Plaats: De Hoeksteen, Roden

||
|| Foto: ||
[on] genode gast
Plaats: De Hoeksteen, Roden Datum: 14 februari Tijd: 13.30 uur
RODEN – Noordenveld is zo’n beroerde gemeente nog niet. Dinsdag bijvoorbeeld, schonk het 375 boeken aan alle leerlingen van de groepen 8 in de gemeente. Daan Nijman en andere landelijke boekhandels namen het initiatief voor de campagne ‘Geef mij maar een boek’. De titel van het boek? ‘ Achtste groepers huilen niet’, een pareltje van Jacques Vriens. Een aangrijpend boek ook, ondertussen ook verfilmd en met een meisje met leukemie in de hoofdrol. Alsof ie er werkt. Daan Nijman komt uit de keuken van de school. Collega Femke zit aan tafel, aan de thee, verstopt achter een pilaar. Verder is er dan nog weinig actie. Dat verandert als wethouder Alex Wekema binnen komt wandelen. Wat opvalt zijn andermaal de blauwe schoentjes, glimmende blauwe stappers. Heeft wel wat, kleurtjes. ‘Inderdaad’, zegt Nijman, ‘kijk maar naar Donald Trump. Draagt vrijwel altijd een rode stropdas. Roept iets van agressie op’, zegt hij. Wekema draagt blauw en straalt van alles uit behalve agressie. Hij is blij dat hij straks aan 39 leerlingen van de Hoeksteen – verdeeld over twee klassen- het boek mag uitreiken. ‘De andere leerlingen krijgen een voucher waarmee ze het boek bij ons in de zaak kunnen halen’, zegt Daan, die er – uiteraard- voor heeft gezorgd dat de boeken allemaal keurig zijn ingepakt. Er is immers sprake van een cadeautje. ‘Doel van deze campagne is om zoveel mogelijk kinderen kennis te laten maken met de kroonjuwelen van de jeugdliteratuur en kinderen naar de boekhandel te trekken’, zegt Femke, als ondertussen ook de rest van de gasten aan de thee zit. Koffie blijkt niet beschikbaar. Dan doet Pim Paul Baarda de deur open. Meester van groep 8. Hij nodigt de gasten uit binnen te komen. Wethouder Wekema bewaart bijzondere herinneringen aan dit lokaal. Een jaar geleden was hij er ook om te vertellen over de oorlog. Dat deed hij toen zo indrukwekkend, dat een meisje na een minuut of tien bijkans huilend het lokaal verliet. Dat meisje is – toeval- nu buurmeisje van de wethouder en ondertussen is ze in staat langer dan tien minuten naar de wethouder te luisteren. ‘Het is ontzettend belangrijk dat jullie lezen’, zegt Wekema, als hij ondertussen als een volleerd meester voor de klas staat. ‘Nog belangrijker is om te blijven lezen. Dit is een prachtig boek. Heftig ook. En weet je, het is goed nu al te lezen. Voor je plezier. Straks op het voortgezet onderwijs moet je lezen. Toch een verschil hoor’, zegt hij als hij een willekeurige leerling het eerste boek heeft overhandigd. De wethouder dirigeert de leerlingen en meester PP naar het podium in de kantine. Daar kan, zo heeft Wekema besloten, nog wel even een groepsfoto worden gemaakt. En zo geschiedde. 39 kinderen met een boek, een unieke foto. ‘Toch zie je wel een kentering ontstaan’, zegt Daan. ‘Er wordt weer meer gelezen, echt wel. Minder lezen staat voor mij synoniem aan verarming. Lezen is belangrijk’, zegt Daan.  De podiumscene duurt drie minuutjes. Pim Paul dirigeert zijn kinderen weer het lokaal in, die kinderen hebben ondertussen het papier al van de boeken gehaald. Het boek is rtr: ready tot read. ‘Mooi initiatief’, zegt Wekema nog maar eens. De wethouder probeert overigens ook dit jaar weer kaarten voor Het Pauperparadijs te ritselen, zoals hij daar vorig jaar ook basisschoolleerlingen mee verraste. Je ziet aan Wekema dat dit hem goed doet. Lezen, theater, leuke dingen. Het liefst zou hij de hele dag cadeaus uitreiken. ‘Tenslotte is het natuurlijk mooi dat Daan en Femke geregeld hebben dat we de boeken voor een zachter prijsje hebben kunnen aanschaffen.’ Femke vertelt nog dat het waarschijnlijk niet alleen zal blijven bij het aanbieden van dit boek. ‘We hebben plannen de film te laten zien en over het onderwerp – ziekte dus- te praten met kinderen. We denken er aan bijvoorbeeld iemand van het UMCG uit te nodigen om bepaalde zaken toe te lichten. Dat zal echter wel voor de vakantie moeten, volgend schooljaar zitten deze kinderen immers op het voortgezet onderwijs.’ Mooi, zo concludeert de Ongenode gast, die betrokkenheid van Daan en Femke en het blije gezicht van de wethouder. Geluk zit soms in kleine dingen. Een goed boek bijvoorbeeld.
[gallery ids=”eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvd3d3LmRla3JhbnRuaWV1d3MubmxcL3dwLWNvbnRlbnRcL3VwbG9hZHNcLzIwMTdcLzAyXC9Pbmdlbm9kZS1nYXN0LXdrOC5qcGciLCJ0aXRsZSI6Ik9uZ2Vub2RlIGdhc3Qgd2s4IiwiY2FwdGlvbiI6IiIsImFsdCI6IiIsImRlc2NyaXB0aW9uIjoiIn0=,eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvd3d3LmRla3JhbnRuaWV1d3MubmxcL3dwLWNvbnRlbnRcL3VwbG9hZHNcLzIwMTdcLzAyXC9Pbmdlbm9kZS1nYXN0LXdrOC0yLmpwZyIsInRpdGxlIjoiT25nZW5vZGUgZ2FzdCB3azgtMiIsImNhcHRpb24iOiIiLCJhbHQiOiIiLCJkZXNjcmlwdGlvbiI6IiJ9,eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvd3d3LmRla3JhbnRuaWV1d3MubmxcL3dwLWNvbnRlbnRcL3VwbG9hZHNcLzIwMTdcLzAyXC9Pbmdlbm9kZS1nYXN0LXdrOC0zLmpwZyIsInRpdGxlIjoiT25nZW5vZGUgZ2FzdCB3azgtMyIsImNhcHRpb24iOiIiLCJhbHQiOiIiLCJkZXNjcmlwdGlvbiI6IiJ9”]
||
||

UIT DE KRANT