Ongenode Gast - Dorpspicknick en opening Groene Ontmoetingsplek

||
|| Foto: ||
[on] genode gast

Wat: Dorpspicknick en opening Groene Ontmoetingsplek


Wanneer: 24 juni 2022


Waar: Roderwolde


RODERWOLDE – Na een hele dag regen is het even afwachten hoe de ongenode gast vandaag de tot ontmoetingsplaats omgetoverde groene weide, in het hart van het dorp, zal aantreffen. Gelukkig heeft de late zon inmiddels flink haar best gedaan want alles is weer opgedroogd en lijkt het alsof heel Roderwolde is uitgelopen. Ze zijn, voorzien van allerlei lekkers voor de afsluitende dorpspicknick, afgekomen op de officiële opening van de groene ontmoetingsplek om het schoolplein en naast dorpshuis De Doefkamp.


Natuurlijk treft de ongenode gast daar Erik van der Heide aan. “Waar mensen zijn, daar ben ik ook”, zegt hij lachend. “Dit is een American party, waarbij iedereen wat meeneemt.” Zodoende heeft Erik vanuit WiN vanmiddag gezorgd voor een popcornmachine. Iets verderop staat een tent waar alle eetwaren naar toe worden gebracht. Ze hoeven niet te verhongeren want de lange tafel staat inmiddels aardig vol. Mina en haar man Raymond vinden nog een plekje voor de zelfgemaakte cupcakes, tosti’s met monchou, ham en radijs en monchourolletjes. Polina, een jongedame die drie maanden geleden vanuit Oekraïne naar Nederland kwam, toont haar zelfgemaakte quiche. Vier wat oudere dames besluiten een plekje te zoeken in de tent. “Wij zijn uitgenodigd omdat we hier gymnastiek hebben”, vertelt Matty Scheepstra, nu woonachtig in Roden, “maar ik heb altijd in het mooie Roderwolde gewoond hoor!”


Voordat het tijd is voor de officiële opening neemt werkgroeplid Chris Paling het woord. “Het heeft even geduurd nadat juf Annie het eerste zaadje 5 jaar geleden bij haar afscheid plantte.” Op de vraag wat haar wens was om hier, op school, na te laten, liet ze weten dat meer reliëf op het schoolplein wel leuk zou zijn. Zo gezegd, zo gedaan, zou je zeggen. Echter, hevige regenval zorgde voor onbegaanbaar terrein. Daarna werd het op de lange baan geschoven en ontstonden er geluiden om het groter aan te pakken en het gehele schoolplein een facelift te geven. En toen sprong heel Roderwolde erin en werd er een werkgroep opgericht. “En het resultaat mag er zijn, er is een mooie basis gelegd waar we jarenlang van kunnen genieten, een groener schoolplein en ontmoetingsplaats voor jong en oud in een unieke omgeving. ” Nadat diverse sponsoren en vrijwilligers door Chris worden bedankt, laat ook juf Marije Wind weten dat ze als team zo blij zijn met het resultaat. “Kijk bijvoorbeeld eens naar het Tiny Forest, waar we met de kinderen op boomstronken kunnen zitten. Ze bedankt alle Rowôlmers die hieraan hebben bijgedragen.


Als het lint door Trineke, een van de wat oudere bewoners van Roderwolde, en Marlou, de jongste Rowôlmer in groep 1, is doorgeknipt, begeeft iedereen zich naar het stuk reliëf van juf Annie, daar waar het allemaal begon. Met een ferme zwaai verwijdert Annie het doek van het bord met ‘Mount Annie’ waarna alle kinderen, inclusief de oud-juf, ‘de berg’ bestormen. “Het doet mij heel veel. Ik heb een beetje een brok in m’n keel”, vertelt juf Annie aan de ongenode gast.


Deze laatste besluit het terrein verder te verkennen en stuit daarbij op een grote zandbak en schommels, waar Zoë en haar broertje Quin op heen en weer zwaaien. “Het leukste wat er is”, zegt Quin. “Nee hoor, dat is de kabelbaan”, aldus zijn zus. Luca komt popcornetend voorbij en toont z’n stempelkaart. “Kijk, ik mag ook nog een broodje knak, poffertjes en een verrassing halen.”


Sylvia van der Meijs, ook werkgroeplid en net bezig glazen aan te slepen, vertelt dat ze vandaag in de stromende regen alles klaar moesten zetten. “Gelukkig werd het nog droog.” Ze is blij met al het nieuws hier, maar vooral ook met de jeu de boulesbaan. “Vandaag was er al iemand die interesse toonde, terwijl de club nog moet worden opgericht.”


Ben en Heleen en hun kinderen van 9 en 10 ruilden Bussum vorig jaar september in voor Roderwolde. “Het schoolplein in Bussum was een postzegel vergeleken met het ‘plein’ hier. Het is hier zo groen en dan al die speeltoestellen”, zegt Heleen, “de kinderen, maar ook wij, willen niet meer terug.” “Wat fijn hè?”, zegt Avalon. Zij vertelt verantwoordelijk te zijn geweest voor het ontwerp, nadat ze alle wensen had verzameld. “Mijn partner Dick heeft alles vervolgens gebouwd.” “Wel samen met anderen hoor,” voegt hij hieraan toe. Avalon is het meest trots op de brug en de boomhut. “En jullie?” vraagt de ongenode gast aan een paar kinderen die op een bankje bij het Tiny Forest hun bordje leegeten. Niek kiest voor het bosje achter hem, maar Lottie en Jannick gaan voor de kabelbaan.


Juf Marije Hagenauw wijst haar dochter de crossbaan. “Die moet nog wel wat worden ingereden hoor”, vertelt ze de ongenode gast. Ze werkt hier inmiddels 9 jaar en geniet van de gemoedelijke sfeer en de unieke groene werkomgeving. “Maar ook in de winter kan ik genieten. Terwijl de kinderen nog buiten spelen, zie ik de zon boven de ijsbaan opkomen.”


En terwijl de zon de boel vanmiddag nog meer opwarmt, er wordt gespeeld, gelachen, genoten en gegeten, besluit de ongenode gast de groene weide achter zich te laten.



||
||

UIT DE KRANT