Plaats: Jaarbeursterrein, Roden

||
|| Foto: ||
[on] genode gast
Plaats: Jaarbeursterrein, Roden Datum: 16 september Tijd: 14.00 uur
RODEN – Het was gras. Het is een dorp. Binnen een weekje. Met dank aan de bouwploeg vooral. Vrijdagmiddag leek het Jaarbeursterrein al zo goed als klaar voor de Rodermarkt. Leek, want er moet nog wel degelijk het een en ander gebeuren. Wat schilderwerk bijvoorbeeld, het verder aankleden van de tenten. Ongenode gast nam een kijkje.
Zekerheidje. Wil je iets weten over de gang van zaken, Roelf Piek zoeken. Zekerheidje is ook dat je dan niet de enige bent, want zeker deze vrijdag zoekt iedereen Roelf. Iedereen wil wat van hem. Iedereen stelt hem een vraag. Of het nou gaat om een kleur, een plank, een stuk tapijt of een tent; Roelf weet raad. ‘ Ik ben in 2006 begonnen als vrijwilliger en twee jaar later zat ik in het bestuur’, zegt Roelf. ‘We richten de zaak met een man of dertig, vijfendertig in. Prachtig toch. En ja, we liggen zeker voor op schema en zijn inderdaad veel verder dan een jaar geleden. Toen kwamen de tenten te laat. Nu loopt alles op rolletjes.’
Roelf laat het terrein zien en vertelt over de nieuwigheden. Want die zijn er. Weet u dat vast. Een man staat statafels te schilderen. Die krijgen allemaal ene nieuwe kleur. Ze waren rood en zijn nu groen. ‘Komt door de bierleverancier. Het was Amstel, het is nu Heineken. Van rood naar groen dus. De Overwijk Bar is anders? Nee hoor, dat lijkt zo. En nee, hij staat ook niet anders. Hoewel, in vergelijking met vorig jaar verschilt het tachtig centimeter. En dat noem ik geen verschil.’
Heel af en toe neemt Roelf even afstand. Knijpt ie er even tussenuit. Even naar De Wit om wat te halen, maar vooral om even rust te pakken. ‘Het lijkt soms wel aangenomen werk. Dat is het echter niet. En zo mogen me vragen hoor. Ze moeten zelfs. Er mag niets fout gaan, en eigenlijk gebeurt dat ook nooit. Ooit was de tent wat te lang en kon dat nog net op tijd weer in orde gemaakt worden. Dat soort calamiteiten hebben we nu niet.’ Nieuwigheden, daar hadden we het over. Roelf wandelt naar de beurstenten. De opstelling is anders. Het eerste vloergedeelte ligt er nog niet in. De Brand container – een aanrader, nu al- staat op gras. ‘Het is beslist geen kwestie van tenten opzetten, inrichten en klaar. Het luistert nauw. Je moet weten wat er in de tenten komt. Ik weet dat Loohuis uit Peize de tent nog in moet en dat dat niet zomaar gaat. En dus ligt de vloer in het eerste gedeelte er nog niet, zoals we ook rekening moesten houden met de loodzware Brand-container.’ Roelf kijkt rond. De Ongenode gast ook. Zonder stands is de opstelling nu al een openbaring. Kun je nagaan; gewoon door een andere opstelling ziet het er allemaal veel ruimtelijker uit. ‘Ik geloof wel ja dat dit beter is’, zegt Roelf, die nog maar eens een shaggie draait. Net als hij de aansteker wil pakken, komt er weer een vraag. Daarna gaat de telefoon. Roelf Piek is deze vrijdag de belangrijkste man van Roden. Roelf weet alles. Dé grote vraagbaak. Maar wat heeft hij het goed voor elkaar. 35 noeste mannen, het bleek een geoliede machine.
Het Paviljoen dan. Lijkt ook anders, maar – aldus wie anders dan Roelf- is het niet. Dat hokje rechts bijvoorbeeld, was er vorig jaar ook gewoon. ‘De garderobe’, zegt Roelf, als weer zijn telefoon gaat. Die garderobe wordt geverfd. Mannen leggen vloerbedekking. Er wordt gezaagd en hoewel de bierpompen al blinken, is iedereen nuchter. Bier wordt niet gedronken. Die schade halen de vrijwilligers, vrijwel allemaal op de fiets, volgende week wel in. ‘ Maar even zonder dollen. De sfeer is prima. Kijk eens wat een werk hier verzet wordt. Dat is toch prachtig. Waar zie je dat nog? En allemaal liefdewerk, oud papier. Ja, ze krijgen een hapje en drankje en zijn eregast bij de opening. Maar verder? Je hoort ze nergens over.’
||
||

UIT DE KRANT

Lees ook