Plaats: Alida’s Smulpaleis
[on] genode gast
Plaats: Alida’s Smulpaleis
Datum: 13 december
Tijd: 16.00 uur
RODEN – Het totaal vernieuwde Alida’s Smulpaleis was al lang weer open, toch vond vorige week de officiële (her)opening plaats van de zaak, die nu ook echt een heus paleis is. Jan en Alida nodigden mensen uit die op wat voor manier dan ook bijgedragen hebben aan de totstandkoming van hun ultieme droom: een smulpaleis. Ook burgemeester Smid en collega-ondernemers waren van de partij. Het ontbrak ze aan niets.
Zelfgemaakte friet. Bijzondere saus. Broodjes, hapjes, speciale biertjes en ook al bijzondere wijn. Het was er allemaal. En Jan en Alida waren bepaald niet zuinig. De gasten aten thuis niet meer, zoveel heerlijks werd ze voorgeschoteld. Reden van de drukte bij Jan en Alida was dus de heropening. Na een verbouwing van vijf weken staat er een écht smulpaleis. Modern maar toch gezellig. Een zaak waar de K van kwaliteit met hoofdletter geschreven wordt, zaak van een totaal nieuw in- en exterieur en een zaak waar de verbouwing niet ten koste is gegaan van de zo kenmerkende sfeer. Want dat zie je vaak: mooi verbouwing, weg sfeer. Klaas Smid trouwens, was precies om 16.00 uur al aanwezig, nog voor er muziek klonk van The Black Ravens. Drie man sterk, mooie muziek. De architect was er, mannen van Noordhuis ook. Over die bedrijven praat Jan met iets dat lijkt op liefde. ‘We wilden aanvankelijk een beetje verbouwen. Hadden we vier weken voor staan. Het is echter een totale make-over geworden, in vijf weken. En wil je dat lukken, dan moet je aan de bak. Dan moet er vakwerk geleverd worden en mag er niets mis gaan. Mijn partners in deze verbouwing verdienen alle lof’.’ Jan liep er keurig bij, dat gold zeker ook voor zijn Alida. Alsof ze naar de Emmy Awards ging. Alsof ze de rode loper over moest. Ook zij straalde. Alida begon ooit de zaak, weet u nog? Jan kwam wat later en is meer de man die naar buiten toe spreekt. Boegbeeld, zeg maar. Alida is altijd gebleven wat ze was en dus nog is: die harde werkster. Die nooit klaagt maar gewoon doet. Die het spreekwoord ‘van hard werken is nog nooit iemand gestorven’ uitdraagt zoals niemand anders dat kan. Mag ook wel eens gezegd worden.
Bert de Groot, een soort van buurman, komt uiteraard langs. Als altijd enthousiast. Bert Jan Stadman serveert bier en wijn. En dan niet zomaar wat wijntjes, maar speciale wijnen voor een speciale gelegenheid. Jan en Bertjan hebben overeenkomsten. Jonge mensen die op een jonge manier ondernemen. Echt ondernemen vooral. Niet gaan zitten wachten tot een crisis voorbij gaat, maar altijd bezig zijn hun zaak te perfectioneren. Jan en Alida zijn daar ook altijd stellig in geweest. Het verdiende geld is stelselmatig geïnvesteerd in de zaak. Het resultaat is er nu. Onvoorstelbaar mooi. ‘We mogen nog even niet meedoen aan de Cafetaria Top 100, maar we zijn er nu wel klaar voor. Toen we wonnen was dat met name op basis van onze service. Het pand bleef toen wat achter. Maar nu durf ik de concurrentie zeker aan.’
Ter gelegenheid van de officiële opening onthulden Jan en Alida een nieuw logo, want ook de huisstijl is anders. De letter A speelt daar een rol in, zoals ooit de letter M eens ergens geïntroduceerd werd. Ondertussen is ook een andere buurman, Jacob Slenema binnengekomen. Met bos bloemen, zoals Jan en Alida de komende tijd geen bloemen of bloemstuk meer aan hoeven te schaffen. Klaas Smid was er toch, en dus zei hij ook nog even iets. ‘We zijn als gemeente trots op dit bedrijf, op dit soort ondernemers’, zo liet hij weten. Ongenode gast vindt het dan nóg vreemder dat dit bedrijf nooit bedrijf van het jaar was. U weet wel, bij de opening van de Jaarbeurs. Enfin, prachtig, mooi, gezellig, kwaliteit, duurzaam. Het is allemaal van toepassing op Alida’s Smulpaleis 2.0 of beter: 3.0. En oh ja. Het personeel hè. Dat is ook een goed stel hoor!
