Terugblikken, vooruitzien
Puur natuur
Een enkele keer krijg ik van lezers te horen dat het in mijn column wel erg vaak over paddenstoelen gaat. Dat zou gemakkelijk terug te leiden zijn naar: ”Waar het hart vol van is…” Als het al zo zou zijn, dan gebeurt dat niet bewust. Meestal is een bepaalde gebeurtenis de bron van inspiratie en geeft het aanleiding tot het schrijven van de column. Dat was bijvoorbeeld het geval toen een Waterspreeuw hier werd ontdekt en een tijdlang bij de vistrap achter het Sterrebos in Roden vertoefde. Dat is beslist geen alledaagse vogel en dan moet je daar wel over schrijven.
Dat werd dus een vogelstukje en het is ook het onderwerp waar mensen het liefst over lezen is mij meer dan eens gebleken. Niet zo gek dus dat de meeste columns over vogels gingen en niet over paddenstoelen. Sterker, die kwamen pas op plaats drie, na planten. Nou ga ik natuurlijk niet alleen over vogels schrijven omdat die op de eerste plaats staan. Daar zijn andere schrijvers in andere bladen voor. Het is hier: Voor elk wat wils. De één houdt van vogels, de ander van planten en weer een ander (ik geef het toe, niet heel veel) van paddenstoelen. En dan zijn er tal van andere organismen waar belangstelling voor is, vlinders bijvoorbeeld en andere insecten. Die zijn dan ook met enige regelmaat aan bod gekomen. In dat verband ook de zorgwekkende achteruitgang van het aantal insecten. Dat is iets actueels en daarop anticipeer ik, omdat het ook hier in mijn eigen gemeente Noordenveld goed waarneembaar is. Ik hoef alleen maar te kijken in mijn eigen tuin en omgeving. Naast insecten waren er nog een paar items die aan bod kwamen. Het ging af en toe over het landschap, enkele keren over zoogdieren en, iets dat ik achteraf best opmerkelijk vind, slechts één keer over amfibieën. Met reptielen erbij, ik gooi het hier gemakshalve op één hoop, is dat best een interessant onderwerp waar veel over valt te vertellen.
Zo was het mij opgevallen dat ik dit jaar de Heikikker heb gemist in het grote ven (grote plas, zo u wilt) in het Mensingebos. Ik had een afspraak gemaakt met iemand om ze daar te gaan fotograferen, maar dat is er niet van gekomen. Ik heb ze kennelijk gemist of ze zitten er nog nauwelijks. Die plas is trouwens verworden tot een rumoerige hondenzwemplas waar ook nogal eens ruiters, die er nota bene niet eens mogen komen, met hun paard het water ingaan. Nog niet eens zo lang geleden werd er in die plas gebroed door de Dodaars, broedde er de Zomertaling en werd de Geoorde fuut er gespot. Waar nu een extra pad buitenom is gecreëerd ontdekte ik een keer een met verse sparrentakken gecamoufleerd nest van de Wespendief. Die hoef je daar niet meer te verwachten en die andere vogels ook niet. Het wordt daar een beetje een dode boel, als je de drukte van mensen er niet bij rekent. En het wordt nog steeds drukker ook in het bos als we niet oppassen, want vorige week konden we op de gemeentelijke pagina lezen dat b&w toestemming verlenen voor het aanleggen van een mountainbikeroute. Heel stiekem hebben ze daarbij twee weken van de termijn waarbinnen hiertegen bezwaar kan worden gemaakt afgesnoept. Het is bekend dat IVN Roden, er is hier en elders in deze krant al meerdere keren over geschreven, er faliekant op tegen is. Gelukkig worden we nu gesteund door meerdere partijen. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat er in elk bos waar mtb-ers (eigenlijk zijn het atb-ers, maar dat terzijde) een route uit willen zetten dit ook maar moet gebeuren.
Dit is trouwens één van de planologische zaken, die wel met natuur heeft te maken, en hier ook nogal eens aan de orde kwam. Een andere, over milieu, veiligheid, gezondheid etc. was vuurwerk. Daarover schreef ik al eens het onbegrijpelijk te vinden dat dit nog steeds mag en dat politici maar om de hete brij heen draaien in plaats van het te verbieden. Ik vind het trouwens ook onbegrijpelijk dat ouders kinderen met explosieven (zei een man van defensie die zelf aan tal van voorwaarden moest voldoen om ze te gebruiken) de straat op laten gaan. Zelf houd ik van ander vuurwerk, zoals bijvoorbeeld de spetterende zonsondergang die mevr. (Iris) Jonker uit Roden een tijdje geleden stuurde. Dat soort foto’s en andere zijn altijd welkom en te zien op de website van IVN Roden.
