Respect voor elkaar

Puur natuur
Het is zo langzamerhand bekend dat er mensen zijn die er alles aan doen om een mtb-route in het Mensingebos te realiseren. Dé pleitbezorger (en aanvrager) van de route is Harold Veldkamp, zelf mountainbiker met een voorkeur voor fatbike, rijden op een fiets met dikke banden. Over zijn sportbeoefening en wens om in het bos een route te creëren heeft hij het al menigmaal gehad. Ook in dit weekblad heeft hij zijn zegje mogen doen, want ’de Krant’ is immers een platform voor eenieder.
Toen in de zomer van 2016 het mtb-plan bekend werd meldde ik Staatsbosbeheer al, als natuurbeschermer: ”er met gestrekt been in te gaan” om te voorkomen dat hier in het bos ten koste van de natuur een route zou komen. Als voorzitter van IVN Roden (inmiddels ex-voorzitter) en lid van de Gebruikersgroep Mensinge moest ik het plan echter wel aanhoren. Later in het jaar ontvouwde Veldkamp zijn plannen en kwam met de route op de proppen die u hierboven ziet. Daarover had hij uiteraard diep nagedacht en verkondigde dat hij een echte natuurliefhebber is en sprak daarbij de onvergetelijke woorden: ”Wij een pad en jullie een pad”. Sindsdien neem ik deze man niet meer serieus. U ziet namelijk op het kaartje dat er voor zijn route kriskras een lijn is getrokken waarlangs die zou moeten lopen en daarbij wordt pakweg 30 keer een wandelpad gekruist. Daaruit sprak weinig respect voor anderen. Uiteraard werd die route afgekeurd, maar het plan waar men uiteindelijk mee kwam, dat is een maand geleden nog getoond, kruist nog vele keren een wandelpad. Hierbij werd desinformatie verstrekt door wethouder Wekema door te beweren dat het pad niet door het bos loopt, maar erlangs. Puur bedrog. Overigens werd Wekema al eerder op een leugen betrapt, want tijdens een rondgang door het bos wilde hij bepaalde delen van de route ”er wel uit knippen” hetgeen hij niet veel later tegenover een journaliste weer ontkende te hebben gezegd. Ook hij is niet meer echt serieus te nemen.
Onder de kop uit de aanhef werd in een ander blad door Veldkamp gezegd dat hij het jammer vindt: ”dat heel weinig mensen heel veel bezwaren indienen”. Om als belanghebbende te worden aangemerkt moet je echter aan de route wonen en dat zijn er niet zoveel. Als belanghebbende natuurvereniging vertegenwoordig je natuurlijk wel heel veel mensen. En het gaat niet om heel veel bezwaren, maar om één bezwaar dat op heel veel feiten is gebaseerd. De waarheid is verder dat juist een klein groepje mensen deze route erdoorheen willen jassen waar een groot deel van de bevolking op tegen is, met name de huidige gebruikers van het bos. Het wekt daarom nogal wat bevreemding dat alle politieke partijen het plan ondersteunen. Er is niet echt over nagedacht. Wat je veel hoort, men praat elkaar graag na, is dat je in plaats van wildgroei (illegaal mountainbiken) zaken beter kunt reguleren. Je maakt het ook wel in de landbouwsector mee: Je creëert een probleem, waarna de zaken wel voor je worden geregeld. Het is jammer dat er niet gekeken wordt naar andere alternatieven (o.a. de vuilstort) waar men niemand tot last is, maar halsstarrig dit onzalige plan blijft omarmen. Zo’n route kent alleen maar verliezers.
 
 

UIT DE KRANT