Zelfgemaakte friet. Bijzondere saus. Broodjes, hapjes, speciale biertjes en ook al bijzondere wijn. Het was er allemaal. En Jan en Alida waren bepaald niet zuinig. De gasten aten thuis niet meer, zoveel heerlijks werd ze voorgeschoteld. Reden van de drukte bij Jan en Alida was dus de heropening. Na een verbouwing van vijf weken staat er een écht smulpaleis. Modern maar toch gezellig. Een zaak waar de K van kwaliteit met hoofdletter geschreven wordt, zaak van een totaal nieuw in- en exterieur en een zaak waar de verbouwing niet ten koste is gegaan van de zo kenmerkende sfeer. Want dat zie je vaak: mooi verbouwing, weg sfeer. Klaas Smid trouwens, was precies om 16.00 uur al aanwezig, nog voor er muziek klonk van The Black Ravens. Drie man sterk, mooie muziek. De architect was er, mannen van Noordhuis ook. Over die bedrijven praat Jan met iets dat lijkt op liefde. ‘We wilden aanvankelijk een beetje verbouwen. Hadden we vier weken voor staan. Het is echter een totale make-over geworden, in vijf weken. En wil je dat lukken, dan moet je aan de bak. Dan moet er vakwerk geleverd worden en mag er niets mis gaan. Mijn partners in deze verbouwing verdienen alle lof’.’ Jan liep er keurig bij, dat gold zeker ook voor zijn Alida. Alsof ze naar de Emmy Awards ging. Alsof ze de rode loper over moest. Ook zij straalde. Alida begon ooit de zaak, weet u nog? Jan kwam wat later en is meer de man die naar buiten toe spreekt. Boegbeeld, zeg maar. Alida is altijd gebleven wat ze was en dus nog is: die harde werkster. Die nooit klaagt maar gewoon doet. Die het spreekwoord ‘van hard werken is nog nooit iemand gestorven’ uitdraagt zoals niemand anders dat kan. Mag ook wel eens gezegd worden.
Bert de Groot, een soort van buurman, komt uiteraard langs. Als altijd enthousiast. Bert Jan Stadman serveert bier en wijn. En dan niet zomaar wat wijntjes, maar speciale wijnen voor een speciale gelegenheid. Jan en Bertjan hebben overeenkomsten. Jonge mensen die op een jonge manier ondernemen. Echt ondernemen vooral. Niet gaan zitten wachten tot een crisis voorbij gaat, maar altijd bezig zijn hun zaak te perfectioneren. Jan en Alida zijn daar ook altijd stellig in geweest. Het verdiende geld is stelselmatig geïnvesteerd in de zaak. Het resultaat is er nu. Onvoorstelbaar mooi. ‘We mogen nog even niet meedoen aan de Cafetaria Top 100, maar we zijn er nu wel klaar voor. Toen we wonnen was dat met name op basis van onze service. Het pand bleef toen wat achter. Maar nu durf ik de concurrentie zeker aan.’
Ter gelegenheid van de officiële opening onthulden Jan en Alida een nieuw logo, want ook de huisstijl is anders. De letter A speelt daar een rol in, zoals ooit de letter M eens ergens geïntroduceerd werd. Ondertussen is ook een andere buurman, Jacob Slenema binnengekomen. Met bos bloemen, zoals Jan en Alida de komende tijd geen bloemen of bloemstuk meer aan hoeven te schaffen. Klaas Smid was er toch, en dus zei hij ook nog even iets. ‘We zijn als gemeente trots op dit bedrijf, op dit soort ondernemers’, zo liet hij weten. Ongenode gast vindt het dan nóg vreemder dat dit bedrijf nooit bedrijf van het jaar was. U weet wel, bij de opening van de Jaarbeurs. Enfin, prachtig, mooi, gezellig, kwaliteit, duurzaam. Het is allemaal van toepassing op Alida’s Smulpaleis 2.0 of beter: 3.0. En oh ja. Het personeel hè. Dat is ook een goed stel hoor!
