Peter Gerrits is vooral gespecialiseerd in het ambachtelijk maken van zeefdrukken
“Wat ik met mijn creativiteit verdien gaat naar ‘goede doelen’”
Dit wordt – retteketetetteketet, boem! – de zevenhonderdvijftigste aflevering van Kleintje Cultuur. Na bijna vijftien jaar , notabene, want dat deze rubriek een langdurig leven zou lijden, nee, dat zat er niet in, was de aanvankelijke gedachte. Kunst en cultuur immers zijn voor velen (nog?) veel te elitaire onderwerpen. Het tegendeel bleek waar te zijn; we zijn dan ook nog lang niet uitgeschreven. De ‘wachtlijst’- echt, die is er – wordt regelmatig aangevuld. Want wat wórdt er in deze regio veel aan kunst & cultuur gedaan. De rubriek gaat deze keer over de in Roden woonachtige Peter O. Gerrits – ‘die O staat voor mijn tweede voornaam Oeds, zie het maar als een marketingtrucje om mijn naam als kunstenaar beter te kunnen traceren,’- gniffelt de geïnterviewde kwajongensachtig. Peter Gerrits (Groningen, 1948) was in zijn werkzame leven als anatoom, neurowetenschapper en docent verbonden aan het Anatomisch instituut van het UMCG. In die hoedanigheid was hij onder andere verantwoordelijk voor mensen die zich beschikbaar hadden gesteld aan de medische wetenschap. Als ‘compensatie’ voor dit ook geestelijk zware werk specialiseerde hij zich sinds 1992 in het ambachtelijk handmatig maken van zeefdrukken.
Gerrits volgde daarvoor lessen bij het Grafisch Centrum in de stad Groningen. Dat is een werkplaats voor grafische technieken zoals gravure en ets, lithografie, hout- en zeefdruk en typografie. Daarbij wordt gewerkt op de historische instrumenten van ‘De Ploeg’. Peter is in dat centrum ook als vrijwerker actief. In Roden, in zijn woning aan de Weidebloemenweg, heeft hij op de bovenste verdieping zijn atelier ingericht waar hij vrijwel dagelijks is te vinden. Maar in het hele huis hangen werken van zijn hand, niet alleen zeefdrukken maar ook impressionistische doeken. Zoals pontificaal in de woonkamer zijn spirituele interpretatie van Het Laatste Avondmaal. “Dat onderwerp wil ik schildertechnisch nog verder uitdiepen,”zegt hij, “zodat het een hele wand beslaat. Zoiets vind ik een uitdaging, zoals ik eigenlijk in alles wat me boeit een uitdaging zie. (En glimlachend:) “Weet je wie me ook veel inspiratie geeft? Mijn kleindochter Brynn. Voor en met haar heb ik een hele koeienserie in acryl geschilderd. Leuk hoor.”
Naast het schilderen annex zeefdrukken heeft Peter Gerrits nóg een hobby, die hij met passie beoefent: Klassieke trombone. Dat talent heeft hij kennelijk van zijn vader geërfd. Die speelde in zijn vrije tijd in de brassband van het Leger des Heils. “Daarvoor reisde hij elke donderdagavond na zijn werk bij de gevangenis in Groningen meteen door naar Amsterdam, waar deze destijds fameuze band repeteerde. Dat was, met de gebrekkiger reismogelijkheden van toen, altijd een hele onderneming. Maar hij dééd het en dat heb ik altijd erg bewonderd. Zelf heb ik ook in een brassband gespeeld, een hobby die ik een tijdlang heb verwaarloosd maar die ik zeker weer wil oppakken,” klinkt het stellig uit zijn mond.
Naast zijn activiteiten als zeefdrukker heeft modern design Gerrits’ grote interesse. Hij is autodidact in toepassingen van het paletmes en acrylaten waarbij hij steeds op zoek is naar uitdagingen in vorm en (vooral digitale) techniek. Hij schildert voornamelijk abstract en dan volgens een bepaald thema. “Mijn schilderijen zijn vaak geënt op gedichten van mijn vrouw Bea Sportel Bolt,”vertelt hij op zijn atelier, dat een schitterend overzicht biedt van zijn activiteiten. “Bea’s gedichten sluiten echt perfect aan op mijn denkpatroon, als duo-presentatie geeft dat een extra dimensie. Maar ik werk ook in opdracht en geef workshops op familiedagen en ook in ‘emotioneel schilderen’. Dat laatste doe ik één op één. Dat werkt helend op de persoon met wie ik werk. Zie het als een vorm van psychologie, van jezelf beter leren kennen. Ach, eigenlijk heb ik zo veel meer nog te vertellen. Wie belangstelling heeft moet mijn website www.petergerrits.nl maar eens aanklikken, contact met mij opnemen kan ook via deze site. En o ja, wat ik met mijn creativiteit verdien gaat allemaal naar ‘goede doelen’. Ik heb een goed pensioen, ik hoef aan mijn creativiteit niet te verdienen.”