Roden begint en eindigt te laat: 2-3
Sport
In de allerlaatste minuut verslagen; met gevoelig verlies naar derby
RODEN - Het stond niet in het script van het verhaal. De laatste bladzijde van boek was al dichtgeslagen. Het was de mooiste pagina, de granaatinslag van Hoogezand, die de 2-2 opleverde. Roden-Hoogezand was een gelijkspel waardig. In de allerlaatste minuut trok Hoogezand nog eens ten strijde, en dompelde heel Roden alsnog in rouw: 2-3.
Het was een enerverende strijd aan de kille Norgerweg. De stand 2-1 stond lang op het bord. Een 3-1 was mogelijk geweest, maar ook een 2-2. In het laatste deel maakte Hoogezand ook aanspraak op de remise. Maar zeker ook in de beginfase, het eerste kwartier, waren de AC Milan-tricots heer en meester. Roden – nou vooruit, in Juventus-kleuren- had de wekker nog niet op zomertijd gezet. Dat begon al bij Stan Idema, die vijf minuten te laat was en op de bank mocht beginnen. Harry Zwiers is hier heel consequent in. Vraag het vedette Rene de Vries, die hetzelfde onderging en zelfs tegen Peize. Terug naar het begin, waarin Roden compleet overdonderd werd. Er was nog geen minuut gespeeld of Klaas Keiker zag een kopbal van Sebastiaan Wollinga net naast gaan. Vervolgens dook Wollinga – na mistasten in de verdediging- opnieuw op voor Kleiker. Dit keer knalde de Hoogezand-speler loeihard op de lat. In de vijfde minuut was het dan toch raak. Een harde volley van Peter van Son vloog over Kleiker: 0-1. Roden is wel wat gewend, om met een achterstand te beginnen. Maar Hoogezand- dat thuis met 5-2 won- is geen Forward. Het eerste kwart bleef een Hoogezandster aangelegenheid; Roden had niets te vertellen. Slechts een paar dreigende momenten, waaronder een sprintduel tussen Enrico Wardenier en de uitkomende keeper Teun Hoekstra, die won. Roden kreeg geen echte grip, tot het moment van De Vries, die knap aannam, voor trok, waar Enrico Wardenier als de kippen bij was: 1-1. De wekker was eindelijk afgegaan bij de zwart-witten. Even later een perfecte voorzet van de flank van ‘ober’ Enrico, die De Vries ‘serveerde’. De ‘wolkenkrabber’ wilde weer aannemen, maar had gelijk moeten koppen. De Vries liet zich meer gelden in een fase dat het bij Roden ging lopen, terwijl de gasten terugdeinsten. Dat is het wonderlijke in voetbal. Op slag van rust hadden de Rôners moeten profiteren van een te zachte terugspeelbal van Jordy van Wijk. Enrico onderschepte en gaf opnieuw de voorzet op De Vries, die niet resoluut was in de afwerking. De draaiende bal kon nog gepakt worden. De Vries werd gelijk gewisseld. Niet doordat hij de kans miste, maar door een blessure aan zijn bovenbeen. Roden kwam vervolgens weer wat in de verdrukking. Tot overmaat van ramp incasseerde Maurice Brouwer onnodig zijn tweede gele kaart. De plek en het feit dat de scheidsrechter snel floot, Brouwer had beter moeten weten.
Maar met de 1-1 kon het nog alle kanten op. Was Brouwer niet slim, dat gold aan het begin van het tweede bedrijf ook voor Kevin van der Laan, die ook zijn tweede prent kreeg. En dus kon de strijd met tien tegen tien opnieuw beginnen. De tweede helft was een stuk leuker. Nadat Hoogezand een penalty claimde doordat klasbak Van Son ter aarde stortte nadat hij reglementair van de bal werd gezet, was het even later opnieuw Enrico, die bij de les was. Na voorbereidend werk van technicus Vincent van Santen schoot Enrico in de korte hoek raak: 2-1. Wardenier heeft aan een klein gaatje genoeg. Een goaltjesdief pur sang. Hoogezand nam het heft daarna weer in handen. En stevig ook. Wederom was het Van Son, die na een steekbal, door de laatste barrière drong. Kleiker kwam het doel uit en voorkwam de 2-2. Wollinga was nog dichterbij de gelijkmaker. Kleiker lag al in de verslagen hoek, de bal belandde in het zijnet. De bezoekers bleven het duel beheersen. Een technisch hoogstandje van wederom Wollinga strandde in schoonheid. Een volgende aanval – wederom glipte Hoogezand makkelijk door de achterhoede, mondde uit in een scoringskans voor Orkun Ozcelik, die echter zijn zenuwen niet in bedwang hield en over roeide. Het waren benauwde momenten voor Roden. Het ontbrak bij Hoogezand aan een type Wardenier, een afmaker. Soms draaide het duel weer. Het was een zeer aantrekkelijk duel. Een kopbal van de andere lange speler bij Roden, Bert Roede, ging net over. Met nog een kwartier te gaan nam de spanning toe. Aanvallen over en weer nu. Namens Roden lepelde Wardenier via de lat over. En Rik van Dijk baande zich met een passeerbeweging vrij naar het doel. Een ultieme sliding voorkwam de 3-1. In minuut 86 een keiharde aanvaring tussen een koppende Justin Slor en een stompende Kleiker. Roden bleef in de vuurlinie. Het kon niet uitblijven, maar de knal van afstand van Van Son was van achttien karaats goud! De granaat sloeg binnen via de paal: 2-2. Het was gerechtigheid. Het was het slotakkoord. Maar in de allerlaatste minuut werd Roden nog eens bestookt, omzeilde Slor de buitenspelval en tekende voor 2-3. Qua hoeveelheid kansen had Hoogezand wel de meeste aanspraak op de overwinning. Over het geheel was een remise op zijn plaats. Oud-burgemeester Hans van der Laan en huidig burgervader Klaas Smid bespraken de enerverende wedstrijd na afloop. Smid vond de 2-2 om in te lijsten. Van der Laan over de 2-3: “dat is voetbal”. Een Roner supporter berustte in de nederlaag: “het is zoals het gaat ”. Al zal het elftal van Roden en de technische staf er anders over denken…Lang kan Roden niet treuren over deze toch gevoelige tik, want GOMOS staat rap voor de deur. Komende zondag, Eerste Paasdag, aftrap 14.00 uur. Er zijn nog kaarten.
