‘Stop ‘het aapje op mijn schouder te leggen’
Fusie Westerwijs en Penta Primair
REGIO – Zoals de Krant enige weken geleden al meldde, zijn Stichting Westerwijs en Stichting Penta Primair – met scholen in Noordenveld en het Westerkwartier- voornemens om per 1 januari 2017 te fuseren. Bijzonder, voorheen was een samengaan tussen een openbare en een christelijke stichting namelijk bijkans onbespreekbaar. Johan Heddema van Penta Primair en Gerrit Rotman lieten in de Krant weten enthousiast te zijn over de samenwerking. Ook vertelden ze over het verleden. Zo sprak Rotman over ‘onnodige uitgaven van de voormalige directeur’ en dat Westerwijs nu ‘weer financieel gezond is’. Die uitspraken zitten de vorige directeur, Luc de Vries, niet lekker.
‘ Ik vind het een goede ontwikkeling, de fusie tussen Westerwijs en Penta Primair’, zegt De Vries. ‘Johan Heddema en ik hebben tot die fusie de eerste, concrete stappen gezet. Vanuit de optiek van Westerwijs was dat toen ook wenselijk. Ik trof destijds een stichting aan met een reserve van ongeveer vijf miljoen bij een omzet van twaalf miljoen, in een setting met veel kleine – en dus dure- scholen. Bij de steeds te krappe financiering door het rijk, betekent dit dat de scholen het lange tijd niet ruim hebben gehad. Maar scholen klagen niet. Die zetten de schouders eronder en maken er het beste van’, laat De Vries weten. ‘Mijn indruk toen was bovendien dat teveel scholen (nog) een tekort aan kwaliteit brachten. Bovendien trof ik een sterk dalend leerlingenaantal aan, zowel in aantal als in marktaandeel. Verschillende scholen werden met opheffen bedreigd en de oudertevredenheid was niet hoog.’ De Vries vond dat Westerwijs met die wetenschap aan de slag moest. ‘Er is toen ingezet op drie punten: versterking van de staf gericht op ondersteuning van de scholen, versterking van de kwaliteit van de leerkrachten en onderwijskundige verandering. De versterking moest gericht zijn op voortdurende verbetering, ICT en verbreding van het onderwijs. Als ik op de site van Westerwijs kijk, bestaat deze staf nog steeds. Voor de verbreding en kwaliteit van de leerkrachten gaf ik veel geld uit, erg veel geld zelfs, maar wél in tijdelijke verplichtingen en dus eenvoudig aan te passen, als dat zou moeten. Voor de onderwijskundige versterking organiseerden we een studieweek. De kosten bedroegen, uit m’n hoofd, eenmalig 20.000 euro. In het artikel over de fusie wordt gesproken van ‘overbodige en onnodige uitgaven van de voormalige directeur’. Wel, dit waren ze dus, die uitgaven. Ik vind dat niet gesproken is in overeenstemming met de feiten, dan wel een politiek oordeel schrijft over een investering die in overleg met alle scholen was gemaakt. Ik denk niet dat de fusie het nodig heeft om, op welke wijze dan ook, af te zetten tegen het verleden. Zelf heb ik het verleden inmiddels achter me gelaten en geniet met regelmaat van het Westerkwartier en de Gronings-Drentse omgeving. Dit is overigens de laatste keer dat ik reageer op media met betrekking tot mijn werk en mijn vertrek bij Westerwijs. Het moet namelijk eens stoppen met dit ‘aapje op mijn schouder leggen’.
