Uit het dagboek van een vluchteling (5)

Afbeelding
actueel
NOORDENVELD – Het is in de gemeente Noordenveld ‘Jaar van de Vluchteling’ en in dat kader publiceert de Krant regelmatig over dit onderwerp. Vandaag deel vijf uit de reeks ‘uit het dagboek van een vluchteling’. Dit keer het verhaal van Saleh.
‘Op deze schoolfoto staan mijn vrienden met twee Nederlandse docenten. Het is de inburgeringsles in Geertieshoes. Op de foto staan mensen uit Syrië, Eritrea, Iran, Soedan en Nederland. Ze hebben allemaal verschillende godsdiensten (islam, christen, orthodox) maar in Nederland is dit verschil niet belangrijk. Het is belangrijk om elkaar te respecteren. Op de foto staan we naast elkaar en iedereen lacht en is gelukkig. Het zou heel moeilijk zijn in mijn eigen land (Syrië) om zo’n foto te maken. De mensen in mijn land kunnen moeilijk samenleven, omdat er problemen zijn. Wat is de oorzaak van deze problemen? Altijd vraag ik mezelf af waarom er altijd oorlog is in mijn land. Stel je voor: 17 miljoen Nederlanders zouden in Syrië gaan wonen en 23 miljoen Syriërs zouden in Nederland gaan wonen. Wat zou er dan gebeuren? Ik denk dat er in Nederland een burgeroorlog zou komen en dat Syrië het mooiste land in het Midden-Oosten zou zijn. Syrië heeft zee, rivieren, bossen, bergen, sneeuw, woestijn, olie, gas, landbouw, toerisme. Het is daar zo mooi! De meeste Syriërs houden niet van oorlog. Kijk maar naar de vluchtelingen: meer dan de helft van alle Syriërs woont buiten Syrië en is nu vluchteling. Ligt het probleem bij een bepaalde godsdienst? Ik denk het niet. Bijna alle mensen in Syrië zijn Islamieten en toch is er oorlog. Zuid-Sudan is een christelijk land en toch is er oorlog. Waarom is er oorlog? Ik denk dat we in onze cultuur anderen niet willen toelaten in ons leven. Daarom is er in Syrië geen gelijkheid, geen gerechtigheid en geen vrede en vrijheid. Dat we niet echt van elkaar houden. De honger naar liefde is groter dan de honger naar brood(zei moeder Teresa altijd). Dat we niet willen leren van vredelievende landen. Nu ik met mijn gezin in Nederland woon, heb ik van mijn buren geleerd dat respect voor andere mensen betekent, dat je schone straten hebt. De Nederlanders blijven hun omgeving netjes en schoon houden, ook al wonen ze in een stad. De mensen blijven aardig tegen elkaar, ook al is iemand in een slechte conditie of oud. Ik werk als vrijwilliger in Zorgcentrum De Hullen en ik heb gezien dat oude mensen blijven glimlachen en praten, ook al is er pijn of ziekte. Ik vind dat heel bijzonder. De verzorgers blijven respect houden voor oude mensen. Ik heb ook van andere Nederlanders geleerd dat Nederland niet is voor één familie of één groep, maar voor alle mensen, ook voor vluchtelingen. Mijn gezin wil graag hier leven in vrede, zonder oorlog. Misschien hebben Syriërs veel tijd nodig om te leren van hun fouten. Een Nederlands spreekwoord zegt: De toekomst is een gesloten boek. Ik hoop dat de toekomst voor mijn gezin goed zal zijn. Ik hoop ook iets voor Nederland terug te kunnen doen, want Nederland is heel royaal voor ons geweest.
Saleh
 
 

UIT DE KRANT