Onopgeloste puzzel

Gemeente Westerkwartier
Column 89
Er wordt hard gewerkt in Niezijl. Zo’n tweehonderd meter aan de linkerkant van ons huis ligt de brug eruit. Een jaar na de brug over het Hoerediep, wordt ook de brug over het Niezijlsterdiep aangepakt. Kosten? Zo’n 450 duizend euro. Best veel voor ons dorpje. Zeker in ogenschouw nemend dat vorig jaar de andere brug is vervangen. Ook duur. Of neem de sloop van het huisje voor het Niezijlster dorpshuis. Het levert extra parkeerruimte op én meer ruimte om uitgebreid een biertje of wijntje te drinken op het terras. De aankoop en sloop van de woning kostten de gemeente toch al snel 95 duizend euro. We mogen niet klagen in Niezijl. En dat doen we dan ook niet. Nee, wij prijzen ons gelukkig met een raad die op de centjes let en een college dat weet hoe een rekenmachine werkt. Twee kilometer verderop in Grijpskerk zijn ze daar ook content mee. Je zou het bijna vergeten, maar De Wierde kreeg nog geen twee jaar geleden het bericht dat –hoogstwaarschijnlijk- het slot op de deur van het woonzorgcentrum zou gaan. Met vereende krachten, waaronder financieel bijspringen van een betrokken raad en college van de gemeente Zuidhorn, werd het tij gekeerd. De Wierde werd De Nieuwe Wierde. Ging niet dicht, maar wordt uitgebreid en gaat straks dienen als MFC. Ook leuk om te noemen is de realisatie het gewenste Aduarder fietspad langs het Van Starkenborghkanaal. Het ruim 2 kilometer lange fietspad kost 200 duizend euro. Geen probleem voor de raad die het bedrag graag ter beschikking stelde aan de Aduarder fietsers.
Overigens is dit alles niet uitzonderlijk in het Westerkwartier. In de Streekkrant hebben de mensen in de gemeente Grootegast kunnen lezen dat er recent mooie cheques zijn uitgedeeld voor diverse goede initiatieven. Grootegast heeft nog iets over en steunt plaatselijke dorpsbelangenverenigingen, musea én dorpshuizen van harte. Op de valreep wordt de kern van Doezum aangepakt, is er ruimte om te investeren in het Grootegaster museumplein en is de gemeenschap in Niekerk, Oldekerk en Faan meermaals verblijd. Waarom? In Grootegast regeerde men de afgelopen jaren met de hand op de knip. Niet dat zuinigheid de boventoon voerde. Integendeel. Maar plannen werden wel goed doorgelicht en meerdere malen gewogen. Het resultaat mag er zijn. De Grootegaster dorpen gaan goed en warm de nieuwe gemeente Westerkwartier in. Vraag het de Lutjegaster ondernemer Jan Notebomer die deze woorden zal onderstrepen. Het college van de gemeente Grootegast heeft de afgelopen jaren puik werk geleverd, sprak de voorzitter van Dorpsbelangen Lutjegast vorige week zijn dankwoord uit.
En dat is niet vanzelfsprekend, ondervinden de inwoners van het mooie dorp Zevenhuizen. Hun potjes zijn leeg. Zevenhuizen heeft een multifunctioneel centrum nodig, daar alleen het Verenigingsgebouw nog open is. Voor drie jaar. Dan zal ook dit gebouw niet langer gebruikt worden voor maatschappelijke doeleinden en staan de Zeuvmhuuster buurt-, wijk- en muziekverenigingen op straat. Moeten kaartclubjes op zoek naar een locatie buiten het eigen dorp en is het nog maar afwachten waar de inwoners elkaar kunnen ontmoeten. Een kleine negen miljoen euro dacht het dorp nodig te zijn voor een MFC dat helemaal toekomstbestendig is en voldoet aan alle normen van deze tijd. Toegegeven, dat ís vrij prijzig. Ik mag dan ook aannemen dat het voor de initiatiefnemers een zogenaamd vertrekpunt was. Het tegenbod van de gemeente van 2,5 miljoen euro viel echter niet mee voor Zevenhuisters. Meer zit niet in het vat. De kas is leeg. Koos Siegers haalde het al aan tijdens het debat in Zevenhuizen: “De waarheid is dat Zevenhuizen te weinig op onze agenda heeft gestaan. Wij zijn als gemeenteraad de afgelopen jaren vooral bezig geweest met het op orde brengen van de gemeentefinanciën.” De 175 duizend euro die de verkoop van ‘t Wiekhuus heeft opgebracht en bestemd was voor dorp Zevenhuizen is verdwenen in de pot Algemene Reserves. Afgelopen woensdag kreeg het dorp te horen dat het Leekster college en de raad een ‘gezamenlijke maximale inspanning gaan plegen om het investeringskrediet van 2,5 miljoen euro voor MFC Zevenhuizen ook in de nieuwe gemeente beschikbaar te stellen voor de Stichting MFC Zevenhuizen’. ‘Maximale inspanning’ valt op. Is dit nog niet gewaarborgd dan? En wat betekent precies ‘maximaal inspannen’? Een begrip dat té ruim en té vrijblijvend is. Toch is dit het kluitje dat het dorp kreeg aangereikt, alvorens het riet in te worden gestuurd.
Het moet zuur zijn wetende dat nieuwbouwwijk Oostindie binnenkort een nieuwe brede school krijgt. Die kosten van 5,25 miljoen euro bleken een minder groot struikelblok. Extra wrang is dat prestigeproject Oostindie ten grondslag ligt aan de financiële problemen van de gemeente Leek. Voor de crisis hadden zij grote plannen, ruime kavels en investeerde de gemeente ruimhartig om van Oostindie het nieuwbouwwalhalla van het noorden te maken. Wie gokt, kan ook verliezen. Zo bleek in Leek, waar de klappen van de crisis hard zijn aangekomen. Zuidhorn en Grootegast zijn inmiddels weer Boven Jan, getuige de investeringen die zij doen. Leek is nog altijd aan worstelen en draagt straks een onopgeloste puzzel én een ontevreden dorp over aan het Westerkwartier. Voor Zevenhuizen is het hopen dat er straks gerekend wordt met een rekenmachine uit Zuidhorn, Grootegast of Marum. Misschien komt het dan ook voor Zevenhuizen allemaal nog goed.
Meediscussiëren over de herindeling of jouw mening laten horen? Laat het weten op Twitter @richardlamberst! Mail: richardlamberst@media-totaal.nl.
 

UIT DE KRANT