Sportpark Norgerweg: Roden-Hoogezand 2-3 (1-1); Scorerverloop: 5. Peter van Son 0-1, 25. Enrico Wardenier 1-1, 56. Enrico Wardenier 2-1, 88. Peter van Son 2-2, 90. Justin Slor 2-3; Scheidsrechter: van der Werf; Gele kaart: Klaas Kleiker (Roden), Jeffrey van Veen (Hoogezand); Rode kaart: Maurice Brouwer (Roden), Kevin van der Laan (Hoogezand); Toeschouwers: 170
Opstelling Roden: Klaas Kleiker, Maurice Brouwer, Yonathan Ahlers, Guido Bos (Daniel Warno), Nick ter Arkel, Vincent van Santen, Enrico Wardenier (83. Jordi de Vries), Rutger van der Laan, Bert Roede, Rik van Dijk, Rene de Vries (41. Stan Idema)
Ster van het veld: Enrico Wardenier. Ster vanwege het scorend vermogen, meesterlijk in de kleine ruimte, maar ook het inzicht. Waar spelers in de loop vaak een lukrake voorzet geven, kijkt Wardo of Grutte Pier eerst of er iemand vrij loopt. Dat is ook kwaliteit.
RODEN - Het stond niet in het script van het verhaal. De laatste bladzijde van boek was al dichtgeslagen. Het was de mooiste pagina, de granaatinslag van Hoogezand, die de 2-2 opleverde. Roden-Hoogezand was een gelijkspel waardig. In de allerlaatste minuut trok Hoogezand nog eens ten strijde, en dompelde heel Roden alsnog in rouw: 2-3.
Het was een enerverende strijd aan de kille Norgerweg. De stand 2-1 stond lang op het bord. Een 3-1 was mogelijk geweest, maar ook een 2-2. In het laatste deel maakte Hoogezand ook aanspraak op de remise. Maar zeker ook in de beginfase, het eerste kwartier, waren de AC Milan-tricots heer en meester. Roden – nou vooruit, in Juventus-kleuren- had de wekker nog niet op zomertijd gezet. Dat begon al bij Stan Idema, die vijf minuten te laat was en op de bank mocht beginnen. Harry Zwiers is hier heel consequent in. Vraag het vedette Rene de Vries, die hetzelfde onderging en zelfs tegen Peize. Terug naar het begin, waarin Roden compleet overdonderd werd. Er was nog geen minuut gespeeld of Klaas Keiker zag een kopbal van Sebastiaan Wollinga net naast gaan. Vervolgens dook Wollinga – na mistasten in de verdediging- opnieuw op voor Kleiker. Dit keer knalde de Hoogezand-speler loeihard op de lat. In de vijfde minuut was het dan toch raak. Een harde volley van Peter van Son vloog over Kleiker: 0-1. Roden is wel wat gewend, om met een achterstand te beginnen. Maar Hoogezand- dat thuis met 5-2 won- is geen Forward. Het eerste kwart bleef een Hoogezandster aangelegenheid; Roden had niets te vertellen. Slechts een paar dreigende momenten, waaronder een sprintduel tussen Enrico Wardenier en de uitkomende keeper Teun Hoekstra, die won. Roden kreeg geen echte grip, tot het moment van De Vries, die knap aannam, voor trok, waar Enrico Wardenier als de kippen bij was: 1-1. De wekker was eindelijk afgegaan bij de zwart-witten. Even later een perfecte voorzet van de flank van ‘ober’ Enrico, die De Vries ‘serveerde’. De ‘wolkenkrabber’ wilde weer aannemen, maar had gelijk moeten koppen. De Vries liet zich meer gelden in een fase dat het bij Roden ging lopen, terwijl de gasten terugdeinsten. Dat is het wonderlijke in voetbal. Op slag van rust hadden de Rôners moeten profiteren van een te zachte terugspeelbal van Jordy van Wijk. Enrico onderschepte en gaf opnieuw de voorzet op De Vries, die niet resoluut was in de afwerking. De draaiende bal kon nog gepakt worden. De Vries werd gelijk gewisseld. Niet doordat hij de kans miste, maar door een blessure aan zijn bovenbeen. Roden kwam vervolgens weer wat in de verdrukking. Tot overmaat van ramp incasseerde Maurice Brouwer onnodig zijn tweede gele kaart. De plek en het feit dat de scheidsrechter snel floot, Brouwer had beter moeten weten.
