Onverwachte gast
Vorige week bezocht de Vogelwerkgroep van IVN Roden op donderdagavond De Onlanden. Met enige regelmaat lopen we daar een rondje: Roderwolderdijk, Onlandse Dijk en via de kade achter het Groot Waal langs weer terug naar de Roderwolderdijk. Of andersom. Het hangt er maar net van af hoe de wind staat of waar de leden de voorkeur aan geven. Gemiddeld doen we daar twee uurtjes over en onderweg wordt er altijd wel iets bijzonders gezien.
Waar de meesten zich deze keer over verbaasden was de Rietvink. ”Wat…, een Rietvink?” werd gevraagd. Vanwege dat ’vink’ was er een associatie met een vogel, maar hier hadden we met een rups te maken van ruim 7 cm lengte. Het is de rups van een vrij algemeen voorkomende nachtvlinder die behoort tot de spinners. Dat is een kleine groep van pakweg 12 soorten in Nederland, waarvan de Hageheld in onze contreien ook een bekende vertegenwoordiger is. Andere soorten met soms aansprekende namen zijn: Hulstblad, Eikenblad en Veelvraat. De eerste twee zijn trouwens wel zeer zeldzame soorten in Nederland. Meer verbazing was er bij mij op weg naar ons excursiedoel. Bij mij in de auto zat Henk Koolman, lid van de werkgroep, die doodleuk en met enige trots vertelde de avond ervoor een Ralreiger vanaf de Zanddijk in de Peizermaden te hebben gezien. Ik veronderstelde dat hij deze zeer zeldzame gast wel had doorgegeven, maar nee, Henk is al iets ouder en van de generatie die weinig heeft met internet. Hij vindt het leuk om zelf bijzondere dingen te ontdekken, maar om dat door te geven is minder belangrijk.
Ik verkeerde nog even in dubio om het excursiedoel te wijzigen, maar had al met anderen afgesproken dat ze bij de parkeerplaats van het Groot Waal zouden staan. Vanwege de bijzonderheid van de waarneming meldde ik dit dezelfde avond nog wel bij Wim van Boekel (www.natuurindeonlanden.nl). Hij reageerde de volgende dag na de melding van Tseard Mulder die de Ralreiger die ochtend had gespot. Henk had het dus goed gezien en had de primeur. ’s Avonds ben ik er wezen kijken samen met Erick Turksema, een goede vogelaar van IVN Roden. Zijn mooiste waarneming dit jaar was een paartje baltsende en parende Kuifduikers op de Dwingeloosche Heide. Bij de Zanddijk aangekomen was het al een drukte van belang, want zo gaat dat, wordt er iets bijzonders gemeld (vooral via www.waarneming.nl), dan komen daar de nodige mensen op af. De Ralreiger liet zich prachtig zien, een prima gelegenheid voor fotografen er mooie plaatjes van te schieten. Zelf had ik geen apparatuur meegenomen, maar trof het dat ik daar natuurfotograaf Wies Vink (www.wiesvink.nl) en haar man Karel ontmoette. Zij wilde wel enkele foto’s van de Ralreiger naar mij sturen en één van haar schitterende foto’s ziet u hierboven afgebeeld.
Bij dit soort gelegenheden kom je altijd wel bekenden tegen, o.a. Dirk Vogt (zoon van kerkuilenman Koen), ook al een natuurfotograaf. Hij had zijn vrouw meegelokt onder het mom van het maken van een wandelingetje. Maar waar hij haar vooral voor nodig had was haar schouder als steun voor de telelens op zijn camera. Erick en ik liepen nadat we de Ralreiger uitvoerig hadden bewonderd een eindje door de Zanddijk af, want er was veel meer te zien en te horen: Blauwborst, Bosrietzanger, Geoorde futen (met jongen), meer dan eens een hoempende Roerdomp, Snor en vele Zwarte sterns. Het is maar een kleine opsomming van het vele fraais. Keer op keer werden we echter door passerende fietsers, het is een populaire route, erop geattendeerd dat we op de verkeerde plek waren en men wees daarbij naar de groep verderop bij de Ralreiger. Daar gingen we uiteindelijk toch weer naartoe en troffen het nog met een Bruine kiekendief die langs vloog. Het ontlokte mij de opmerking dat het echt fantastisch zou zijn wanneer voor onze ogen die ’bruine kiek’ de Ralreiger te grazen zou nemen. Dat zou volgens mij echt spectaculaire foto’s opleveren. Daar werd ronduit ontsteld op gereageerd en de inmiddels ook gearriveerde Koen Vogt vroeg of iemand ook een buks bij zich had. Niet om op de kiekendief te schieten, maar op mij!
