Tegengestelde belangen
Puur natuur
Afgelopen week werd ik enkele keren benaderd door mensen die wilden weten wat de rol is van IVN Roden in een Klankbordgroep waarover de Vereniging Natuurschoon (Nietap) op haar website rept. Voor het uitvoeren van bepaalde projecten (programma Terheijl) is subsidie beschikbaar en sommigen denken dat je geld dat je in de schoot krijgt geworpen niet mag laten liggen. Om goed beslagen ter ijs te komen laat het bestuur zich graag adviseren door, mag je hopen, deskundigen. En daar gaat het mis.
Eén van de genoemde adviseurs is de Bosgroep Noord-Oost Nederland (daarover later meer) en de klankbordleden (o.a. IVN). Als je klankbordleden hebt noem je er meerdere en niet één. Dat is slordig. Maar het is vooral slordig dat je het hebt over ’IVN’, want in onze omgeving zijn er meerdere IVN-afdelingen actief (Leek, Norg, Peize en Roden) die sterk van elkaar verschillen, zeker wanneer het planologische zaken betreft. IVN Roden wil onafhankelijk van anderen haar positie bepalen en zal daarom niet gauw in een Klankbordgroep zitting nemen. Dit in tegenstelling tot IVN Leek, de afdeling die het hier betreft. Deze afdeling was enkele jaren geleden ook betrokken bij de sloop van de prachtige beukenlaan aan de Nienoordsingel. Dat gebeurde toen onder aanvoering van oud-wethouder Haseloop, die deed alsof ze er verstand van had, terwijl slechts het binnenhalen van geld (subsidie) voor haar leidend was. Om misverstanden te voorkomen heb ik de Vereniging Natuurschoon gevraagd de website aan te passen, want het is logisch dat mensen het Natuurschoonbos (helemaal Drents) associëren met IVN Roden en niet met IVN Leek (een Groningse afdeling). Ondanks een herhaald verzoek is dat nog steeds niet gebeurd. Een zeer kwalijke zaak!
De al genoemde Bosgroep is een coöperatieve organisatie van bos-, natuur- en landgoedeigenaren, maar ook gemeenten, waterleidingbedrijven, investeringsbedrijven en andere zijn er lid van. Een ecoloog van de Bosgroep adviseert het bestuur van de Vereniging Natuurschoon, maar wat wringt is dat de Bosgroep ook het werk uitvoert, vooral kappen van bomen. Hier geldt: ”De slager keurt zijn eigen vlees”, iets dat je per se zou willen voorkomen, sterker, moét voorkomen. Een paar jaar geleden was de Bosgroep bijna failliet en slechts door veel rigoureus kapwerk heeft men het hoofd boven water weten te houden. Dat kappen van bomen bleef niet onopgemerkt en leidde alom tot veel protest. Bijvoorbeeld in de bossen van Heidehuizen bij Beetsterzwaag waar bomen rondom een nest van een Wespendief tegen de ’Gedragscode bosbeheer’ in werden gekapt. Het leverde hen een officiële waarschuwing op van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland. Ook bij Kortehemmen langs de A7 ging men met het aanleggen van een mtb-route dwars door een reigerkolonie zwaar in de fout. De reactie: ”De vergunning is noch bij de gemeente Smellingerlân yn behanneling, mar it paad leit der al” spreekt boekdelen. Helemaal bont maakte men het vorig jaar in het Sterrebos bij Frederiksoord waar tegen de wil van 3500 inwoners kaalslag werd gepleegd (in de zomer) waarbij meerdere nesten verloren gingen. Dat was in opdracht van de Maatschappij van Weldadigheid die verklaarde dat het productiebos betrof en dus gekapt mocht worden. Nou zijn bijna alle bossen in Nederland met dat oogmerk aangelegd, maar sindsdien zijn de ideeën erover wel sterk veranderd.
Het zichtbaar maken van de Zwarte Ryth (zie foto) bij de parkeerplaats van het Natuurschoonbos is één van de projectplannen. Een tamelijk onzinnig idee, want het is al zichtbaar als een intiem bosbeekje (hetgeen het overigens niet is) in een zeer kwetsbaar gedeelte van het bos. Veel mensen hebben daarover gezegd dat gedeelte als struinbosje te willen handhaven waar ingrijpen ongewenst is. ”Laat de natuur daar haar gang gaan” zei men. Ook het kappen van bomen aan de middenweg (naar de meester Posthumabank) is een slecht idee, omdat herplant (van één boomsoort) tot mislukken is gedoemd. Het bestuur wil later een concreet akkoord aan de leden voorleggen, maar vergeet dat niet zij erover beslissen, maar dat wat de leden willen beslissend is.
