Vanachter mijn bureau
Op 1 januari begint weer de tuinvogeltelling van IVN Roden. Gedurende de hele maand januari mag u vogels tellen in uw eigen tuin, maar ook daarbuiten waar zicht op is. Een begeleidende brief (met tel- en spelregels) en een telformulier zijn te downloaden van de website: www.ivn-roden.nl (werkgroepen, vogels). U bepaalt zelf wanneer u telt en hoelang. Het is maar wanneer het past. Sommige mensen vullen dagelijks gegevens in. Zeker wanneer je meer aan huis bent gebonden is het een leuke bezigheid.
Om veel vogels te zien moet je ze wel naar je tuin lokken met vogelvoer. Er is een groot aanbod op dat gebied en onder andere de verschillende soorten pindakaas trekken altijd veel vogels. Natuurlijk mag dat geen pindakaas voor mensen zijn (vanwege het zout), maar speciaal voor vogels. Daar hoef je echt niet veel voor te betalen, want bij Buiter aan de Kanaalstraat (en zaken elders) in Roden ligt het in het schap voor een billijke prijs. Wat momenteel tegenwerkt is het weer. Door de zachte weersomstandigheden komen vogels in de natuur wel aan hun trekken en hebben ze ons momenteel nauwelijks nodig. Zelf heb ik het geluk dat ons huis grenst aan het Hullenbosje en gezeten achter het bureau in mijn werkkamer heb ik er uitzicht op. Het scheelt natuurlijk behoorlijk of je tuin wel of niet grenst aan een groene zone en er als het ware deel van uitmaakt. Wij wonen hier al ruim 20 jaar en tijdens deze lange periode heb ik heel wat vogelsoorten gezien: van Appelvink en Barmsijs tot Vuurgoudhaantje, IJsvogel, Zwartkop en van alles er tussenin. Tientallen soorten en dan vloog er ook nog veel over en langs, zeg maar van Aalscholver tot Zilvermeeuw.
Dat Hullenbosje had ruim twintig jaar geleden voor een groot deel al ondergroei van bramen en Hulst. Die zijn nu nog iets dominanter aanwezig, vooral de Hulst, maar wezenlijk is er weinig veranderd. Wel zijn de Douglassparren sindsdien enorm gegroeid, zodanig zelfs dat veel mensen die aan de bosrand wonen al jarenlang geen zon meer in huis zagen schijnen, laat staan in hun tuinen. Mede om die reden is er recent gekapt waarbij in een zone bij de huizen voornoemde sparren zijn geveld. Ook elders in het bosje is dat hier en daar gebeurd om andere (toekomst)bomen meer ruimte te geven. Bij het deel achter de voormalige camping Beukenhof is het tamelijk ongerept gebleven en staan de sparren nog fier overeind. Uiteraard zijn er de nodige klachten, want op bepaalde plekken is er rigoureus gekapt en is het te open geworden. Ook zijn bomen blijven staan die best verwijderd hadden mogen worden. Wat dat betreft had er tussen aanwonenden en gemeente beter gecommuniceerd moeten worden. Maar je weet dat waar wordt gekapt er spaanders vallen. Klachten waren er ook van mensen die elders wonen en er hun honden uitlaten, waarbij je mag hopen dat wat hun viervoeters produceren door de baasjes wordt opgeruimd. Inderdaad, ook in het bos. De uitvoerder heeft de zaak nog niet opgeleverd waardoor de paden er hier en daar erbarmelijk bijliggen. Van het hoofdpad mag best gauw werk worden gemaakt om in ieder geval dat weer goed begaanbaar te maken.
Na deze zijtak nog even terug naar de tuinvogeltelling waar ontzettend veel plezier aan valt te beleven. Het is de bedoeling dat je het hoogste aantal van een soort dat je op één moment op een dag ziet noteert. Dus niet afzonderlijk optellen. Van de Vink (foto: Pia Zomer) zijn dat er in het algemeen meerdere en soms zelfs veel die je tegelijk ziet. Van de Roodborst en Winterkoning meestal slechts een enkeling. Als ik achter mijn bureau zit is dat eigenlijk om te werken, maar vaak dwalen mijn ogen af naar de tuin waar altijd veel te beleven is. Dan gaat het niet alleen om het aantal, maar ook om gedrag en de interactie tussen vogels. Omdat ik hierover schrijf is het ook een beetje werk.
