“Toch zal ik een keer definitief moeten kiezen welke creatieve kant ik op zal gaan”
Beeldend kunstenaar Titia Verspiek denkt er niet aan om nu al ‘stil’ te gaan staan
Beetje een ‘raar’ kopje – een chapeautje noemen ze dat in vaktermen – rechts boven dit verhaal? Maar het is voor de verslaggever een (heel) beknopte op haar creativiteit gerichte ‘vertaling’ van de grote affiche, die de glazen voordeur van de woning van Titia Verspiek-Stoter, aan de Havixhorst in Roden, al jaren siert. ‘Stilstaan’ luidt de kop waarna een mooi gedicht van de Vlaamse woordkunstenaar Gil van der Heijden volgt. Maar Verspiek is echt multi-creatief; ze zoekt daarbij steeds naar nieuwe uitdagingen. Stilstaan – letterlijk en figuurlijk - is er voor haar nog lang (?) niet bij.
Want ze schildert, boetseert en doet aan keramiek. Ze maakt kerstkaarten en linoleumsnedes. En ze werkt ook graag met papiermaché, wol en vilt, om nog maar een paar van haar favoriete bezigheden te noemen. Als activiteitenbegeleidster van mensen met een niet aangeboren hersenletsel is Titia overdag met nog veel meer creatieve zaken bezig. Voor zichzelf volgt ze in haar vrije tijd regelmatig cursussen en workshops in diverse kunstendisciplines. Maar schilderen, vooral thuis, nu nog op zolder maar binnenkort als ook haar zoon de ouderlijke woning heeft verlaten in zijn dan tot haar atelier ingerichte slaapkamer, is toch haar meest beoefende hobby.
“Inderdaad, ik kan niet stilzitten maar ik besef dat ik toch ‘eens’ de keuze moet maken welke creatieve kant ik definitief op zal gaan,” vertelt Titia Verspiek thuis, in de woonkamer waarvan de muren smaakvol bekleed zijn met enkele kleurige schilderijen van haar hand terwijl op de vensterbanken en kasten andere door haar gemaakte werkstukken staan uitgestald. Op de middelbare school in de stad Groningen, waar ze opgroeide, was ze al erg creatief bezig, aldus haar beknopte CV. Titia vertelt:“Ik deed veel aan handwerken en handenarbeid, ik maakte echt de mooiste dingen. Nee, aan tekenen en schilderen deed ik eerst nog niet zoveel, dat kwam pas later, toen we in Roden gesetteld waren. Ik moest maar handwerkjuf worden, werd thuis mijn toekomst uitgestippeld. Dat is het niet geworden, ik werd eerst medisch analist en ben nu activiteitenbegeleidster. Maar creatief ben ik al die tijd wel geweest. Dat begon echter serieuze vormen aan te nemen toen ik in 1993 via de Teken en Schildergroep Roden met tekenen en schilderen ben begonnen. Antje Sonnenschein was mijn docent. Zij heeft me de technieken bijgebracht en me vooral gestimuleerd om dóór te gaan. Dat deed ik. Ondermeer op het Kunstencentrum in Groningen, de befaamde Snieschoule in de Walstraat, waar ik lessen kreeg van Hillie Kuilman. Daarvoor heb ik ook een aantal jaren les in beeldend vormen gehad van Annemiek Reiling die toen in Roden woonde. Nog steeds volg ik workshops en cursussen want ik wil me blijven bijscholen.”
Koeien zijn Titia’s favoriete schildermodellen. “Ik houd van dieren, schilder ze graag maar beperk me er tegenwoordig niet meer toe. Mooie, karakteristieke plekjes, zoals bij de Noorderhaven in Groningen, schilder ik ook graag. Ik neem dan eerst foto’s en ga daar thuis als schilder mee aan de slag. Maar inderdaad, koeien hebben me lange tijd extra geïnspireerd. Geweldig, zoals die dieren je aankijken, zo nieuwsgierig. Beesten vind ik sowieso een mooi onderwerp, maar menselijke modellen zijn dat ook. Ach, zo zie je maar weer hoe breed mijn interessesfeer is. Dus inderdaad: Eens zal ik moeten kiezen…”
Titia Verspiek is in de door haar toegepaste technieken heel divers. Ze is destijds bij Antje Sonnenschein begonnen met aquarelleren, maar acrylverf op doek, papier, karton of paneel is nu haar favoriete werkwijze. Pastelkrijt op papier of een combinatie met aquarelleren ligt haar ook.
Haar multi creativiteit kan iedereen in haar tot galerie ‘omgebouwde’ woonkamer met eigen ogen zien tijdens de Open Atelierroute die Kunstmomenten Noordenveld op zaterdag 16 en zondag 17 april in Roden organiseert. Meer daarover kunt u lezen op www.kunstmomentennoordenveld.nl