Plaats: Roden, centrum

RODEN – Het Toen & Nu Festival dus. Zaterdag in Roden. Feestje van Piet van Houten en Frits Emmelkamp. Ongenode gast ging kijken. En zag zelfs John Lennon in Roden.
Toen. Toen liepen de mensen niet zoals nu met hun mobieltje in de hand om continu de ontwikkelingen op Facebook in de gaten te houden. Toen was Roel Lubbers – uiteraard aanwezig- nog gewoon postbode en in mindere mate hobbyfotograaf. Toen, toen fietste men kennelijk op heel hoge fietsen met één wiel. Het Toen & Nu Festival bleek opnieuw een leuk concept. Leuk om te zien hoe het vroeger was. Mooi om het contrast met nu nog maar eens te benadrukken. Maar: ondanks een boeiend programma was ook nu de opkomst niet gigantisch te noemen. Er waren best wat mensen, heel druk was het niet. Maar toch was het ontzettend gezellig. Ons kent ons. Soms wat kneuterig, maar wel gewoon heel erg leuk.
Peter Schaap was van de partij zaterdag. Hij zong weer eens. Best bijzonder, want Schaap schrijft tegenwoordig vooral boeken. En uiteraard- en op verzoek- bracht hij ook zijn grootste hit ‘Adem mijn Adem’. Voor de hoeveelste keer zou Peter dit lied zaterdag gezongen hebben? De dag begon met een uitzending van ‘Hemmeltied’ van RTV Drenthe bij Het Wapen van Drenthe. Hoewel het een programma van nu is, is er geen oubolliger programma dan ‘Hemmeltied’. Het lijkt dus van Toen. Roden werd wel weer even cultureel op de kaart gezet, en daar ging het om, hoe kneuterig het radioprogramma dan ook is. Frits Emmelkamp liep zich de ganse dag de benen uit het lijf. Hij en Van Houten hadden de zaak prima onder controle en Emmelkamp bleek opnieuw een prima presentator, al storen mensen zich soms aan zijn toontje. Zijn soms wat pedante houding. Daar hadden de stoere mannen van Roden Toen wel raad mee geweten, om het zo maar eens te zeggen. Wieneke Dijk probeerde het zaterdag als presentatrice. Het zou zomaar eens een nieuwe draai aan haar carrière kunnen geven. Dijk presenteerde de Toen & Nu Modeshow, en deed dat prima. Meer dan dat zelfs. Mooi initiatief trouwens, en mooi ook dat alle Roner modezaken enthousiast bleken en dus deelnamen.
Jan Smid was er uiteraard ook. Hij tilde een tafel en hield ene oogje in het zeil. Ook van de partij: John Lennon. Getekend, dat wel. Op de kunst- en keramiekmarkt, tegenwoordig rond de havezate. Piet de Boer bleek zaterdag ook best cultureel onderlegd, en datzelfde wisten we al van Jan Kemkers, die uiteraard ook even een kijkje kwam nemen. Het optreden van het Noordpool Orkest was zonder meer goed. Mooi was dat bezoekers hun eigen stoeltje meenamen en bijna van die stoel geblazen werden door topper Janna Schra.
Behalve muziek en mode was er meer, veel meer. De markt dus, de huifkarren van toen en de Esa-bus. Voor maar een euro (prijzen van Toen) kon je een mooie rondrit door Roden en nabije omgeving maken. En ook het Walking Dinner was een succes, met ongeveer 110 deelnemers. Mensen aten zo op drie plaatsen. Hier een voorgerecht, daar een hoofdgerecht en weer elders een toetje. Mooi concept en een concept dat dus letterlijk in de smaak viel. Niet van de partij zaterdag was cultureel manager Ids Dijkstra. Hij was bij Oerol. Om te kijken of daar talent rondliep dat volgend seizoen wellicht in de Winsinghhof op kan treden. Het Toen & Nu festival is een mooi festival. Heeft veel te bieden. Er is markt voor, er is belangstelling maar of het voldoende is om ook volgend jaar weer iets dergelijks (zeker gezien de financiële onmogelijkheden) te organiseren, is maar de vraag. Dan zullen Piet en Frits hard aan de slag moeten. Hopelijk doen ze dat. Want dit festival is veel te leuk om niet in Roden te hebben.