Rondje deur Mien Westerkwartier Lucaswolde

Nieuws
 
LUCASWOLDE – Lucaswolde is een streekdorp in de gemeente Marum en telt ongeveer 200 inwoners. Rond 1500 had het dorp een eigen dorpskerk, die omstreeks 1528 werd overgedaan aan de dominicanessen van Oosterreide. De Susteren van Reyde zochten vanwege de overstromingen in het Dollardgebied een nieuwe woonplaats en lieten hier een nieuw klooster bouwen. De kerk fungeerde sindsdien als kapel van het klooster. De kloostergebouwen zijn in de Tachtigjarige Oorlog vernield en de kloostergemeenschap is vervolgens opgeheven.
Zeemansliederen
Als je door het rustige streekje Lucaswolde rijdt, gaan de gedachten in eerste instantie niet uit naar zeemansliederen. Toch is één van de bekendste liederen ‘Aan het strand stil en verlaten’ geschreven door een trouwe  inwoner van Lucaswolde, Derk Postema. Lag Lucaswolde ooit aan zee, heeft Postema gevaren, was er een liefje aan de kust?
Derk Postema werd in 1895 geboren in een eenvoudig, simpel ingericht huisje in Lucaswolde. Hij zou er zijn het leven blijven wonen en zijn zoon Tunnes bleef na de dood van zijn ouders op ’t olde stee’. Derk ging al jong aan de slag als losarbeider, maar omdat de vooruitzichten in Holland niet zo best waren, besloot hij samen met zijn vriend Jan Hut het avontuur te zoeken in Amerika. In de VS konden beide mannen hun  draai niet vinden en kwamen snel weer terug naar het Westerkwartier. Beide jongemannen raakten wel in de ban van de accordeon, kochten een instrument en leerden muziek spelen. Via deze accordeonmuziek kwamen ze ook in contact met IJje Wijkstra.  . Samen met IJje luisterden ze naar nieuwe grammofoonplaten en dan probeerden ze de wijsjes zo snel mogelijk na te spelen. Als ze dan weer samen moesten spelen op bruiloften en partijen, konden ze weer ‘een nieuwe hit’ met het publiek delen. Toen IJje na de viervoudige moord in de Blokhuispoort gevangen zat, bleef Derk met hem corresponderen over accordeonmuziek en schreef hem de nieuwtjes uit het Westerkwartier.
Samen met Jan Hut en W. Nijboer formeerde Postema begin jaren 30 de Accordeon Jazzband ‘Lucky Strike’ en met zijn drieën waren ze zeer geliefd op bruiloften, partijen en dansavonden. Alle transport naar de optredens ging met de fiets en de verdiensten waren twee gulden en vijftig centen per persoon. Postema kon van de muziek gaan leven, omdat hij ook accordeonles gaf en accordeons repareerde.
Zo bleef de kachel in het kleine maar waarschijnlijk tochtige huisje branden.
Postema componeerde zelf ook liedjes en zijn lied ‘Aan het strand stil en verlaten’ werd ook buiten de regio bekend en werd op de plaat opgenomen door The Three Jacksons. Een muziekuitgever, die tijdens de tweede wereldoorlog in de Friese Wouden ondergedoken was, benaderde Postema om het lied op papier te zetten. De bladmuziek werd grif verkocht en diverse bekende artiesten voerden het lied uit. Tot op heden staat het op het repertoire van menig shantykoor en toporkesten als Ancora en de Havenzangers spelen de zalen nog dagelijks plat met het strand uit het Westerkwartier.
Op de vraag: ‘Dien pabbe zil wel goed geld verdiend hemmen met dat verske?’, begon zijn zoon Tunnes altijd te lachen.
‘Wast moar woar! Pabbe kreeg 30 gulden veur de eerste druk en loater nog es 30 veur de tweede druk. Hij von t te veul waark om hem te loaten ienschrieven as componist en doarom bennen annere luu der met de cinten vandeur goan.’
Eén van Derk zijn leerlingen op de knopaccordeon, Riekus Menger uit Sebaldeburen, spoorde Postema aan om een ander liedje uit te geven:  ‘De klok van Arnemuiden’.
‘Doe magst t rusteg perberen jong, moar t is mij de muuite niet weerd’.
Riekus bracht het lied onder de aandacht van Uitgeverij Buschman en ontving in ruil  40 gulden, die hij netjes met zijn leermeester deelde. Buschman liet de bekende tekstschrijver Dico van der Meer de tekst bewerken, waardoor het een echte meezinger werd. Een liedblad met ‘De Klok van Arnemuiden’, die vlot van de hand gingen, koste in 1948 in de winkel 75 centen.
Postema bleef tot in de jaren 50 actief als muzikant en ging daarna door met lesgeven en repareren. Hij overleed op 87 jarige leeftijd in het Hooge Heem in Grootegast.
Vraag in Zeeland naar het Zeeuwse volkslied en je hebt grote kans dat ze met ‘De klok van Arnemuiden’ op de proppen komen. Postema zal de klank van de klok van Noordwijk of Sebaldeburen vast in de oren hebben gehad, toen hij dat wijsje voor de eerste keer floot. Maar of hij ooit in Arnemuiden geweest is? Ik betwijfel het!
 

UIT DE KRANT