Plaats: Zevenhuizen, centrum
Datum: 12 augustus
Tijd: 14.00 uur
ZEVENHUIZEN – Elk jaar weer is de jaarmarkt toch wel het hoogtepunt van de feestweek in Zevenhuizen. Dat was dit jaar niet anders. De Ongenode gast nam een kijkje in Zevenhuizen, en schrok zich aanvankelijk een hoedje.
Dat schrikken had te maken met de aanwezigheid van vier jongemannen. Twee te voet, twee op een scooter. Zo ongeveer voor de Poiesz ontmoeten de vier (jaar of achttien) elkaar. Er ontstaat een woordenwisseling. Dat lijkt aanvankelijk slechts wat geouwehoer, tot één van de jongens duwt, een klap geeft en trapt. En niet zachtjes. Een vechtpartij lijkt aanstaande. Dan ineens lijkt alles echter weer koek en ei en staan de jongens weer gebroederlijk te praten. Alsof er niets aan de hand is. Een uur later is dat nóg zo. Dan staan ze nog steeds op dezelfde plek met elkaar te praten, alle vier met de telefoon in de hand. Het is kennelijk de jeugd van tegenwoordig. Je geeft elkaar af en toe een trap en een klap. Kijk. Daar loopt Ineke van der Molen. Met Estella. Geen jaarmarkt zonder Ineke, die zich als een diva heeft laten brengen door haar partner, die zelf even naar Nieuw Roden moest. En die partner haalt haar straks ook weer op. De rode loper ligt nog net niet uit. Ineke heeft een tasje in haar handen. En dus heeft ze iets gekocht. Niet zo verwonderlijk, want het aanbod op de grote jaarmarkt in Zevenhuizen is divers. Er is veel. Veel verschillende producten vooral, en dat is op andere jaarmarkten wel eens anders. Zo’n beetje op de rotonde staan twee jongens in blauw polootje. Ze proberen uit alle macht mensen abonnee te laten worden van het DvhN. De meeste mensen knikken beleefd, maar lopen hard door. Nee, de tijd dat het DvhN een populaire krant was, lijkt mijlenver achter ons te liggen. ‘Stait ja nooit wat over Zeum’huuzn in’, zegt een man tegen de jongens, die geen woord verstaan van wat de man roept. Brigitte Rijpma is ook van de partij. Brigitte, dochter van Geert uit Roden, heeft het naar de zin en praat honderduit, zoals we dat van haar gewend zijn. Op het terras van De Appelhof is het ondertussen al druk en wagen de eerste mannen zich aan een pilsje, een Heineken-biertje in dit geval.
Op de hoek van de Molenweg staan wat stationaire motoren opgesteld. Het is een soort voorproefje op de Agridag, ook al zo’n typisch evenement dat bij het dorp Zevenhuizen hoort. Op de inrit zit de jongen die iedereen kent. Die van de tractor en het oud papier. De jongen die in Roden en omgeving de bedrijven bij langs gaat om oud papier te halen en daar z’n werk van gemaakt heeft. Slechts weinigen kennen zijn naam, en toch kennen heel veel mensen hem. Aan de Molenweg is er kermis. Althans, dat is aangekondigd. En inderdaad; op het grasveldje staan wat attracties. Een zweefmolen, een draaimolen en een suikerspinkraam. Het is er nog niet druk, maar toch heeft het wel wat. Het is nog zo’n kermis van vroeger. Zonder die harde muziek en grijpers.
Ook op de hoek Molenweg staat de organisatie, met Richard Kobes als boegbeeld. Ze zien dat het goed is. Dat het druk is en dat er veel gekocht wordt. Verschillende inwoners van het dorp gebruiken tijdens de jaarmarkt hun oprit als een soort van terras. Er wordt een biertje gedronken en kinderen proberen op het gras voor hun huis hun overtollige speelgoed te slijten. Alex van der Molen uit Nieuw Roden is er ook, niet te missen in z’n kikkergroene T-shirt. Lucas Stuut staat op de markt, terwijl een man en vrouw voor een prikkie vijftig kerstkaarten op de kop weten te tikken. ‘Het is beter die nu te kopen’, zegt de man. ‘Gaandeweg het jaar worden ze duurder en duurder.’ Ook goed toeven is het op het terras bij Bakkerij Van Esch. Het is er druk, en niet alleen met mensen. Zeker vijftig wespen storten zich op een stuk koek van de beste bakker van de provincie Groningen. Dat is best handig, want zo worden de mensen op het terras met rust gelaten. Ach, de jaarmarkt in Zevenhuizen is altijd weer prima. Gezellig, gevarieerd en dit jaar met kermis. En dus klierende jongens op scooter.
