Positief ingesteld ‘los’ kwaliteitskoor klaar voor de toekomst
De Woudklank is af van ‘stijve harken imago’
RODEN – Eigenlijk was het jammer. Heel jammer. Dat vrijwel niemand de repetitie – afgelopen donderdagavond- van Gemengd Koor De Woudklank hoorde. Want was het mooi. Wat paste het in de sfeer van de tijd van het jaar. Wat was het zonde dat de verregende mensen die uit de supermarkt kwamen niets meekregen van de sfeer en de prachtige vierstemmige zang van De Woudklank in de RK-kerk aan de Nieuweweg. Het deerde de leden wat minder. Zij bereidden zich voor op hun kerstconcerten, in Winschoten en Zuidlaren én zijn een nieuwe weg ingeslagen. Het ‘stijve harken imago’ is in elk geval niet meer. Leven het nieuwe, ‘lossere’ De Woudklank.
En dus treft de Krant een opgetogen voorzitter, Jeanine van Zundert. Ze zingt en geeft leiding aan het koor dat uit 48 (ooit waren het er tachtig) mensen bestaat. ‘In korenland is het een en ander veranderd. Voorheen hadden vrijwel alle koren een wat stijf karakter. Allemaal in hetzelfde pak, stijf vooral. Het leek wel een militaire exercitie soms. Vooral de wat jongere mensen willen dat niet meer. Die willen liever wat losser. Die weg zijn wij ook ingeslagen. Wellicht heeft dat wat leden gekost, maar voor de toekomst is het beter’, zegt Van Zundert. Wat bij de Woudklank nooit zal veranderen is dat het behalve om plezier en saamhorigheid ook om kwaliteit draait. ‘Iedereen is welkom. Dat staat voorop. Iedereen mag ook drie keer meedoen. Lijkt het je vervolgens leuk om lid te worden, dan moet je wel een stemtest ondergaan. Twee zelfs. We hechten aan kwaliteit. Kijk, we zingen geen levensliedjes. We willen echt iets brengen. Willen de mensen ook echt wat bieden als we optreden. Op dit moment hebben we meer vrouwelijke dan mannelijke leden. Mannen zij dus heel welkom, zeker tenoren’, lacht Van Zundert, in de pauze van de repetitie.
Dat repeteren is niet zomaar wat zingen. Dirigent Wim Opgelder- sinds twee jaar voor het koor actief- is fanatiek. En kritisch. Het woord Betlehem bijvoorbeeld, wordt door een aantal leden van het koor niet goed uitgesproken. Vindt Wim. En dus staakt Wim het lied. Alles moet kloppen. De klemtoon op dat ene woordje moet gewoon beter. Pas dan is Wim tevreden en mogen de dames en heren aan de koffie. ‘Wim past precies bij de Woudklank. Hij kan en wil ook mee in het lossere imago dat we uit willen stralen. En ook hij hecht aan kwaliteit. Wat we zijn? Een vrolijk kwaliteitskoor. Hoe we nu optreden is ook niet te vergelijken met vroeger. Nu bijvoorbeeld, komen mensen afzonderlijk van elkaar de zaal in. Dan begint dat groepje, dan komt er weer iemand bij. Vroeger marcheerde je bijkans naar het podium. Dat is een wezenlijk verschil. We bewegen nu ook op het podium. Vroeger was dat uitgesloten. Overigens zeg ik niet dat het vroeger allemaal minder was hoor, begrijp me goed. Feit is wel dat je met de tijd mee moet.’
Behalve zingen is lid zijn van de Woudklank ook gezelligheid. ‘De saamhorigheid is groot. Aan vrijwilligers geen gebrek. De mensen zijn positief ingesteld en gezellig. We borrelen eens per maand na, altijd bij Het Wapen van Drenthe. Verder organiseren we een studiedag, waarin er bijvoorbeeld aandacht is voor choreografie. Doel is om tenminste twee keer per jaar op te treden. Het afgelopen jaar was dat meer. Het is ook net wat zich aandient. Het ‘Toen en Nu Festival’ bijvoorbeeld, kwam er tussendoor. Daar wil je dan toch bij zijn. Ik verwacht overigens in 2015 wat minder optredens, al weet je dat nooit.’
De Rooms Katholieke kerk aan de Nieuweweg is al behoorlijk lang de repetitieruimte. ‘Een koor in de kerk. Dat kan inderdaad een bepaald beeld geven. De enige reden dat wij in de kerk oefenen is de akoestiek. Niet meer en niet minder. De mooiste akoestiek vind je in Op de Helte, maar hier kunnen we ook prima uit de voeten. Natuurlijk verlaag je de drempel als je in een ‘gewone’ zaal repeteert. Het gaat echter wel om de zang. Om hoe het klinkt. Dan ben je qua geluid toch snel aangewezen op een kerk’, zegt de aangeschoven Janneke Bergsma, als bestuurslid verantwoordelijk voor de contacten met de pers.
Zingen is plezier. ‘Een van de leukste dingen is wel dat je een stuk gaat instuderen. Je begint op het nulpunt maar ziet per repetitie de ontwikkeling. Dat proces is echt prachtig. Volgens jaar bestaat De Woudklank alweer negentig jaar. Daar zullen we uiteraard bij stil staan. Wat we willen? Minimaal op dit niveau blijven. En af van vooroordelen. Zo hoef je echt geen noten te kunnen lezen om lid te worden. Hoef je niet gelovig te zijn of aan bepaalde leeftijdsgrenzen te voldoen. Kom gewoon langs’, besluit Van Zundert. Wim Opgelder namelijk, wil verder met de repetitie. En als Wim iets zegt, dan gebeurt het ook. Je bent dirigent of je bent het niet.
Voor wie meer wil weten: www.woudklankroden.nl.