Eén van de genoemde adviseurs is de Bosgroep Noord-Oost Nederland (daarover later meer) en de klankbordleden (o.a. IVN). Als je klankbordleden hebt noem je er meerdere en niet één. Dat is slordig. Maar het is vooral slordig dat je het hebt over ’IVN’, want in onze omgeving zijn er meerdere IVN-afdelingen actief (Leek, Norg, Peize en Roden) die sterk van elkaar verschillen, zeker wanneer het planologische zaken betreft. IVN Roden wil onafhankelijk van anderen haar positie bepalen en zal daarom niet gauw in een Klankbordgroep zitting nemen. Dit in tegenstelling tot IVN Leek, de afdeling die het hier betreft. Deze afdeling was enkele jaren geleden ook betrokken bij de sloop van de prachtige beukenlaan aan de Nienoordsingel. Dat gebeurde toen onder aanvoering van oud-wethouder Haseloop, die deed alsof ze er verstand van had, terwijl slechts het binnenhalen van geld (subsidie) voor haar leidend was. Om misverstanden te voorkomen heb ik de Vereniging Natuurschoon gevraagd de website aan te passen, want het is logisch dat mensen het Natuurschoonbos (helemaal Drents) associëren met IVN Roden en niet met IVN Leek (een Groningse afdeling). Ondanks een herhaald verzoek is dat nog steeds niet gebeurd. Een zeer kwalijke zaak!
De al genoemde Bosgroep is een coöperatieve organisatie van bos-, natuur- en landgoedeigenaren, maar ook gemeenten, waterleidingbedrijven, investeringsbedrijven en andere zijn er lid van. Een ecoloog van de Bosgroep adviseert het bestuur van de Vereniging Natuurschoon, maar wat wringt is dat de Bosgroep ook het werk uitvoert, vooral kappen van bomen. Hier geldt: ”De slager keurt zijn eigen vlees”, iets dat je per se zou willen voorkomen, sterker, moét voorkomen. Een paar jaar geleden was de Bosgroep bijna failliet en slechts door veel rigoureus kapwerk heeft men het hoofd boven water weten te houden. Dat kappen van bomen bleef niet onopgemerkt en leidde alom tot veel protest. Bijvoorbeeld in de bossen van Heidehuizen bij Beetsterzwaag waar bomen rondom een nest van een Wespendief tegen de ’Gedragscode bosbeheer’ in werden gekapt. Het leverde hen een officiële waarschuwing op van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland. Ook bij Kortehemmen langs de A7 ging men met het aanleggen van een mtb-route dwars door een reigerkolonie zwaar in de fout. De reactie: ”De vergunning is noch bij de gemeente Smellingerlân yn behanneling, mar it paad leit der al” spreekt boekdelen. Helemaal bont maakte men het vorig jaar in het Sterrebos bij Frederiksoord waar tegen de wil van 3500 inwoners kaalslag werd gepleegd (in de zomer) waarbij meerdere nesten verloren gingen. Dat was in opdracht van de Maatschappij van Weldadigheid die verklaarde dat het productiebos betrof en dus gekapt mocht worden. Nou zijn bijna alle bossen in Nederland met dat oogmerk aangelegd, maar sindsdien zijn de ideeën erover wel sterk veranderd.
Het zichtbaar maken van de Zwarte Ryth (zie foto) bij de parkeerplaats van het Natuurschoonbos is één van de projectplannen. Een tamelijk onzinnig idee, want het is al zichtbaar als een intiem bosbeekje (hetgeen het overigens niet is) in een zeer kwetsbaar gedeelte van het bos. Veel mensen hebben daarover gezegd dat gedeelte als struinbosje te willen handhaven waar ingrijpen ongewenst is. ”Laat de natuur daar haar gang gaan” zei men. Ook het kappen van bomen aan de middenweg (naar de meester Posthumabank) is een slecht idee, omdat herplant (van één boomsoort) tot mislukken is gedoemd. Het bestuur wil later een concreet akkoord aan de leden voorleggen, maar vergeet dat niet zij erover beslissen, maar dat wat de leden willen beslissend is.