Van het padtie

moi noordenveld

“Eigen middenstand moej koestern”, zee ik tegen mien vrouw. Wij kregen het een tiedtie leden toevallig over het opkommende gesteggel rond dat FOC bij Assen.

Ik ben opgruid in de vieftiger jaoren in Geeiten en as zeun van een middenstander lig bij mij de spreuk ‘Wat eigen plaats u biedt, koopt men toch zeker elders niet’ nao an ’t hart. Een spreuk tegenwoordig nog actueel en volgens mij ok van tooupassing op de winkeliers in Assen.

En wees noou eerlijk. Wat is der mooier dan een broesend levendig dörp- of stadsshart. As verwoed lezer ben’k bliede daw in Roon een goeie booukhandel hebt. Eein die ok bijdrag an variaotie in ’t winkelbestand. Wat is der mooier dan winkels groot en klein, veur klein en groot. Met veur elk wat wils. Nee, die spreuk zit mij hoog.

Het lig mij veur in de mond. Dat wil zeggen, het lag mij veur in de mond. Tot körtleden. Ik ben naomelijk wat aofdwaold. Van het padtie raokt. En dus ben ik inmiddels wat minder driest met mien oetspraoken. Sinds Old en Nei.

Eein van mien kleindochters weur tien jaor. Alles op heur kaomertie was al anpast an heur leeftied. Van pap en mam zul ze nog een cd-speuler kriegen en ’t zul mooi weden wanneer ze van oma en opa dan allennig nog een speeigelplaotie der bij zul kriegen. De naom van ’t plaotie was ok al bekend: ‘Hits 2015’. Zo zee mien zeun.

“Dan moew mor even hen Assen”, zeg ik tegen mien vrouw. In Roon hew sinds Gerard Douwes zien winkel in de toenmaolige ‘HURO’ sleuten hef en ‘Ear and Eye’

ok al neeit meer besteeit, gien goeie plaotenzaok meer. Dus leek mij naor Assen de logische oplössing. Daor was oma het neeit met eeins en veur heur argumenten was ok best wat te zeggen. Wij zaten inderdaod wat krap in de tied. Der mus nog bakt worden; wij kregen nog veziete; de bosschuppen mussen nog in hoes en zuks wat. “Wij kunt wel even op internet kieken”, zee ze. Mien weerwoord bleek niet steekholdend te wezen. Principes of neeit, binnen de körtste keren zaten wij dus saomen veur de computer. Nao wat zeuiken kwamen wij oet bij een webstee met de naom van een blauw kereltie en binnen de körtste keren hadden wij de “Hits 2015’ op het scharm. Twintig nummers har de plaot en van elk nummertie könden

wij ok een stukkie heuren as wij dat wollen. Nou eerlijk is eerlijk. Het was echt geweldig. Ik kun mij de reis hen Assen bespaoren. Heuifde neeit langs de plaotenrekken te dauweln. Op de kruk gaon zitten, de koptillefoon opzetten en

wachten tot de verkoper mij het plaotie leuit heuren, was neeit neudig. Um een lang verhaol kört te maoken …Wat een gemak! En dat thoes veur de eigen laptop!

Op het scharm verscheen een klein winkelwaogengie. Wij heuiven de ankoop daor allennig nog mor in te dooun. Betaolen gung ok rap. Tevreden keken oma en opa mekaor an. Oja, wij hadden der veur keuzen um het kedogie op te haolen oet de winkel van Appie Bliede bij oous in ’t dörp. Was vlot regeld. De bestelling lag veur oous klaor. Wegens oouze drokte kun de bode eeins veur de dichte deur kommen en de buren wollen wij der toch ok mor neeit met lastigvallen.

Oouze kleindochter daanst en zingt bij het heuren van de ‘Hits 2015’. Oma en opa glimlacht tevreden. En vlot regeld ja!

Laoter kwam ik an ’t dèenken over die spreuk en mien winkelprincipes. Moe ik nog mor eeins gooud bij stilstaon.

Kost vast en zeker meer tied !

. Jans

UIT DE KRANT