‘Rond de kerstdagen word ik altijd een beetje weemoedig’

Kerstkindje Hennie Lutjes-Giezen

LANGELO – Op tweede kerstdag 1946 zag Hennie het levenslicht aan de Leeksterweg te Roden. Daar hadden haar ouders die dag niet op gerekend, want de oom en tante van Hennie waren uitgenodigd om langs te komen. ‘Afbellen was er in die tijd nog niet bij. Dus toen mijn oom en tante hier kwamen, was ik er plotseling. Sindsdien kwamen mijn oom en tante iedere tweede kerstdag op mijn verjaardag.’

Toen Hennie heel klein was, had ze het idee dat de kerstboom er puur voor haar stond. ‘Ik herinner me nog goed dat er kaarsjes in de boom stonden. En naast de boom stond een emmer water. Tegenwoordig niet meer voor te stellen natuurlijk.’ Heel erg heeft Hennie het nooit gevonden dat ze op kerst jarig was. ‘Maar er was ook een periode dat ik wel vervelend vond. Want op eerste kerstdag moest je ook altijd ergens heen en dan was je tweede kerstdag weer de hele dag bezig.’

Hennie herinnert zich één cadeau nog levendig. ‘Op mijn twaalfde kreeg ik een gitaar, dat weet ik nog heel goed. Ik was geen ster, kon er maar een beetje op spelen. Maar ik zong wel altijd op mijn verjaardag.’ Het cadeau was voor Hennie een zegen. ‘Ik heb er veel plezier aan gehad. Later, toen ik met mijn man Roel getrouwd was, was die gitaar helemaal af. Mijn man vond het leuk om mij een nieuwe te geven, terwijl mijn moeder adviseerde om een nieuwe stofzuiger te kopen. “Waar bemoei jij je mee”, dacht ik toen. Maar de stofzuiger ging diezelfde dag nog kapot. Ik heb het mijn moeder nooit durven vertellen.’

Hennie heeft kerst altijd iets magisch gevonden. ‘Ik ben niet Christelijk ofzo, maar ik hou echt van kerst. De sfeer maakt het gezellig. En natuurlijk het lekkere eten. Daarnaast is deze periode, zo rond kerst en oud en nieuwe, een periode waarin ik veel terugkijk op het leven. Het maakt me weemoedig, maar niet somber. Ik denk dat die weemoedigheid er een beetje bij hoort.’

Nog jaarlijks staat er een kerstboom bij Hennie in haar woonkamer. ‘Mijn man overleed op zijn 44^ste. Die eerste kerst na zijn overlijden twijfelde ik of ik de boom wel wilde opzetten. Ik heb het uiteindelijk toch gedaan en dat ben ik altijd blijven doen. Ondanks dat de kerstboom vervangen is voor een kunstboom. Binnenkort komt-ie gewoon weer van zolder. Een week voor tijd meestal en met nieuwjaarsdag gaat hij er weer uit. Zoiets is bijzonder en moet je zo houden. Ik laat hem geen maand in de woonkamer staan.’

Hennie viert haar verjaardag met haar kinderen en kleinkinderen. ‘Eigenlijk alleen met naasten. Dan gaan we lekker eten en gewoon even gezellig bij elkaar zijn. Op mijn zestigste regelde mijn familie een verrassingsfeest en op mijn 65^e een verrassingslunch. Op mijn 70^ste verjaardag haalde mijn kleinzoon mij met de trekker op, omdat hij net zijn trekkerrijbewijs had gehaald. Dat jaar gaf ik in juni nog een feest. Dat wilde ik wel in kerstsferen, waardoor er gasten kwamen in kersttruien. En ook de lichtjes waren van zolder gehaald!’

De komende periode heeft Hennie het nog druk met de Paiser Hopsingers. Al jaren is ze lid van dit koor. ‘We hebben dit jaar zelfs een kerst-cd gemaakt, met kerstliedjes in meerdere talen. De optredens rond deze tijd vind ik erg mooi. Ze zijn vaak ook emotioneel, het doet de toehoorders echt iets.’

Tot slot wil Hennie alle mantelzorgers graag fijne en goede dagen wensen. ‘Voor sommigen van hen is dit een hele zware tijd. Ik wens hen daarom fijne dagen toe en alle goeds voor 2020. Dat verdienen ze.’