren is geen probleem en de hobbyisten hebben afgesproken niet bij elkaar de tuin op te lopen. Fons en Marie José van Kessel zijn druk bezig in hun tuin. ‘We zijn hier om de dag’, zegt Marie José. ‘Zeker als het droog is. Het is een fijne bezigheid en naast wandelen en fietsen één van de weinige sociale activiteiten die je nog kunt doen. Het is héérlijk dat we met dit weer hier gewoon naartoe kunnen.’
Verderop staan Lammert en Alberdien. Ook zij zijn druk bezig in de tuin. ‘We komen hier zo’n twee à drie keer per dag’, laat Lammert weten. Trots laat hij zijn groenten zien. Zoals zijn tomaten. ‘Jaarlijks halen we een paar kilo tomaten uit onze eigen tuin. Dan weet je waar het weg komt hè.’ Ook Coby Poelman staat te genieten van deze zonovergoten woensdag. ‘Het is een heerlijk tijdverdrijf’, zegt ze. ‘En we kunnen uitstekend afstand tot elkaar houden. We hebben afgesproken niet bij elkaars tuin te komen. Dat gaat prima.’
Even verderop staat Hendrik Jongsma. Ook hij meldt zich nu iedere dag bij zijn moestuin. ‘Ik ben een tijdje uit de roulatie geweest’, zegt de oudste tuinder van het stel. Op klompen beweegt hij zich opmerkelijk soepel door zijn tuin. ‘Anderen hebben het zolang voor mij onderhouden.’ Eén van heen kon best nog eens de heer Wieringa zijn, die de Ongenode Gast en de fotograaf naar Willem van Es dirigeert. ‘Hij is van het bestuur. Hem moet je hebben.’
En dus gaat het avontuur nog even verder. Door de nauwe paadjes van de vele moestuinen, richting een man in een fleecejas. Willem dus. ‘Dit is voor veel mensen een hele mooie uitlaatklep’, vertelt hij. ‘En het is heel veilig: je kunt uitstekend afstand tot elkaar houden. We hebben nog even overwogen de tuinen te sluiten, maar dat plan was al snel van de baan. Het is gewoon niet nodig, de ruimte is hier wel.’ Sterker nog: er is nog steeds een beperkt aantal moestuinen over. Belangstellenden kunnen zich melden en voor de prijs hoeft men het niet te laten. ‘Een lidmaatschap kost 25 euro en de huur van één are grond kost zo’n 17 euro. Al met al niet meer dan 45 euro’, rekent Willem voor. ‘En dan kun je het hele jaar naar je tuintje toe!’
Terwijl Jan Brink nog maar eens met twee volle gieters aan komt zetten, vertelt Willem verder. ‘We hebben vooral veel leden die al op leeftijd zijn. Dat heeft iets met vroeger te maken, want toen had iedereen zijn eigen moestuin.’ Zelf is Willem om de dag bij zijn moestuin. ‘Jan is hier iedere dag bezig’, zegt Willem, terwijl hij naar de perenbomen wijst. ‘Die zijn bijna uitgegroeid. Jaarlijks verdelen we de peren onder onze leden. Die krijgen dan een aantal kilo mee.’
Voordelen te over dus. In augustus staat er weer een open dag gepland, al is het de vraag in welke vorm deze door kan gaan. De tuinders zelf maken er het beste van. Met mooi weer en goede moed, maken ze het beste van hun moestuin. En dat allemaal op afstand. Wat kan het leven toch mooi zijn.
Wat: rondje langs de Vrije Tijd Tuinders
Wanneer: woensdag 22 april
Hoe laat: 10:30 uur
