Plaats: Balkhoeve, Leek

|||||
||||| Foto: |||||
[on] genode gast

Plaats: Balkhoeve, Leek
Datum: 24 februari
Tijd: 14.30 uur

LEEK – Leek. Woensdagmiddag, even na twee uur. Alsof Gaston Starreveld (‘goedemiddaggggg’) zojuist is gearriveerd om deelnemers aan de Postcodeloterij miljonair te maken. Zoveel auto’s staan geparkeerd voor, naast, achter en tegenover de Lindenborg en de Balkhoeve. Kwamen die mensen allemaal voor het symposium ‘wat doet armoede met een kind?’ Dat zou mooi zijn voor de organisatie en Jan Westerlaan in het bijzonder, die alle registers opentrok om maar zoveel mogelijk mensen naar De Balkhoeve te lokken.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, de geparkeerde auto’s waren géén bezoekers van het symposium. Het waren veelal ouders die hun kinderen van school haalden. Kinderen zijn anno 2016 kennelijk van suiker. Een klein beetje hagel en de stinkende diesel wordt voorgereden. Geen wonder dat de meeste kinderen van nu neergezet worden als tieners zonder ruggengraat. Als zachte eitjes. Fietsen door weer en wind. Wie werd daar nou minder van? Maar goed, de Balkhoeve dus. Symposium over wat armoede met een kind doet. Een nog altijd beladen onderwerp. Want leef je in armoede, dan mag niemand dat weten. Daar praat je niet over. En dus meld je je kind ziek als hij of zij jarig is, omdat er geen geld is voor een traktatie. Dan kun je je kind geen schoentje meegeven voor Sinterklaas, simpelweg omdat je kind maar de beschikking heeft over één paar schoenen. Armoede? Daar praat je niet over. Dat onderga je. Je bent en blijft dat dubbeltje dat maar geen kwartje kan worden. ‘ Armoede is meer dan geldgebrek’, zegt Jan Oomkes, vandaag dagvoorzitter. De voormalig wethouder heeft er zin in én is buitengewoon goed op de hoogte van de problematiek. Dat komt ook omdat hij voorzitter is van Voedselbank Westerkwartier. ‘Mensen die in armoede leven – en zeker kinderen- raken vaak in een isolement. Gaan niet mee op schoolreis, kunnen niet sporten. Het is een groot probleem. Denk ook maar eens aan de spanningen die armoede met zich meebrengen. Niet zelden wordt naar de fles gegrepen, is er sprake van agressie. Uit onmacht. Frustratie. Armoede is dus meer.’

Het signaleren dat er sprake is van armoede. Dat was toch wel één van de voornaamste thema’s woensdagmiddag. Leerkrachten kunnen daar een grote rol in spelen. Daarom hoopte Willy Jansen – Baltink van de organisatie op een zaal vol leerkrachten. Zover kwam het echter niet. ‘Dat is toch wel teleurstellend. Er zijn wel wat mensen uit het onderwijs, maar juist de groep die heel veel kan betekenen wat betreft signalering, ontbreekt’, somberde ze. Volgens Willy zou het bezoeken van een symposium als dit verplicht gesteld moeten worden. Iets anders. Volgens Willy is het thema armoede in het Westerkwartier meer taboe dan in andere delen van het land. ‘ Het Westerkwartier is van oudsher een arm gebied. Ook de mentaliteit hier is anders. Mensen zeuren niet graag. Zoeken geen hulp, omdat ze tegen beter in zelf de broek op willen houden. Ze redden zich wel. Hier wonen mensen die niet klagen, maar dragen. Al kan dat soms gewoon niet’, zegt Willy.

Jan Oomkes opent de bijeenkomst en laat vervolgens Krista Russchen aan het woord. Zij is van Solidair en geeft praktische tips aan leerkrachten hoe te signaleren en hoe dingen anders op te lossen. ‘Vraag kinderen niet een schoentje voor Sinterklaas mee te nemen, maar knutsel een schoentje.’ Ze vertelde het aan een zaal die bevolkt was met een man en vrouw of veertig. Bestuurders, mensen van instanties en wat wethouders. De mensen die er echt baat bij zouden kunnen hebben, ontbraken. Er was geen leerkracht te bekennen. ‘Dit was de eerste keer. Ik hoop op het olievlek-effect. Zalen vol leerkrachten. Allemaal om kinderen die in armoede leven te helpen. Ze te behoeden voor narigheid. Want daar gaat het om’, zei Willy. Ze had gelijk. Groot gelijk. Dat het symposium in Leek dan maar de eerste in een reeks geweest mag zijn. Want armoede bestaat. Ontkennen heeft geen enkele zin meer.

|||||
|||||
|||||
|||||
|||||

UIT DE KRANT