‘Pontius Pilatus in de Raad’

RODEN – Geert Willems is de luis in de pels van politiek Noordenveld. Hij bezoekt vrijwel elke politieke bijeenkomst en vormt zich vervolgens een eigen mening.

Ze deed wat echt niet kon. Interrumperen in de raadsdebatten... Ze kon zich niet inhouden... ze zei, wat de raadsleden vergaten te zeggen en sloeg de spijker op de kop... Haar naam... ik vroeg er naar, was Henriette Huberts... Ze stal mijn hart... ze deed mij aan mijn gestorven moeder denken. Vandaar! Burgemeester Klaas Smid deed er ook niet moeilijk over. Zo’n interruptie... De publieke tribune was volgestroomd. Met strijdbare vakbondsvrouwen van FNV Zorg en Welzijn. Slachtoffer van falend management in de geprivatiseerde zorg. Op straat komen te staan bij TSN... Thuis Zorg Nederland. Aanleiding was dat Lijst Groen Noordenveld met een motie aan was komen zetten over deze kwestie. Eigenlijk bepleitten ze niks bijzonders. Met de curatoren zou zes weken verlenging moeten worden afgesproken, om de werkzaamheden voort te zetten... In die tijd kon een oplossing voor de zorgverlening gevonden worden. Die bleek in de helft van de gevallen nog niet goed geregeld. Wethouder Gerrit Alssema (niet Auwema, zoals ik vorige keer per abuis had gemeld) en de vrijwel complete raad wasten, als Pontius Pilatus destijds, hun handen en onschuld... Wietze de Wind, PvdA: Wij kunnen er niks aan doen... Dat voor een attent forum met een zaal vol vakbondsvrouwen...? Kans om zich als politieke partij eens goed te profileren gemist... De complete raad. Nee... uitgerekend Jan Klinkenberg van Groen Links was deze keer attent, zij het wat laat... Zijn opmerkingen lagen in het verlengde, van wat ook Henriette Huberts per interruptie had gezegd. Raad, U moet het probleem niet op ons bordje leggen en ook niet bij de mensen, die wij verzorgen. Nee die bedrijfjes van zorgaanbieders, die of failliet gaan, of ons onvoldoende willen honoreren voor het belangrijke werk wat we doen. Daar liggen de knelpunten! Jan Klinkenberg liet in zijn betoog merken, dat hij begreep waar het probleem lag. Bij de door de overheid geprivatiseerde zorg! Hij oogstte van de ontslagen zorgwerkers een donderend applaus. De rest? Ach het beste illustreer ik dat met de woorden van Jos Darwinkel, Gemeentebelangen, die overliep van medeleven voor medewerkers en zorgverleners... Meer niet... Daar bleef het bij. Haast nergens klonk waardering voor de strijdbaarheid van de vrouwen en hun vakbond. De raad reageerde er in meerderheid eerder verrast op dan met begrip. Bestaan de vakbonden dan nog? Tja... ik had het in het vorige nummer van de Krant er nog over gehad. Men zit er in de politiek lelijk mee in de maag. Men ziet liever de 1.7 miljoen georganiseerden in dit land volledig over het hoofd. Dat kan men niet straffeloos volhouden. Dat bleek ook op die gedenkwaardige raadsvergadering vorige week woensdag. Klaas Smid had het agendapunt terecht naar voren gehaald. De motie haalde het niet.  Dat had alles te maken, met dat ie van Groen Noordenveld kwam. Sommige raadsleden dachten nog wel, dat de volle tribunes bestonden uit de aanhang van Groen Noordenveld. Dames en heren van de raad... LGN slaagt er allang de laatste tijd niet meer in nog aanhang te mobiliseren. Dat kunt u iedere raadsvergadering zien! Nee... Dit waren vakbondsleden, die opkwamen voor hun rechten... En voor de zorg, waar zij zich verantwoordelijk voor voelen. Ik deed, wat de raadsleden nalieten. Toen ze vertrokken liep ik ze na. Om te laten merken dat ik in ieder geval solidair met ze was. Vanwege mijn eigen moeder. De nog altijd bekende Annie Willems-Oenema. Ze mag dan uit de tijd zijn. De strijd, die zij voerde is nog springlevend. Die leef voort. Boven haar graf. Aan deze strijdbare  vrouw word ik nog vaak herinnert. Door U mijn lezers. U bent haar niet vergeten. Vaak word ik door U aan haar herinnert. Haar strijdlust kwam ik tegen bij die geweldige werkers in de zorg. Die tevergeefs aanklopten bij de raad van Noordenveld... Die lieten deze vrouwen vallen. Daar zijn ze niet klaar mee!