Maar met de 1-1 kon het nog alle kanten op. Was Brouwer niet slim, dat gold aan het begin van het tweede bedrijf ook voor Kevin van der Laan, die ook zijn tweede prent kreeg. En dus kon de strijd met tien tegen tien opnieuw beginnen. De tweede helft was een stuk leuker. Nadat Hoogezand een penalty claimde doordat klasbak Van Son ter aarde stortte nadat hij reglementair van de bal werd gezet, was het even later opnieuw Enrico, die bij de les was. Na voorbereidend werk van technicus Vincent van Santen schoot Enrico in de korte hoek raak: 2-1. Wardenier heeft aan een klein gaatje genoeg. Een goaltjesdief pur sang. Hoogezand nam het heft daarna weer in handen. En stevig ook. Wederom was het Van Son, die na een steekbal, door de laatste barrière drong. Kleiker kwam het doel uit en voorkwam de 2-2. Wollinga was nog dichterbij de gelijkmaker. Kleiker lag al in de verslagen hoek, de bal belandde in het zijnet. De bezoekers bleven het duel beheersen. Een technisch hoogstandje van wederom Wollinga strandde in schoonheid. Een volgende aanval – wederom glipte Hoogezand makkelijk door de achterhoede, mondde uit in een scoringskans voor Orkun Ozcelik, die echter zijn zenuwen niet in bedwang hield en over roeide. Het waren benauwde momenten voor Roden. Het ontbrak bij Hoogezand aan een type Wardenier, een afmaker. Soms draaide het duel weer. Het was een zeer aantrekkelijk duel. Een kopbal van de andere lange speler bij Roden, Bert Roede, ging net over. Met nog een kwartier te gaan nam de spanning toe. Aanvallen over en weer nu. Namens Roden lepelde Wardenier via de lat over. En Rik van Dijk baande zich met een passeerbeweging vrij naar het doel. Een ultieme sliding voorkwam de 3-1. In minuut 86 een keiharde aanvaring tussen een koppende Justin Slor en een stompende Kleiker. Roden bleef in de vuurlinie. Het kon niet uitblijven, maar de knal van afstand van Van Son was van achttien karaats goud! De granaat sloeg binnen via de paal: 2-2. Het was gerechtigheid. Het was het slotakkoord. Maar in de allerlaatste minuut werd Roden nog eens bestookt, omzeilde Slor de buitenspelval en tekende voor 2-3. Qua hoeveelheid kansen had Hoogezand wel de meeste aanspraak op de overwinning. Over het geheel was een remise op zijn plaats. Oud-burgemeester Hans van der Laan en huidig burgervader Klaas Smid bespraken de enerverende wedstrijd na afloop. Smid vond de 2-2 om in te lijsten. Van der Laan over de 2-3: “dat is voetbal”. Een Roner supporter berustte in de nederlaag: “het is zoals het gaat ”. Al zal het elftal van Roden en de technische staf er anders over denken…Lang kan Roden niet treuren over deze toch gevoelige tik, want GOMOS staat rap voor de deur. Komende zondag, Eerste Paasdag, aftrap 14.00 uur. Er zijn nog kaarten.
Sportpark Norgerweg: Roden-Hoogezand 2-3 (1-1); Scorerverloop: 5. Peter van Son 0-1, 25. Enrico Wardenier 1-1, 56. Enrico Wardenier 2-1, 88. Peter van Son 2-2, 90. Justin Slor 2-3; Scheidsrechter: van der Werf; Gele kaart: Klaas Kleiker (Roden), Jeffrey van Veen (Hoogezand); Rode kaart: Maurice Brouwer (Roden), Kevin van der Laan (Hoogezand); Toeschouwers: 170
Opstelling Roden: Klaas Kleiker, Maurice Brouwer, Yonathan Ahlers, Guido Bos (Daniel Warno), Nick ter Arkel, Vincent van Santen, Enrico Wardenier (83. Jordi de Vries), Rutger van der Laan, Bert Roede, Rik van Dijk, Rene de Vries (41. Stan Idema)
Ster van het veld: Enrico Wardenier. Ster vanwege het scorend vermogen, meesterlijk in de kleine ruimte, maar ook het inzicht. Waar spelers in de loop vaak een lukrake voorzet geven, kijkt Wardo of Grutte Pier eerst of er iemand vrij loopt. Dat is ook kwaliteit.
