Siloproject ‘Vrijheid verstopt in beton’ eindelijk officieel geopend

|||||||||||
||||||||||| Foto: |||||||||||
actueel

TOLBERT – Eindelijk was het zo ver. Afgelopen woensdag 1 september werd na lang wachten en meerdere keren uitstel het project ‘Vrijheid verstopt in beton’ bij de Cazemier Boerderij geopend door voormalige evacuée Toke van de Vin-Jacobs, in bijzijn van wethouder Hylke Westra.



Het plan voor het project ontstond ter gelegenheid van 75 jaar Bevrijding in 2020. Aanvankelijk was het de bedoeling dat het project in april vorig jaar al gepresenteerd zou worden. De coronapandemie gooide echter roet in het eten. Begin dit jaar werden de plannen opnieuw uit de kast getrokken en ging kunstenaar Anneke Ekhart uit Tolbert alsnog aan de slag om Tolbert in oorlogstijd in zeven taferelen uit te beelden op de buitenkant van de oude kuilsilo op het erf van de Cazemier Boerderij. Wekenlang werkte zij in een witte tent aan het beschilderen van de silo, die op deze wijze niet alleen een blikvanger is geworden, maar waarbij ook educatie van belang is. Aan de binnenkant van de silo zijn informatiepanelen en educatiekastjes aangebracht. De initiatiefnemers van het project hopen bovendien dat de silo een herinneringsmonument aan de Tweede Wereldoorlog in Tolbert wordt.


Het was de bedoeling dat ‘Vrijheid verstopt in beton’ onthuld zou worden op 15 april van dit jaar, de datum waarop Tolbert in 1945 werd bevrijd, maar opnieuw kon dit niet doorgaan vanwege de coronamaatregelen. Uiteindelijk is het nu alsnog gelukt om het project op feestelijke wijze te presenteren aan het publiek. Evacuée Toke van de Vin-Jacobs verrichtte de opening van de silo. Samen met haar broertje Theo woonde ze als achtjarig evacuéetje uit Limburg aan het einde van de oorlog bij de familie Cazemier op de boerderij. Het bezoek aan Tolbert was een emotioneel weerzien voor mevrouw Van de Vin-Jacobs, vertelt kunstenares Anneke Ekhart: ‘Het was heel mooi. Zij streek even over de afbeelding op de silo ten teken van herinnering. Er werd nooit veel over de oorlog gesproken. Mevrouw Van de Vin-Jacobs zei altijd: ‘Het heeft geen zin om achterom te kijken, we moeten vooruit. Haar zoon zei dat zijn moeder nog nooit zoveel over de oorlog had gesproken als op de weg naar Tolbert.’


|||||||||||
|||||||||||
|||||||||||
|||||||||||
|||||||||||
|||||||||||
|||||||||||
|||||||||||
|||||||||||
|||||||||||
|||||||||||

UIT DE KRANT