‘Roden zou meer mogen uitdragen dat Vasalis er heeft gewoond’
Herinnering aan Vasalis wordt levend gehouden
RODEN – Om de herinnering aan M. Vasalis, Rodens meest bekende dichter aller tijden, levend te houden, schreef Nicolette Leenstra een essay genaamd ‘Brief aan Vasalis’. De komende jaren moet het een traditie worden dat zo rond de verjaardag van Vasalis (11 februari) er een essay uitkomt over de dichter. ‘Het moet een persoonlijk verhaal zijn over de band met Vasalis en haar werk’, licht Nicolette toe.
Samen met Martin Koster en Ton Peters zit Nicolette in de organisatie van een avond rond Vasalis. Als opmaat voor de Boekenweek zal op woensdag 4 maart van half acht tot half tien een poëtische avond bij Boekhandel Daan Nijman plaatsvinden. Vorig jaar vond er al een poëziemiddag plaats, om de herinnering aan de dichter levend te houden. ‘Bij Mensinge ligt het Vasalismonument vrij verscholen. Op zich vind ik dat jammer, al was Vasalis zelf niet iemand die graag op de voorgrond trad. Toch zou Roden meer mogen uitdragen dat Vasalis er heeft gewoond. Ik denk juist dat ze dat zelf ook leuk had gevonden. Het is namelijk fijn om te weten dat wat je maakte niet voor niets was’, stelt Nicolette.
De in Assen woonachtige dichter is een groot fan van Vasalis’ werk. ‘Mijn moeder zat vroeger nog in de opleiding bij haar man, Jan Droogleever Fortuyn. Hij was hoogleraar en vertelde over zijn vrouw, Kiekie Leenmans. Haar pseudoniem was Vasalis en dat sprak direct tot de verbeelding. Zij was namelijk als dichter vrij bekend geworden, vooral ook dankzij haar eerste uitgegeven boek. Dat was een groot succes. Het is dan ook een tragedie dat Vasalis uiteindelijk niet meer dan drie bundels heeft uitgebracht. Na 1954 werd het een soort mythisch zwijgen.’
Zelf schrijft Nicolette al heel lang. ‘Ik denk dat ik rond mijn twaalfde begon. Ik heb twee bundels uitgebracht en ben docent creatief schrijven. Oorspronkelijk begon ik als muziekleraar en via het blad Roet kwam ik in contact met andere schrijvers en dichters, waaronder dus Martin Koster en Ton Peters.’ In haar essay schrijft Nicolette een brief aan Vasalis. ‘Ik schrijf over de herinnering, het leren kennen en dan het zwijgen van Vasalis. Ik schrijf aan haar alsof ze een vriendin is en stel haar vragen over haar plotselinge stoppen.’ De reden hiervoor, denkt Nicolette, lag in het feit dat de zogeheten ‘Vijftigers’ haar stijl als ‘ouderwets’ wegzette. ‘Ik hou zelf van moderne poëzie, maar ook van de poëzie van Vasalis. Ik vind de ene stijl niet per se beter dan de ander, maar dat was in die tijd wel anders. Vasalis kreeg het predikaat ouderwets te zijn en dan voel je je vrij kwetsbaar. Je kunt bovendien niet bloeien als het klimaat om je heen niet gunstig is. Wellicht kreeg ze het gevoel afgedankt te zijn en dat is toch erg naar. In mijn essay ga ik hier op in. Stel ik haar er vragen over.’
En dus zal in de eerste week van maart haar essay worden gepresenteerd. ‘Het komt dan uit in de vorm van een boekje’, licht Nicolette toe. ‘Uiteindelijk is het de bedoeling dat er ieder jaar een boekje uitkomt, waardoor we een mooie reeks krijgen over Vasalis. Ieder jaar kan iemand zijn eigen draai geven aan het essay, zodat er steeds nieuwe en hopelijk verrassende boekjes uitkomen.’
Voor Nicolette is de dichter Vasalis ‘echt een voorbeeld’. ‘Absoluut. En omdat ze zo’n grote dichter was, die landelijke bekendheid genoot, is het belangrijk om dat meer uit te dragen. Een jaarlijks essay kan een unieke inkijk in het leven van Vasalis geven. Jaarlijks komt er dan iets meer verbreding. Het kan heel leuk worden.’
Kaarten voor de poëzieavond in Boekhandel Daan Nijman zijn voor 12,50 euro te koop, inclusief een hapje en een drankje. Opgeven kan via daan@daannijman.nl.