Een enkele keer krijg ik van lezers te horen dat het in mijn column wel erg vaak over paddenstoelen gaat. Dat zou gemakkelijk terug te leiden zijn naar: ”Waar het hart vol van is…” Als het al zo zou zijn, dan gebeurt dat niet bewust. Meestal is een bepaalde gebeurtenis de bron van inspiratie en geeft het aanleiding tot het schrijven van de column. Dat was bijvoorbeeld het geval toen een Waterspreeuw hier werd ontdekt en een tijdlang bij de vistrap achter het Sterrebos in Roden vertoefde. Dat is beslist geen alledaagse vogel en dan moet je daar wel over schrijven.
Dat werd dus een vogelstukje en het is ook het onderwerp waar mensen het liefst over lezen is mij meer dan eens gebleken. Niet zo gek dus dat de meeste columns over vogels gingen en niet over paddenstoelen. Sterker, die kwamen pas op plaats drie, na planten. Nou ga ik natuurlijk niet alleen over vogels schrijven omdat die op de eerste plaats staan. Daar zijn andere schrijvers in andere bladen voor. Het is hier: Voor elk wat wils. De één houdt van vogels, de ander van planten en weer een ander (ik geef het toe, niet heel veel) van paddenstoelen. En dan zijn er tal van andere organismen waar belangstelling voor is, vlinders bijvoorbeeld en andere insecten. Die zijn dan ook met enige regelmaat aan bod gekomen. In dat verband ook de zorgwekkende achteruitgang van het aantal insecten. Dat is iets actueels en daarop anticipeer ik, omdat het ook hier in mijn eigen gemeente Noordenveld goed waarneembaar is. Ik hoef alleen maar te kijken in mijn eigen tuin en omgeving. Naast insecten waren er nog een paar items die aan bod kwamen. Het ging af en toe over het landschap, enkele keren over zoogdieren en, iets dat ik achteraf best opmerkelijk vind, slechts één keer over amfibieën. Met reptielen erbij, ik gooi het hier gemakshalve op één hoop, is dat best een interessant onderwerp waar veel over valt te vertellen.
Zo was het mij opgevallen dat ik dit jaar de Heikikker heb gemist in het grote ven (grote plas, zo u wilt) in het Mensingebos. Ik had een afspraak gemaakt met iemand om ze daar te gaan fotograferen, maar dat is er niet van gekomen. Ik heb ze kennelijk gemist of ze zitten er nog nauwelijks. Die plas is trouwens verworden tot een rumoerige hondenzwemplas waar ook nogal eens ruiters, die er nota bene niet eens mogen komen, met hun paard het water ingaan. Nog niet eens zo lang geleden werd er in die plas gebroed door de Dodaars, broedde er de Zomertaling en werd de Geoorde fuut er gespot. Waar nu een extra pad buitenom is gecreëerd ontdekte ik een keer een met verse sparrentakken gecamoufleerd nest van de Wespendief. Die hoef je daar niet meer te verwachten en die andere vogels ook niet. Het wordt daar een beetje een dode boel, als je de drukte van mensen er niet bij rekent. En het wordt nog steeds drukker ook in het bos als we niet oppassen, want vorige week konden we op de gemeentelijke pagina lezen dat b&w toestemming verlenen voor het aanleggen van een mountainbikeroute. Heel stiekem hebben ze daarbij twee weken van de termijn waarbinnen hiertegen bezwaar kan worden gemaakt afgesnoept. Het is bekend dat IVN Roden, er is hier en elders in deze krant al meerdere keren over geschreven, er faliekant op tegen is. Gelukkig worden we nu gesteund door meerdere partijen. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat er in elk bos waar mtb-ers (eigenlijk zijn het atb-ers, maar dat terzijde) een route uit willen zetten dit ook maar moet gebeuren.
Dit is trouwens één van de planologische zaken, die wel met natuur heeft te maken, en hier ook nogal eens aan de orde kwam. Een andere, over milieu, veiligheid, gezondheid etc. was vuurwerk. Daarover schreef ik al eens het onbegrijpelijk te vinden dat dit nog steeds mag en dat politici maar om de hete brij heen draaien in plaats van het te verbieden. Ik vind het trouwens ook onbegrijpelijk dat ouders kinderen met explosieven (zei een man van defensie die zelf aan tal van voorwaarden moest voldoen om ze te gebruiken) de straat op laten gaan. Zelf houd ik van ander vuurwerk, zoals bijvoorbeeld de spetterende zonsondergang die mevr. (Iris) Jonker uit Roden een tijdje geleden stuurde. Dat soort foto’s en andere zijn altijd welkom en te zien op de website van IVN Roden.
