Pasop 26, Midwolde
Plaats: Pasop 26, Midwolde
Datum: 6 maart
Tijd: 11.30 uur
MIDWOLDE - Stel er gebeurt iets en hulpverlening is gewenst. Je belt 112 en dan blijkt dat de ambulancebroeders of spuitgasten je woning niet kunnen vinden omdat het huisnummer niet te vinden en te zien is. Als elke seconde telt, kan dat héél vervelende consequenties hebben. Met dit gegeven zijn LTO Noord afdeling Zuidelijk Westerkwartier, Boer & Natuur Zuidelijk Westerkwartier (met gelden van het Ondernemersfonds Leek) het project ‘de agrariërs zichtbaar’ gestart.
En dus stond Paul(tje) Tameling donderdagmorgen rond 11.30 uur met een paal in de hand voor de boerderij van de familie De Boer. Tameling had zoveel mogelijk mensen opgetrommeld om het project officieel te laten starten. ‘En als ik mensen optrommel, komen ze allemaal én op tijd’, lacht Paul. Dat laatste blijkt wel te kloppen. Want in de gezellige keuken van José de Boer zitten dan al ondermeer Tanja Haseloop (wethouder), uiteraard José de Boer zelf en Henk Hulshof van LTO ZWK. Ze drinken koffie, eten een oranjekoek en hebben de grootste lol. Om ‘het in actie zien van Tanja’, bijvoorbeeld. Over het feit dat wethouder Ben Plandsoen die ochtend al rond half zeven al gebeld werd door Radio 1 en dat Christel Elshout ook door die zender benaderd werd en zonder scrupules haar mening gaf over de bezuinigingen in Leek. Over een niet ingediende motie van Paul en over alweer een nieuw project van Paul, het inrichten van het boerenerf.
Serieuze zaken worden ook besproken. ‘Toevallig’, zo laat Tameling weten, ‘is mijn buurman ambulancemedewerker. Zo is het balletje eigenlijk gaan rollen. Hij maakte ooit een filmpje vanuit zijn positie in de ambulance om zo aan te tonen dat het soms heel lastig is om het juiste huisnummer te vinden. Dat zette me aan het denken en dit project is de uitkomst.’ José beaamt de woorden van Paul, want niet zo lang geleden moest een ambulance in de buurt zijn. Pas na hulp van twee (!) politiewagens kon het juiste adres gevonden worden. En dat is – nogmaals- geen goede zaak als elke seconde telt.
Vandaar dus nu duidelijk zichtbare, reflecterende palen. Op eigen erf, rechts van de inrit. Want zo zijn de regels. Normaliter kost zo’n paal tachtig euro, vanwege dit project- en vooral de bijdrage van OVL- kunnen agrariërs de paal voor de helft van het geld aanschaffen. De familie De Boer bleek de eerste. ‘Trouwens, het kostte nogal wat moeite om de hoogte van de paaltjes te bepalen. Aanvankelijk wilden we iets kleinere paaltjes. Maar omdat het onderhoud van de berm, de gemeente moet immers bezuinigen, er nog wel eens bij in wil schieten, en daardoor de paaltjes wellicht tóch weer niet zichtbaar zouden worden, hebben we voor deze exemplaren gekozen. Een mooie, grote paal’, lacht Tameling.
De officiële handeling had niet zo veel om het lijf. De Boer had al een paal in de grond gemaakt, waar omheen de nieuwe paal geschoven kon worden. En dat was voor Paul en Tanja een eenvoudig klusje, al bevlekte de paal wel de handjes van Tanja. ‘Ik dacht dat dit een nieuwe paal was’, liet ze bedremmeld weten.