‘Rutte en dit kan niet waar zijn’
RODEN – Geert Willems is de luis in de pels van politiek Noordenveld. Hij bezoekt alle politieke bijeenkomsten en vormt zich vervolgens een eigen mening.
Hoe ziet de ideale samenleving er eigenlijk uit? ‘In zo’n samenleving zorg je voor jezelf en geef je om een ander...’ Ja, het gaat over normen en waarden... “deze waarden worden momenteel echter te vaak niet nageleefd... Daar maak ik me boos over de hufterigheid en het egoïsme van hoge functionarissen van met belasting gesteunde instellingen, als woningcorporaties... Ik erger me kapot aan bankiers, die zeggen dat ze in het buitenland zoveel geld kunnen verdienen... Dan denk ik: Ga dan naar Londen... Toedeledokie...” Mijn lezers zullen nu denken... Komt die luis in de pels weer aanzetten met zijn linkse praatjes... Mis lezer. Dit werd vrijdag voor een week gezegd door premier Mark Rutte op het voorjaarscongres van de VVD. Bij zijn laatste opmerking over de bankiers kreeg hij op het congres bijval met een bescheiden applausje... Deze uitspraken van de minister president zullen de geschiedenis ingaan als het hekelen van De Dikke Ik mentaliteit... ovationeel applaus weerklonk toen Rutte het had over een ander aspect van de verkeerde mentaliteit. “Als iemand ontslagen wordt is het eerste waar hij naar zoekt het adres van de UWV in plaats van direct ander werk te zoeken...” Ik heb de indruk dat Rutte veel van wat hij zei over bankiers uit het opmerkelijke boek “Dit kan niet waar zijn” van Joris Luyendijk heeft... Behalve dan die opmerking over ontslagenen... In het hoofdstuk genaamd “De Wereld van Zero Job Security” schetst Luyendijk de mentaliteit van de Zakenbankier... Zij noemen een regelmatig terugkerende ontslagronde een Clean-up van Bodies of Bums en Seats... Oftewel een grote schoonmaak van konten op stoelen. Een bankier vertelde dat iedereen op zijn afdeling net deed alsof ontslagen collega’s zelf waren opgestapt... Ofwel “doorgegroeid naar een nog betere baan”. Als je als ontslagene er eerlijk voor uitkomt, dat je onvrijwillig ontslagen bent is er geen bank meer, die je wil... Dan is de UWV opzoeken het enige wat rest. Daar komt dan ook nog eens het bestraffende vingertje van Rutte overheen. Het boek van Luyendijk is er een van het ademloze soort. Het staat bij Daan Nijman al wekenlang op nummer 1 genoteerd op de lijst van best verkochte boeken. Het gaat over de handel en wandel van de financiële wereld. Het systeem fungeert als een passagiersvliegtuig, die met ogenschijnlijk gemak overvliegt. Maar dan zonder piloot aan boord... Luyendijk beschrijft de Happy Banker”... Het prototype. Zij genieten, verplicht, van het werk dat ze doen. Ten prooi gevallen aan de illusie, dat mensen als zij het lot in eigen hand hebben... Mijn advies: Lees dat boek! Terug naar Mark. Hij stond vorige week bij de Tolbertse Postwagen met partijgenote Tanja Hazelaar op de foto. Een wakkere collega fotojournalist van de Krant betrapte ze. Zo stonden ze op de voorpagina. Toeval? Welnee, de ambitieuze Tanja heeft zich na het ontslag als wethouder van Leek vast niet bij het UWV gemeld. Zij heeft andere ambities. Zij is de bekendste kandidaat voor het burgemeesterschap van Noordenveld. Opvolger van Hans van der Laan. Ze durft! Waarom ook niet. Er valt altijd wel wat op af te dingen. Ook wel wat voor te zeggen. Jong, ambitieus... Als deze woorden vallen sist in de gemeente Noordenveld door de zaal het “Opgevoerde Brommertje”... Mijn schuld. Ik heb het eens opgeschreven. Ik zal niets afdoen aan Tanja’s kandidatuur. Ook al is ze van de VVD. Ik heb wel eens met haar gesproken. Over haar vader Jelte Amsing. Die heb ik in zijn jonge jaren heel goed kende. Oud voetballer van NieuwRoden en Veendam. Opa was Take Amsing. Legendarische figuur, mijn kapper. Had het Vrije Volk in zijn zaak liggen. De Rooie Krant van vroeger. Aan Take en Jelte... ik denk er met veel plezier aan terug... Vraag is bij welke VVD hoort Tanja. Bij de verontwaardiging van Mark over de Bonusbankiers (bescheiden applaus) of bij tot Marks verontwaardiging net ontslagenen, die het adres van de UWV zoeken (ovationeel applaus). Daar zit het verschil. Als ik haar goed begrepen heb gaat Tanja voor het bescheiden applaus. Dan ben ik voor Tanja... Toedeledokie!