‘Vlug En Vaardig’ neemt kop weer over in lange eindsprint

Leeksters ruim langs Broekster Boys; scherpte voorin doorslaggevend

LEEK – Het was de ‘dag des oordeels’ in de Tweede Klasse I. De gehele top vier speelde tegen elkaar. VEV’67 kwam samen met Zuidhorn als grote winnaar uit de strijd. De Leeksters rekenden resoluut af met Broekster Boys, dat net als VEV de laatste tijd niet in vorm was. De 4-0 was dan ook een verrassend hoge uitslag.

Een dergelijke uitslag lag ook niet in de lijn der verwachting. VEV’67 sloeg op de juiste momenten toe. Het was zeker geen topwedstrijd op het koude, winderige Oostindie. Het beeld van de wedstrijd: zonder overleg de ballen naar voren. En dan maar hopen dat diezelfde bal eens goed valt. De harde wind maakte verzorgd voetbal ook moeilijk. Na de eerste speldenprikken voor de gasten uit Damwoude, was het een verkeerde uittrap van doelman Erik Krol, die leidde tot een eerste Leekster kans. De actieve Vincent de Koning kreeg de bal cadeau en schoot in de korte hoek. Krol kon de inzet pareren. Het gevaar bij Broekster Boys kwam van de vleugel. Met name van Abe Dreijer. Snel en behendig. Spelend onder nummer 7. Net als dezelfde type speler, uitkomend voor VEV’67 en luisterend naar de naam Jeffrey Visser. De ene nummer 7 is de ander niet, zo bleek. Het verschil: Visser was doeltreffender. Het was ook de ‘wervelwind’ uit Leek, die de thuisclub op 1-0 zette. Dit nadat Broekster Boys ten aanval trok. Die aanval werd afgeslagen. VEV brak razendsnel uit via Visser die ondanks zijn snelheid het overzicht bewaarde en zuiver doel trof. Visser was er even later weer als een haas vandoor. Diens voorzet viel, gedragen door de wind, bijna opnieuw bij de tweede paal in het doel. Vervolgens kwamen de geel-zwarten goed weg, bij een tegenaanval en poging van – jawel- Dreijer-, die de 1-1 leek te maken, maar de paal stond in de weg. Broekster Boys leek de wedstrijd weer naar zich toe te trekken, maar VEV kreeg weer de beste kansen. De Koning bracht Rense Dijk in stelling. De lange spits werd in de mangel genomen. Het publiek- weinig voor deze absolute topwedstrijd- wilde een penalty. Scheidsrechter Bijsterveld deed of zijn neus bloedde. Even later weer een doelrijpe kans aan Leekster zijde. De Koning trok voor, waar Dijk goed op reageerde en ook hij raakte de paal. Op slag van rust een derde mogelijkheid. Wederom stond De Koning aan de basis. Met een prachtige pass van achteruit werd Visser bereikt, die ondersteboven werd gelopen. Maar ook dit was voor de arbiter geen aanleiding om de bal op de stip te leggen.

Meteen na de hervatting kwam dan toch de 2-0 op het bord. Aan de basis wie anders dan Visser, die via een steekbal de verdediging ontrafelde. Rense Dijk was de afmaker, die dit vakkundig deed. De belangrijke momenten stapelden zich in korte tijd op. Een minuut later kwam de bal wel op de penaltystip, maar nu voor de bezoekers. Robin Elderman raakte zijn tegenstander aan. Een licht vergrijp, maar voor de scheidsrechter genoeg om nu wel een penalty toe te kennen. Tot ontsteltenis van de Damwaldster supporters roeide Dreijer de bal wild en hoog over. Het spel lag daarna even stil doordat Remco Kooistra ongelukkig ten val kwam. Hij werd met een brancard van het veld gedragen. De blessure: knieschijf eruit. De wedstrijd kon verder- Kooistra was al gauw weer bij de tijd en had het alweer over een feestje- en beide snelheidstreinen voorin schepten weer de nodige kansen. Dreijer dwong de bepaald niet klemvaste Klaas Kleiker tot een redding, aan de andere kant glipte Visser er weer van tussen, draafde iets te lang door, waardoor De Koning in kansrijke positie de bal te laat kreeg. Met nog een half uur te gaan werd de wedstrijd definitief beslist. Bij een voorzet van Enrico ‘Wardo’ raakte de Friezer defensie volledig in paniek. Het leverde een onnodige hoekschop op, die genomen werd door De Koning. Hij mikte precies op het hoofd van de meegekomen verdediger Ton Baan, die in de verre hoek knikte: 3-0. Invaller Gerhard van den Berg – alleen als het nodig is wordt Age-Wim van der Zee ingezet, maar de goaltjesdief bleef langs de kant- had de 4-0 op de schoen. Dit na een hoge bal die bleef hangen, waarna Van den Berg knap over de keeper lobte. De lat voorkwam erger voor Broekster Boys. Het was een kwestie van uitspelen voor de nieuwe koploper. Toch werd het nog 4-0. Opnieuw dankzij Visser die De Koning vanaf de zijkant in staat stelde om overtuigend de vierde binnen te werken. “De penalty was een cruciale misser. Er lag ruimte achter de verdediging. Door onze snelheid hebben we daar gebruik van gemaakt”, vond Luitzen Nijboer (een groep supporters kwam speciaal voor hem naar Leek) de Leekster zege verdiend. “We hebben het zelf afgedwongen”, vond ook Ton Baan, één van de uitblinkers bij VEV. “De afgelopen weken was het matig. Maar als het eenmaal loopt…. de 4-0 zegt genoeg”. De drie punten brengt Vlug En Vaardig – de clubnaam werd weer eer aan gedaan- weer terug aan kop. VEV’67 staat los van de concurrenten, waarvan Zuidhorn eveneens profiteerde. De verschillen zijn klein. Het belooft een ongekend spannende apotheose. Het heeft veel weg van een wielerkoers. De kop wordt steeds overgenomen in een elitegroepje, waarbij Zuidhorn zich heeft aangesloten en nog fris lijkt. De eindsprint is nog lang. Nog zes obstakels te gaan. Wie heeft de rapste benen en de langste adem?

VEV’67-Broekster Boys 4-0; Scoreverloop: 30. Jeffrey Visser 1-0, 46. Rense Dijk 2-0, 60. Ton Baan, 85. Vincent de Koning 4-0; Arbiter: Bijsterveld (Marknesse); Gele kaart: Sjoerd Westra (Broekster Boys); Toeschouwers: 250

Opstelling VEV’67: Klaas Kleiker, Wessel van der Galiën, Ton Baan, Robin Elderman, Joachim Wiegman, Rick Schuring, Jeffrey Visser, Koert Thalen, Rense Dijk (55. Gerhard van den Berg), Enrico Wardenier, Vincent de Koning

Ster van het Veld: Jeffrey Visser (VEV’67). De kleine met de rapste benen brak de wedstrijd open op een belangrijk moment. Visser was met zijn snelheid een nachtmerrie voor de Broekster Boys-defensie. Visser was betrokken bij drie van de vier Leekster treffers.

Opvallend:

De schitterende wandtekening in de catacomben toont Nienoord, het vroegere onderkomen van VEV in de bosrijke omgeving van Leek. Dit in schril contrast met het huidige sportpark op de (voorlopige) vlakte van Oostindie. Een meegereisde supporter uit Damwoude snapt er niets van. “Er zijn genoeg bomen, maar die staan te ver weg”.