Roder Boekenmarkt wordt stukje bij beetje verkoopklaar gemaakt

Vrijwilligers dolblij met eigen pand

RODEN – De Roder Boekenmarkt kruipt dichterbij. In het nieuwe pand aan de Ceintuurbaan Noord wordt dan ook druk gewerkt om de grootste overdekte boekenmarkt van het noorden weer tot een succes te maken. De Krant nam een kijkje op de woensdagochtend, de enige ochtend dat de vrijwilligers er niet bezig zijn. Al bleek dat in de praktijk toch anders te liggen…

Op de parkeerplaats naast het pand waar ook de Voedselbank en de Kledingbank hun intrek zullen nemen, staat slechts één auto. Vermoedelijk van Hans de Rooij, penningmeester van de Roder Boekenmarkt. Hij begeeft zich op deze ‘vrije’ dag toch maar mooi tussen de bananendozen. ‘Ik ben nu wat aan het uitzoeken’, zegt Hans, die op het punt staat een boodschap te doen bij de Albert Heijn. ‘Er moet nog wat koffiemelk worden gehaald. En soep. Zo blijf je aan de gang.’ Het mag dan mooi klinken, zo’n bestuursfunctie, in feite doet hij hetzelfde als de overige vrijwilligers. ‘We werken allemaal gewoon mee met het sorteren en het sjouwen. We doen het samen.’

Hans is niet de enige vrijwilliger die het niet kon laten om vandaag toch even de handen te laten wapperen. Achter in het pand is een vrouw druk bezig met haar rubriek. En er is opvallend veel aanloop bij het achterste gedeelte van het pand. Het is het gedeelte waar de Voedselbank uiteindelijk haar intrek zal nemen. De verbouwing van dit gedeelte wordt versneld, omdat er brand heeft gewoed in het oude pand. ‘Het is geen pretje om daar nu te wezen’, laat één van de aanwezige vrijwilligers van de Voedselbank weten. ‘Vandaar dat ze hier nu eerder mee bezig gaan.’ Dat de Voedselbank op stel en sprong een nieuw onderkomen nodig heeft, betekent ook dat de aanleg van een tweede wc voor de Roder Boekenmarkt er voorlopig niet in zit. Resultaat: er zal één wc zijn tijdens de markt. Op zich moet dat afdoende zijn, maar het houdt niet over. Het is geven en nemen wanneer je met drie partijen een nieuw pand gaat bestieren.

Gelukkig zijn de onderlinge afspraken goed. De partijen denken met elkaar mee en zijn flexibel. Dat blijkt ook uit het gegeven dat de Kledingbank een deel van hun ruimte beschikbaar stellen voor de markt. Hierdoor moet er flink worden ingeschikt, wat nogal een klus is. Met aardig wat mankracht moet dat morgen – wanneer er weer veel vrijwilligers zullen zijn – voor elkaar worden gebokst. Een drukke dag dient zich aan. Broodnodig is het zeker. De ruimte die tot nu toe beschikbaar is geweest (een slordige 350 vierkante meter) staat namelijk al bommetje vol. Dat is uiteraard een goed teken. Zo zijn er veel kinderboeken en spellen binnen gekomen. En topografie boeken worden steeds populairder, merken de sorteerders. Even vreesden zij voor een niet al te hoog boekenaantal, maar onlangs werd er op één dag opeens veel binnengebracht. Toen puilde de ruimte helemáál uit. ‘Er zijn soms van die dagen, dat er opeens heel veel boeken worden binnengebracht. Dan denken de mensen: o ja, ik moet nog snel boeken inleveren. Het kan nu nog.’

Het streven van de Roder Boekenmarkt is om op 20 december ‘verkoopklaar’ te zijn. Dat wordt nog een flinke klus, beamen de vrijwilligers. Het gebrek aan ruimte en de tijdsdruk, dwingt hen ertoe om creatief te zijn. Zo worden de lp’s al op de zolder boven de boekenmarkt uitgezocht. Die lp’s blijven daar overigens niet staan tijdens de markt zelf. De vrijwilligers zien liever geen gasten de trap op en af lopen.

Dat de bananendozen ook dit jaar weer goud waard blijken, mag geen verrassing heten. Daarnaast heeft de Boekenmarkt stellingen weten te kopen van een oude kraam op de Vismarkt in Groningen. Een inschatting maken van het aantal ingeleverde boeken is lastig. Voor de markt worden alle dozen met boeken geteld. Hierop wordt een ruwe inschatting gebaseerd. Na afloop telt men de dozen weer om te kijken hoeveel er ongeveer verkocht is.

Aan Hans de Rooij na tijd de schone taak om de opbrengsten in kaart te brengen. Wanneer de vrijwilligers dan genieten  van een welverdiend glaasje glühwein, is hij druk met de rekenmachine in de weer. Als hij dan met het verlossende eindbedrag komt, weten de vrijwilligers dat de markt erop zit. Dan rest hen nog één ding: opruimen. Maar omdat ze nu hun eigen pand hebben, hoeft dat niet meer in allerijl te gebeuren. En dat geeft – in deze hectische tijd – de vrijwilliger toch iets meer rust dan anders. Geen wonder dat zij aangeven dolblij te zijn met hun eigen pand.