Levinus Alveringh, voorzitter IJsvereniging Peize

“Dik ijs, dat is de verwachting! Gekheid natuurlijk, een voorspelling doe ik niet. Wou dat ik het kon, dan kan ik veel geld verdienen. We zijn wel klaar voor een strenge winter. De palen om de banen te scheiden staan in de grond, het land is onder gelopen. Hoeveel water er op komt? Het terrein is 2 hectare groot. Maal 30 centimeter, reken maar uit. We hebben zeven centimeter nodig als we los willen gaan. In de zomer hebben we een beetje geklust aan het ijsbaangebouw. Een beetje geschilderd, wat onderhoud. Niet echt grote dingen. Dat hebben we de afgelopen jaren al gedaan met een nieuwe vloer en keuken. Als het gaat vriezen, begint het meteen te kriebelen. Dat doet het eigenlijk nu ook al een beetje. Het zijn toch de maanden januari en februari waarin je ijs kunt verwachten. Zodra het erop begint te lijken dat we kunnen schaatsen, gaan we er dagelijks naar toe. Die sfeer is onbeschrijfelijk, zó gezellig, zo leuk.  Als er iets moet gebeuren op de ijsbaan, is eigenlijk altijd het voltallige bestuur aanwezig. Mochten we handen tekort komen, dan zijn er nog veel mensen uit het dorp die willen helpen. Je merkt dat de mensen in Peize de ijsbaan een warm hart toedragen. Dat zie je ook terug in het ledenbestand. We hebben ongeveer duizend leden, voornamelijk families. Voor zes euro heb je al een abonnement. We zijn een van de weinige ijsverenigingen die zelf twee bunder land hebben en we houden onze eigen broek op. Daar zijn we best trots op. Onze club bestond al voor de oorlog. Toen huurde de toenmalige ijsvereniging de grond van een boer die het later  geschonken heeft. Het bestuur bestond destijds veelal uit boeren en bouwvakkers. Die zaten in de winter thuis, met vorstverlet. Achter de ijsbaan lag nog een bunder land. Die is met geleend geld gekocht. De boeren en bouwvakkers stonden garant. Mooi verhaal hè? We hebben trouwens net een bestuurswisseling gehad: Jos Venekamp is de nieuwe secretaris. Hij heeft de honneurs waar genomen van Arend Wekema. En er zijn twee algemene leden toegetreden. Mocht de winter intreden, dan is de opening van de ijsbaan een hoogtepunt voor mij. Als ik al die glunderende kinderen op het ijs zie, dan maakt mij dat blij. Daar doen we het voor!’