Plaats: Het Valkhof

Plaats: Het Valkhof
Datum: 30 oktober
Tijd: 8.30 uur

RODEN – Je went er een beetje aan. Aan het afscheid nemen van gewaardeerde krachten van openbare basis daltonschool Het Valkhof in Roden. Dineke Brands, Henk Jan Hofman, Jans Geerts en Hennie Hekkema bijvoorbeeld, zwaaiden de afgelopen jaren af, net als Mister Feniks Paul Hoogerheide, door de kinderen geen meester maar meneer Paul genoemd. Eigenlijk is dat een overbodige toevoeging, want Paul was ook geen meester. Hij was conciërge. En dan ben je dus een meneer. Veelal was er sprake van een afscheid vanwege de leeftijd. Vrijdag was dat anders. Toen werd afscheid genomen van juf Dianne de Vries. En niet vanwege haar leeftijd.

Juf Dianne dus. Een jonge bloem nog. Ze vertrekt vanwege de liefde. Naar Almere, waar haar man een baan aangeboden kreeg en Dianne dus volgt. En dat vindt iedereen op Het Valkhof vreselijk jammer. Juf Dianne. Ze begon als invalkracht op de school aan de Schonauwen in Roden. Inmiddels werkte ze echter al weer negen jaar als vaste kracht. En: ze was belangrijk. ‘Behalve gewaardeerd collega, was ze ook visiteur voor de Nederlandse Daltonvereniging. Een visiteur? Dat is iemand die bij andere daltonscholen langsgaat om te beoordelen of het daltongehalte van de school wel in orde is. Op die manier kon ze ook voor Het Valkhof veel betekenen’, zei directeur Coos Boersma.
Daltononderwijs dus. De één is er gek mee, de ander vindt het maar niks. Simpel gesteld moet een leerling zoveel mogelijk zelfstandig opereren. Zo leren ze bijvoorbeeld plannen. Hun ‘opgelegde taken’ moeten op tijd af zijn. Lukt dat, dan is er tijd om andere dingen te doen. De intrede van daltononderwijs betekende het einde van het ouderwetse lesgeven. Tijden waarin alles gezamenlijk gebeurde. Het leesplankje had het in het daltononderwijs niet gehaald.

En dus kwam er vrijdag rond 8.40 uur een politiebusje aan. Loeiende sirenes. Vanuit Peize, want daar woont Dianne (nog even dus). En wie zat achterin dat busje? Juist ja, juf Dianne. Op de Kiss & Ride Zone – de plek waar werkende ouders hun kroost uit de leaseauto gooien- stonden de leerlingen druk en enthousiast te doen. Valkhof-kopstukken als Ad Witlox en Riekje de Boer hadden hun handen er vol aan om de kinderen enigszins in het gelid te krijgen. Susan Niemeijer was net te laat, dus eigenlijk was er van nieuws geen sprake afgelopen vrijdag. Ook het Pellè-kapsel blijkt bij veel jonge jongens nog steeds in trek. Directeur Coos liep met een boeket bloemen rond. Of boeket? Boeketje. Maar daarom overigens niet minder mooi. Van de partij ook een handjevol ouders, uiteraard gewapend met camera’s. En: Geert Douwes. Hobbyfotograaf. Die was, zo liet hij zelf weten, nog niet eens onder de douche geweest. Pal voor juf Dianne arriveert, gebeurt er op straat bijna een ongeluk. Een nogal forse Mercedes ziet bijna een fietser die van rechts komt over het hoofd. Gelukkig loopt het met een sisser af. De remmen van de Mercedes werken uitstekend. Als Dianne er eenmaal is, wordt ze toegezongen. Bejubeld. Er zijn erehagen voor haar gemaakt. Juf Dianne zal het afscheid van Het Valkhof niet snel vergeten. ‘De politie heeft het maar druk met die afscheid nemende leerkrachten’, zegt een moeder. ‘En als je ze zelf eens belt, dan komen ze niet. Geen tijd, geen bezetting. Ik vind daar wel iets van.’ Andere moeders knikken. Ze heeft wel een beetje gelijk, vinden ze. Politie is er niet alleen om leerkrachten die afscheid nemen van huis te halen.
Vervanging? Is al geregeld. Coos Boerma is uiteraard voor geen gat te vangen. De twee dagen van Dianne zullen ingevuld worden door juf Yanoula (ja echt, Yanoula) van der Zwaard en Rianne Bosten (van Jo). Yanoula was al geen onbekende op de school. Enkele jaren geleden heeft ze een periode als invalkracht gefungeerd. Ze weet dus al een beetje hoe de haasjes er lopen.