Plaats: zwembad De Hullen
Datum: 3 april
Tijd: 7.45 uur
RODEN – Goede Vrijdag. Doorgaans en voor de meeste mensen een zeer welkome vrije dag. Een dag dat er eens een keer geen wekker gezet hoeft te worden. Dat er massaal uitgeslapen wordt. De dag dat vroeger De Top 100 Aller Tijden op de radio kwam. Dat was – toen- iets heel bijzonders, ondanks het feit dat Bohemian Rhapsody van Queen vrijwel altijd op nummer één stond. Goede Vrijdag is ook de dag van het ontbijtzwemmen in zwembad De Hullen in Roden. Al jarenlang.
En dus waren er afgelopen vrijdag mensen die toch de wekker zetten. Die er – vrije dag of niet- gewoon op tijd uit gingen en die met alle plezier afreisden naar zwembad De Hullen. Om te zwemmen en te ontbijten en om zo goed aan het Paasweekend te beginnen.
Bijzonder: veel ouders met kinderen die er een leuke ochtend van maakten. Bijzonder: een moeder die haar piepjonge baby voedt. De jongen of het meisje, dat is niet heel goed te zien nog, geniet van de borstvoeding. Niet bijzonder: Roel Hendriks die aan de rand van het bad zit. Op een stoel. Roel Hendriks is bijkans De Hullen. Vraag je een meisje van zes wie haar zwemles geeft, dan zal ze Roel zeggen. Vraag je iemand van 35, dan denkt ook die terug aan meester Roel, die – volgens goed ingevoerden- overigen gewoon Roelf heet. Roel Hendriks is geen kleurloze man. Zijn stembanden werken bovendien voortreffelijk. Roel is iemand van wie je fan bent of die je op de zenuwen werkt. Roel is zwart of wit. Grijs bestaat niet. En ondanks dat is iedereen lovend over de kwaliteiten van Hendriks, die nu – op Goede Vrijdag in 2015- op een stoel naar water tuurt. Bewegingsloos. Hij hoeft eens niets uit te leggen. Hij kijkt en moet opletten of alles een beetje ordelijk verloopt. En dat verloopt het.
Erg veel gebeurt er niet in De Hullen. Kinderen en ouders ploeteren wat. Wat ouderen zwemmen hun baantjes. Er is geen muziek, amper lawaai. En als zelfs Roel zich verder koest houdt dan weet je één ding zeker: het is rustig.
In de kantine staat het ontbijt klaar. En het moet gezegd: niet ergens weggedrukt in een hoekje. De kantine van De Hullen is even Van der Valk in het klein. Het ziet er bijzonder gelikt uit. In het midden van de kantine met prachtige steigerhouten meubelen, staan een aantal tafels. Daarop: eieren. Ontzettend veel eieren. Bolletjes, te kust en te keur. Krentenbrood. Beleg. Jus d’Orange en melk. Genoeg voor een middelgroot weeshuis. In die kantine zitten om 7.45 uur vier vrouwen gezellig aan een tafel. Het zijnd de wereldberoemde ‘Vroege Vogels’. Deze vrouwen zwemmen vier keer per week om 7.00 uur. En als het maandag ook kon, dan waren ze er ook. De vrouwen hebben hun baantjes al lang weer gezwommen en ontbijten samen, zoals ze dat vrijwel elke Goede Vrijdag doen. De dames merken op dat het wel eens wat drukker is geweest. Misschien komt dat door de prijs, misschien willen mensen gewoon uitslapen vandaag.
Terwijl de Vroege Vogels nog maar een eitje pellen, komt ook boegbeeld Albert Douwes in zijn zilvergrijze auto aangereden. Albert gaat noch ontbijten, noch zwemmen. Albert gaat gewoon aan het werk. Na de ingang meteen rechts, naar kantoor. Buiten vraagt een mannetje of ze ook eerst mogen ontbijten en dan zwemmen. En of alleen ontbijten ook goed is. Het kereltje heeft nog niet zo heel veel zin in zwemmen. Goede Vrijdag en ontbijtzwemmen is al jaren een goed huwelijk. Moet je niets aan doen verder. En volgend jaar zit Roel er ook gewoon weer. Turend naar het water.
