Plaats: Restaurant Onder de Linden Roden
[on] genode gast
Datum: zaterdag 5 november
Plaats: Restaurant Onder de Linden Roden
Tijd: 17.00 – 20.00 uur (en later)
RODEN - Dit wordt een (On)genode Gastverhaaltje dat eigenlijk niet had mogen worden geschreven. Ten eerste omdat de schrijver niet ongenood was, maar tot de vriendenkring van oud-Noordenvelder wethouder en ras-Roner Jan Kemkers behoort en uitgenodigd was. En ten tweede, omdat het een besloten feestje was. Dat feestje, zeg maar gerust: de happening, bestond uit een vorm van reünie met ‘oude’ vrienden en bekenden, opgeleukt met een voedzaam doch zeer smakelijk Stamppotbuffet dat Kemkers voornoemd offreerde ter gelegenheid van zijn zeventigste – waar blijft de tijd? – verjaardag. Jan Kemkers, nog altijd razend actief op politiek, maatschappelijk, sportief, historisch en sociaal gebied en dan zullen we vast nog wel wat zijn vergeten, had zeker & vast nog veel meer vrienden kunnen uitnodigen. Tel je zijn min of meer zakelijke ‘vrienden’ tussen inderdaad aanhalingstekens – de goede verstaander weet wat hier mee wordt bedoeld - daarbij op, dan had hij behalve Onder de Linden de hele horecastraat in zijn Roden wel voor zijn stamppotdiner kunnen reserveren. Maar ergens moet je een grens trekken. Ondanks dus het feit van beslotenheid was Kemkers de beroerdste niet om toestemming te geven voor het maken van enkele foto’s om dit verslagje te verluchtigen. Namen en gesprekken (besloten partij!) noemen we niet, maar de foto’s geven voor de goede verstaander na enig combineren en deduceren toch wel een indicatie van wie er allemaal aanwezig waren. Kemkers’ vriendenkring is breed en veelzijdig. Had het feestje in ‘Het Westen’ plaatsgevonden, dan zou dat zeker in een groot Stan Huijgens-Journaal-artikel in De Telegraaf worden geregistreerd. Laten we het hierbij: Het eten was heerlijk en er werd flink bijgeschept. Gezelligheid en sfeer vierden hoogtij. Kortom:de tijd vloog. Maar zo gaat dat bij praatgrage Jan altijd. Wat dat betreft heeft hij in zoon Robert, die met zijn gezinnetje vanuit zijn huidige ‘vaderland’ Hongarije was overgekomen om het feest bij te wonen, een goede opvolger, zo bleek uit diens openingsspeech. Slotconclusie: Een feestje waar niks mis mee was. Zou Gijp (niet aanwezig) hebben gezegd. De echte verjaardag van Jan Kemkers valt overigens op woensdag 9 november, maar dan is hij, de zaken gaan bij hem nu eenmaal voor het meisje, met politieke & maatschappelijke zaken bezig. En o ja, de ‘deadline’ van 20.00 uur werd ruimschoots overschreden. Maar ook dat is bij Jan Kemkers geen uitzondering. Tot over vijf jaar dan maar weer, want van elk seniorenlustrum maakte Kemkers tot dusver zo’n stamppotvriendenfeestje. Waarbij het wel opmerkelijk is, dat hij ze steeds in een ander etablissement laat plaatsvinden – verdeel en heers - die ook steeds dichter richting het kerkhof komen te liggen….
Plaats: Restaurant Onder de Linden Roden
Tijd: 17.00 – 20.00 uur (en later)
RODEN - Dit wordt een (On)genode Gastverhaaltje dat eigenlijk niet had mogen worden geschreven. Ten eerste omdat de schrijver niet ongenood was, maar tot de vriendenkring van oud-Noordenvelder wethouder en ras-Roner Jan Kemkers behoort en uitgenodigd was. En ten tweede, omdat het een besloten feestje was. Dat feestje, zeg maar gerust: de happening, bestond uit een vorm van reünie met ‘oude’ vrienden en bekenden, opgeleukt met een voedzaam doch zeer smakelijk Stamppotbuffet dat Kemkers voornoemd offreerde ter gelegenheid van zijn zeventigste – waar blijft de tijd? – verjaardag. Jan Kemkers, nog altijd razend actief op politiek, maatschappelijk, sportief, historisch en sociaal gebied en dan zullen we vast nog wel wat zijn vergeten, had zeker & vast nog veel meer vrienden kunnen uitnodigen. Tel je zijn min of meer zakelijke ‘vrienden’ tussen inderdaad aanhalingstekens – de goede verstaander weet wat hier mee wordt bedoeld - daarbij op, dan had hij behalve Onder de Linden de hele horecastraat in zijn Roden wel voor zijn stamppotdiner kunnen reserveren. Maar ergens moet je een grens trekken. Ondanks dus het feit van beslotenheid was Kemkers de beroerdste niet om toestemming te geven voor het maken van enkele foto’s om dit verslagje te verluchtigen. Namen en gesprekken (besloten partij!) noemen we niet, maar de foto’s geven voor de goede verstaander na enig combineren en deduceren toch wel een indicatie van wie er allemaal aanwezig waren. Kemkers’ vriendenkring is breed en veelzijdig. Had het feestje in ‘Het Westen’ plaatsgevonden, dan zou dat zeker in een groot Stan Huijgens-Journaal-artikel in De Telegraaf worden geregistreerd. Laten we het hierbij: Het eten was heerlijk en er werd flink bijgeschept. Gezelligheid en sfeer vierden hoogtij. Kortom:de tijd vloog. Maar zo gaat dat bij praatgrage Jan altijd. Wat dat betreft heeft hij in zoon Robert, die met zijn gezinnetje vanuit zijn huidige ‘vaderland’ Hongarije was overgekomen om het feest bij te wonen, een goede opvolger, zo bleek uit diens openingsspeech. Slotconclusie: Een feestje waar niks mis mee was. Zou Gijp (niet aanwezig) hebben gezegd. De echte verjaardag van Jan Kemkers valt overigens op woensdag 9 november, maar dan is hij, de zaken gaan bij hem nu eenmaal voor het meisje, met politieke & maatschappelijke zaken bezig. En o ja, de ‘deadline’ van 20.00 uur werd ruimschoots overschreden. Maar ook dat is bij Jan Kemkers geen uitzondering. Tot over vijf jaar dan maar weer, want van elk seniorenlustrum maakte Kemkers tot dusver zo’n stamppotvriendenfeestje. Waarbij het wel opmerkelijk is, dat hij ze steeds in een ander etablissement laat plaatsvinden – verdeel en heers - die ook steeds dichter richting het kerkhof komen te liggen….
