‘Je leeft niet voor jezelf alleen’
In de rubriek OP DE KOFFIE spreken we met een bestuurlijk, maatschappelijk, politiek, sociaal of anderszins bekende persoon uit de regio die we nu eens van een andere, meer ‘intieme’ kant willen laten zien. Dat doen we in deze rubriek OP De KOFFIE, waarin we – inderdaad op de koffie – iemand naar meer persoonlijke dingen vragen dan normaal in de media aan bod komen.
Dit keer is dat Anne Doornbos (Erica, 1948), die jarenlang gemeentesecretaris in de gemeente Noordenveld is geweest en ook na zijn pensionering nog steeds met beide benen in de samenleving staat. Zo is hij ondermeer als voorzitter van het Huus van de Taol, dichter/schrijver/performer en Taaldrost van Drenthe een groot voorvechter van de Drentse streektaal. Doornbos speelt graag toneel, is cabaretier en (tekst)schrijver, hij volleybalt, is hobbyboer en fractievoorzitter van de PvdA van de gemeenteraad van Noordenveld.
—–
Hoe voelt u zich nu, na uw pensionering?
Goed. Ik ben weliswaar niet helemaal gezond maar ik heb geen last van blessures. Met werken in de tuin moet ik bijvoorbeeld toch oppassen. Ik schat zoiets vaak te optimistisch in.
Hebt u nog voorbeelden of helden?
Helden in algemene zin niet. Ik bewonder wel mensen die iets speciaals kunnen, die bijvoorbeeld handvaardig of creatief zijn.
Wat of wie zijn uw ergernissen?
Ik kan slecht tegen mensen die dingen die toch logisch zijn, niet kunnen of willen snappen. Maar ik moet mezelf niet als maatstaf nemen. Vroeger was ik overigens veel ongeduldiger.
Op wie lijkt u, op uw moeder of op uw vader?
Het meest op mijn moeder. Maar je bent het product van twee mensen. Laat ik het zo zeggen: het bestuurlijke heb ik meer van mijn moeder en het nieuwsgierige van mijn pa.
Hebt u nog dromen of doelen?
Nog steeds. Onrechtvaardigheid bestrijden, bijvoorbeeld. Acceptatie van elkaars opvattingen en verschillen tussen mensen draagt bij aan een fatsoenlijke samenleving.
Wat doet u met sociale media?
Vrijwel niets. Ik heb een facebook-account waar ik één keer in de drie weken op kijk. Ik zet er vrijwel nooit iets op. Ik ben aanwezig op LinkedIn en daarmee is alles wel gezegd. Ik twitter bewust niet. De brij aan meningen die sociale media over ons uitstorten en de laagdrempeligheid ervan dragen volgens mij bij aan een klimaat waarin polarisatie toeneemt.
Wat is uw grootste angst?
Ik ben niet bang voor de dood maar wel voor een langdurig ziekbed dat daaraan soms vooraf gaat. Mijn grootste angst echter is om dierbaren te verliezen.
Gelooft U?
Ik ben gereformeerd opgevoed en heb als jongeling dat hele ‘circuit’ doorlopen. Nu noem ik me een randkerkelijke protestant. Ik ga wel regelmatig naar de kerk, maar ik ben alle geloofsdogma’s allang kwijt. God blijft een eeuwig mysterie.
Wat is uw guilty pleasure?
Ik ben een sober mens maar je kunt me met chocola en drop ‘verleiden’. Ik ben een snoeper.
Vindt u zichzelf aantrekkelijk?
Dat wil ik niet van mezelf zeggen, maar ik heb nooit te klagen gehad over mijn vriendinnen.
Waar schaamt u zich voor of hebt u zich voor geschaamd?
Dat mijn eerste huwelijk is mislukt.
Wanneer hebt u voor het laatst gehuild?
Nog niet lang geleden toen ik tijdens een gedichtensessie gedichten over mijn overleden vader voordroeg.
Wat vindt u een minder fraai trekje aan uzelf?
Mijn ongeduld. En ik zou mijn sociale contacten beter moeten onderhouden.
Welke eigenschappen waardeert u in een man en in een vrouw?
Bij een man vooral dat ie staat voor wat hij zegt en buiten dat bij een vrouw haar empatisch vermogen.
Wat zou u aan uzelf willen veranderen?
Dat ik muzikaal zou zijn want dat ben ik totaal niet. Ik beschouw dat als een groot gemis. Ik luister wel graag naar muziek: Paul Simon, Leonard Cohen en Daniël Lohues zijn mijn favorieten. En o ja: Normaal vind ik schitterend, mede door de ambiance.
Wie is uw grootste liefde?
Buiten mijn kinderen is dat mijn huidige echtgenote.
U ben maatschappelijk geslaagd in het leven, maar zou u, als u iets over kon doen, niet iets anders willen?
Boer worden, ik kom uit een boerengeslacht. Maar nog liever had ik ‘professioneel’ als acteur of cabaretier op het toneel willen staan. Een zaal vol mensen ‘bezig houden’, man, dat is voor mij de ultieme droom.
Hebt u een levensmotto?
Twee zelfs. ‘Je leeft niet voor jezelf alleen’ en ‘Gebruik je talent’.
