Opkicker

|
| Foto: |
Puur natuur

Iedereen heeft wel eens een lastige periode in zijn of haar leven. Het loopt allemaal even niet zo lekker of je staat voor een moeilijke of belangrijke keuze in je leven. Op zo’n moment pak ik mijn camera en trek me terug in de natuur om mijn hoofd te legen. Ik gebruik de natuur als ‘vluchtheuvel voor de geest’ zoals dat wordt genoemd. Het geeft mij rust.


Zo ging ik onlangs ‘op jacht’ naar de boomkikker (Hyla arborea). Ik zag ze op facebookfoto’s voorbijkomen en dat was aanleiding genoeg om die zeldzame, kleine, gifgroene klimkikkertjes weer eens op te zoeken. Boomkikker is overigens een bijzondere naam voor deze kikker als je bedenkt dat je ze meer in struiken vindt dan op bomen. Vooral dichtbegroeide stekelige bramenstruiken en planten bij water.


Boomkikkers zijn klein, ongeveer 3-5 cm groot. Iemand noemde ze ‘opkikkers’, eigenlijk een hele leuke naam voor de boomkikker. In de eerste plaats omdat ze niet, zoals de andere kikkersoorten over de grond kruipen maar ‘op’ de struiken zitten. In de tweede plaats omdat het zoeken naar de kikker een uitdaging is en een ware ‘opkikker’ als je er een vindt. Bij mij werkt het in ieder geval wel.


Dit exotisch ogende, felgroene klimkikkertje heeft een soort zuignapjes aan de vingers en tenen. ‘Kleefvingers’ waarmee ze goed kunnen klimmen. Op plantenstengels maar ook tot wel meters hoog in een boom. Deze hechtschijfjes scheiden een bepaald vocht af waardoor de kikker beter blijft plakken. Ook langs de buikzijde laat de kikker een slijmlaagje los om beter te blijven plakken.


Ze lijken niet op de andere Nederlandse kikkers. On-Nederlands zelfs, meer iets voor tropische regenwouden en jungles. Bomkikkers kunnen overigens van kleur veranderen door temperatuurwisselingen en veranderingen in hun gemoedstoestand, zoals stress. De kleur varieert dan van geel, olijfgroen tot grijsbruin.


Boomkikkers zijn zeldzaam in ons land en staan op de rode lijst van bedreigde diersoorten. In Drenthe vinden we nog beschermde populaties bij onder andere het Fochtelooerveen en het Reestdal. Er zijn grotere populaties te vinden in de Achterhoek en Limburg.


Het zijn echte zonaanbidders. Je ziet ze regelmatig zonnen op bladeren van bijvoorbeeld bramenstruiken. Dat is handig want bij gevaar springt de boomkikker in de bramenstruik en verschuilt zich tussen het blad. Hij voelt zich goed beschermd door de stekels. De kikker staat op het menu van onder andere de blauwe reiger, grauwe klauwier, kerkuil, kleine zilverreiger, kokmeeuw, slangen en de snoek.


De mannetjes kwaken, vooral in de paartijd rond april - mei. Ze lokken de vrouwtjes naar het water om te paren. Daarbij maken ze een flink kabaal, vooral in de schemering. Het geluid schijn je op een kilometer afstand te kunnen horen. Dus als je de kikker overdag niet hebt gevonden kun je altijd nog tegen de avond terug komen.


Ik las op internet dat boomkikkers vroeger als een levende barometers werden gebruikt. Die techniek is inmiddels gelukkig achterhaald. De kikker werd in een glazen bokaal met water gehouden. Als de boomkikker uit het water klom dan was er mooi weer op komst. Bleef de boomkikker in het water of kwaakte hij, dan zou het gaan regenen…


En ben je dan een keer ‘down’ van al die regen of zit je een keer niet goed in je vel, ga dan toch eens op zoek naar de ‘opkikker’. Het vinden van dit prachtige kleine kikkertje geeft je namelijk een kick en dat maakt je dag meer dan goed. Daarom is ‘op-kicker’ wellicht een nóg betere naam voor het diertje.


Andre Brasse - Puur Natuur nr. 95 mei 2023


|

UIT DE KRANT