Tiende en laatste Billie Turf Tocht voor Joop, Geppy, Coby en Lidy: ‘ Die vrolijke wandelaars, dáár doen we het voor’

ZEVENHUIZEN – Zevenhuizen is zaterdag 18 juni weer start- en eindpunt van de Billie Turf Tocht. De wandeling over 40, 25 en 15 kilometer – het is net wat u wilt- wordt voor de tiende keer gehouden. Tien jaar lang waren Joop en Geppy Posthumus, Coby Kuiper en Lidy Buma verantwoordelijk voor de organisatie. De tiende tocht zal voor hen de laatste zijn. Ze dragen hun bestuurlijke stokje over. ‘Als het er straks op zit, hangen we de vlag uit. Op een positieve manier. We hangen de vlag uit als we weer vrolijke wandelaars zien en we ook na de tiende editie kunnen concluderen dat het een tocht zonder calamiteiten is geweest’, zeggen de scheidende bestuursleden.

Dat nieuwe bestuur heeft ondertussen het draaiboek gekregen van het ‘oude’ bestuur, want dat ongetwijfeld dikke boek hebben ze niet (meer) nodig. Joop, Geppy, Coby en Lidy zijn praktijkmensen. Ze weten na tien jaar precies wie wat doet en kunnen elkaar blindelings vertrouwen. Het is vaak een kwestie van vier zielen, één gedachte. Coby en Joop zijn bijvoorbeeld verantwoordelijk voor telkens weer een andere route. Want de organisatie wil niet dat de lopers elk jaar dezelfde paden voor de kiezen krijgen. Sterker nog: de wandeltocht is beroemd geworden vanwege het feit dat oude paden vaak eenmalig weer belopen mogen worden. Dit jaar zal de route rond Roden leiden. De Oude Veldweg wordt weer aangedaan bijvoorbeeld, iets dat slechts weinigen voor mogelijk hielden. In Roden zal voormalig burgemeester Hans van der Laan de lopers voorbij zien komen aan het Windgat en bij Lucas Luinge in Nietap zal een stempelpost opgesteld zijn en is muziek. Want ook dat is de BTT: veel meer dan wandelen. Er is entertainment onderweg. Niet voor niets doet rederijkerskamer Heidebloem al voor de tiende keer mee. Wat dat betreft is de wandeltocht een feest der herkenning, maar door de telkens verrassende routes toch ook weer niet. Mooi is zeker ook de stempelpost die bij bestuurslid Lidy Buma gehuisvest zal worden. Aan de Langewijk in Nieuw Roden. Ook al zo’n prachtig plekje. De tiende en laatste tocht zorgt overigens niet voor emotionele bestuursleden. Daar zijn ze veel te nuchter voor. Aan hun lijf geen polonaise. Doe maar gewoon, doe je gek genoeg. ‘Nee, we zullen niets iets bijzonders gaan doen vanwege onze laatste BTT. We hopen gewoon moe maar voldaan naar huis te gaan. Voldaan van al die blije mensen. En ach, misschien drinken we thuis nog wel een borreltje. Dat zal dan ook de enige uitspatting zijn, want het wordt een lange dag.’ Het bestuur regelt veel. Heel veel, de wekker gaat zaterdag 18 juni al om 04.00 uur bij het kwartet. Even wat borden klaar zetten, en andere vaak voor de buitenwereld onzichtbare werkzaamheden verrichten. Wat ze zelf kunnen doen, doen ze ook zelf. ‘Ook dit jaar zullen weer zo’n 1200 mensen deelnemen aan de tocht. Dat is veel, en die mensen komen ook als het regent. Wat onze tocht bijzonder maakt? De telkens weer andere routes uiteraard, het feit dat je dus vaak over privéterrein loopt; paden die anders niet toegankelijk zijn maar zeker ook wel ons enthousiasme en dat van de vrijwilligers. Verder is het kleinschalige ook de charme van deze tocht, net als het feit dat er sprake is van een kleine organisatie én van een organisatie die al heel lang bestaat uit dezelfde mensen. Dat geeft mensen toch een vertrouwd gevoel. Deelnemers weten zo onderhand wat ze kunnen verwachten.’

Joop, Geppy, Coby en Lidy zijn bescheiden. Ze doen net of het allemaal niet zoveel voorstelt, terwijl de BTT tocht in tien jaar tijd is uitgegroeid tot een begrip. Bovendien is het concept al diverse keren ‘gepikt’. ‘Ik denk inderdaad dat wij hier in het Noorden de eerste wandeltocht waren met onderweg theater, muziek en entertainment. Je ziet dat nu steeds meer. Nee hoor, dat vinden we niet erg. Integendeel, we beschouwen het eerder als compliment. Ons doel is ook nooit om heel groot te worden. Of om steeds meer deelnemers te krijgen. Wat we willen is elk jaar weer een unieke wandeltocht. Een verrassende tocht voor iedereen. Voor de ‘sportloper’, voor de recreant, voor jong en oud. Verder willen we vooral dat iedereen het naar de zin heeft. Wandelende mensen met een vrolijk gezicht. Dat is eigenlijk waar we het allemaal voor doen. Oh ja, de Billie Turf Toch is nooit vol. Dat horen we wel eens. Dat mensen denken dat als ze zich niet van te voren opgeven, ze niet meer mee kunnen doen. Onzin hoor, want opgeven kan op de dag zelf nog gewoon. Dat is nooit een probleem, want we zitten nooit vol.’ Opgeven? www.billieturftocht.nl.