Tweedehandskleding winkel de Cirkel kan haar koffers pakken

Afbeelding
actueel

‘We voelen ons totaal niet serieus genomen’


RODEN - Afgelopen zaterdag was de laatste dag dat de tweedehandskleding winkel de Cirkel geopend was in het pand van de bibliotheek in Roden. Was er voorheen nog sprake van hoop bij de vrijwilligers, nu overheersen voornamelijk boosheid en teleurstelling. Teleurstelling in de gemeente, het gebrek aan communicatie en het feit dat de Cirkel moet verdwijnen, ondanks de grote maatschappelijke functie. De Cirkel moet verdwijnen omdat de bibliotheek uit gaat breiden met een HUB.
‘Dit gaat nog lang doordreunen. Er zijn veel mensen in financiële nood, die niet in aanmerking komen voor de voedselbank. Die mensen kunnen hier prima kleding kopen voor een heel klein prijsje. Ook zijn er zo’n 2000 mensen die hun kleding inbrengen, die er een centje aan overhouden, 50 procent van de opbrengst. En dat centje kunnen ze nu heel hard gebruiken.’ Het stoom komt vrijwilliger Nicole Meijer uit de oren tijdens het interview. ‘Dit speelt al zo lang en we horen niks! Onlangs werd wethouder Alex Wekema hier voor de deur geïnterviewd en denk je dat hij even binnenkomt? We moeten op internet lezen dat hij misschien twee locaties voor ons heeft. Dat is toch bizar? We voelen ons totaal niet serieus genomen. Terwijl hier toch zo’n 50 mensen per dag komen. En dan heb ik het alleen nog maar over bezoekers hè!’

Voorzitter van de Cirkel Alie Beuker is al net zo teleurgesteld. ‘We hebben een grote maatschappelijke functie. Er zijn mensen die hier al meer dan 30 jaar werken op vrijwillige basis. Daarnaast komen hier stagiaires van de Esborg, taalstagiaires en mensen met een afstand tot de maatschappij. Hoeveel bedrijven in Roden bieden dat? Ook komen er mensen die hier niet werken, maar gewoon voor een kopje koffie komen. Het doet ook die mensen pijn.’
Naast een nieuwe locatie is de Cirkel ook naarstig op zoek naar een opslag. ‘Kleding die nu overblijft gaat naar de Kledingbank. Wat ze niet willen hebben gaat naar het goede doel. Maar de rekken, tafels, de toonbank, dat moet allemaal opgeslagen worden. Hopelijk tijdelijk. Er zijn ons locaties aangeboden, zoals de Bucky in Roden. Maar dan hebben we het over 15 vierkante meter. Daar passen we natuurlijk nooit in. Of naast de vuilstort. Dat is heel erg uit de richting. Waar we al blij mee zouden zijn, is een bijdrage van de gemeente. 700 euro per maand, dan kunnen we een locatie huren.’
De klandizie is de laatste tijd erg toegenomen. ‘Je merkt dat mensen het moeilijk hebben. Ook mensen met een modaal inkomen komen niet meer altijd rond. Daarnaast is kleding hergebruiken gewoon ontzettend goed voor het milieu.’
In de Cirkel hangt alleen goede kleding. ‘We hebben soms dure merken voor een laag prijsje. Het zou zo jammer zijn als dat zou verdwijnen.’ Een klant beaamt dat. ‘Tweedehands kleding is booming. Kijk maar eens naar apps zoals Vinted. Niet alleen is het hip om tweedehands te kopen, kleding is soms ook onbetaalbaar. De Cirkel is laagdrempelig. Ik werd zelf in de zorg, met mensen met een beperking. Die durven hier te komen, voelen zich op hun gemak. Het is vreselijk dat dit moet verdwijnen.’ Een beetje aangeslagen loopt ze met een stapeltje kleding de deur uit.
‘Weet je wat ook zo frustrerend is?’ briest Alie, ‘De bibliotheek heeft de boel nog niet eens voor elkaar. Ze hebben de plannen nog niet rond, dus ze kunnen ook nog niet beginnen. Dus hebben we een tijdje geleden al gevraagd of we dan wat langer kunnen blijven zitten. En dan krijgen we geen antwoord. We worden totaal niet serieus geworden. We zijn geen vrouwenclubje voor bezigheidstherapie! We hebben een serieuze maatschappelijk functie. We moeten overal aan trekken, we horen dingen via via. We stoppen onze ziel en zaligheid hierin. En we snappen best dat de gemeente geen pand tevoorschijn kan toveren, maar subsidie moet toch geen probleem zijn?’

UIT DE KRANT