‘t Spectrum, Peize
Datum: 5 november
Tijd: 11.45 uur
PEIZE – Normaliter ontbijten burgemeesters dezer weken ergens op een basisschool. Dat is vaste prik. Dit jaar – woensdag om precies te zijn- toog burgervader Van der Laan laat in de ochtend naar Peize, om daar samen met leerlingen van groep 8 van ’t Spectrum van een lunch te genieten. Een keer wat anders dus. En dus was de Ongenode gast er bij.
Burgemeester Hans van der Laan is als altijd op tijd en parkeert zijn Volvo - oerdegelijk, zoals Van der laan zelf- op de parkeerplaats. De nog burgemeester maakt een wat nerveuze indruk. Tot de telefoon gaat. Twintig tellen later is de opluchting bij Van der Laan zichtbaar. ‘Was mijn vrouw. Ze is veilig geland’, zegt hij. Ter verduidelijking: samen met de vrouw van Geert Wolters (Gonda) is de vrouw van Hans (Wilma) op bezoek in Australië. ‘Ze zag nogal tegen de vlucht op. Rukwinden en zo. Gelukkig is ze veilig geland’, zegt Van der Laan. En dus kan hij zich richten op zijn taak deze morgen: lunchen met leerlingen. Verantwoord uiteraard, want vette tosti’s zijn anno 2014 kennelijk niet meer in de mode. ‘We hebben een super verantwoordelijke lunch met allerlei héél gezonde producten’, jubelt Ina Witteveen van ’t Spectrum. Of de zo verantwoorde producten ook smaken, daar heeft ze zo geen antwoord op. Hoewel. ‘De smeerkaas is echt heerlijk’, zegt ze nog wél. ‘In Amerika’, zo lacht de burgemeester, ‘ is boerenkool ineens booming. Wist je niet hè. Boerenkool is ook echt heel gezond’, zo laat hij weten, pal voor hij voor de ingang van de klas zijn ambtsketen omdoet.
Binnen heet meester Bart de aanwezigen- behalve de ongenode gast zijn dat de fotografen Jan, Marten en een dame van Make a Wish- welkom. Bart is niet van gisteren en heeft zijn klas ingedeeld in drie groepen. Om de vijf minuten gaat Van der Laan naar een andere groep. Kinderen mogen hem vragen stellen. Dat gebeurt, al komt het allemaal wat langzaam op gang. Uiteraard noemt Van der Laan iets in Veenhuizen- de burgervader smakt nogal vandaar dat het niet helemaal duidelijk werd- als hoogtepunt tot nu in zijn regeerperiode. Ook mompelt de burgervader iets over het Gevangenismuseum, juist nadat hij een biologisch verantwoord broodje naar binnen heeft geschoven. Ondertussen wordt de ongenode gast aangezien voor bodyguard van de burgervader en eten de kinderen heerlijk hun broodje. Overigens doen de kinderen dat op deze school altijd. ‘We werken volgens het vijf gelijke dagen model’, zegt Witteveen. ‘Enig verschil is nu dat de kinderen nu eens niet zelf hun lunch mee hoefden te nemen. Die hebben wij namelijk gekregen van de Plus, de supermarkt waar we al jaren prima mee samenwerken.’
Het lunchen/ontbijten met de burgemeester is natuurlijk heel gezellige (en verantwoord), het dient ook nog een goed doel: Make a Wish. En dus zit er tussen de kinderen een prachtige jongedame die na de verantwoorde (waarschijnlijk biologische) lunch een cheque van de burgemeester krijgt. De waarde? Honderd euro. ‘Jaja, ook wij moeten het kalm aan doen’, grapt Van der Laan. Make a Wish dus, de stichting die al meer dan een kwart eeuw de liefste wens van kinderen met levensbedreigende ziektes vervult. ‘Wij betalen veertig eurocent per ontbijtje aan deze prachtige stichting’, jubelt Witteveen nog maar eens. En zo is iedereen eigenlijk heel tevreden. Van der Laan heeft gegeten en weet dat zijn vrouw veilig is geland, de kinderen hebben hem alles kunnen vragen, de meester zorgde voor een perfecte organisatie, Ina heeft de school prima kunnen verkopen en de fotografen hebben mooie plaatjes van een smakkende burgemeester. Alleen de ongenode gast komt er wat bekaaid af. Hij stopt op de terugweg bij de HEMA. Voor twee saucijzenbroodjes. Onverantwoord, maar erg lekker.
