Vrijwilligers bieden digibeten de uitgestoken hand
actueel
SeniorWeb helpt ouderen in de digitale omgeving
LEEK – In buurtcentrum De Schutse worden al jaren digitale cursussen gegeven, die gericht zijn op vijftigplussers. Deze cursussen verzorgd door Seniorweb, variërend van computer tot aan WhatsApp, zijn inmiddels een begrip. Dagelijks worden er cursussen gevolgd en inmiddels werken meer dan dertig vrijwilligers samen om alles in goede banen te leiden. Het is rustig in de buurt van De Schutse. Er mag dan op zo’n driehonderd meter een grote middelbare school staan, buiten merk je hier niet zoveel van. In de buurt heerst rust. Hoe anders is dat in het buurtencentrum zelf. Het is hier op de vroege woensdagochtend redelijk druk. Drie mannen staan met een serieus gezicht om een biljarttafel heen, terwijl een groepje dames om een tafel in het midden van de ontvangsthal zitten. Hier wordt koffie gedronken en gekletst. Irma van Dijk, die naast receptioniste ook help biedt bij de cursussen, wijst naar een kleine ruimte achterin het centrum. Daar worden de cursussen gegeven. Binnen wordt er gewacht. Eén van de cursisten is te laat. Vandaar dat Irma nog even tijd heeft om het één en ander over de cursussen te vertellen. ‘Deze cursus valt onder een overkoepelende organisatie, die SeniorWeb heet. Bij hen kunnen we materiaal aanvragen, wanneer daar behoefte naar is’, vertelt Irma. Ondertussen stapt de laatste cursist van de dag het zaaltje binnen. ‘Sorry dat ik te laat ben’, zegt de cursist die Piet heet. Het is verder geen probleem, Piet is slechts een paar minuutjes te laat. Voor docent Franklin Roos is dit het moment om van start te gaan met de cursus. De cursisten zien elkaar vandaag voor het eerst. Het is de eerste cursus dag van in totaal acht, waarin ze de basisvaardigheden leren voor het begrijpen van Windows 10. Alvorens ze beginnen met de lesstof, is er een voorstelronde. Daarbij vertellen de cursisten direct welke ervaring zij al hebben op het gebied van computers. Stoffer, die de tachtig inmiddels al ruim gepasseerd is, heeft slechts mondjesmaat ervaring met computers. Desondanks wil hij graag de basis leren van het omgaan met computers, zodat hij niet achterop raakt. Naast Stoffer zit Geert, die samen met zijn vrouw Anneke deelneemt aan de cursus. Geert, die vroeger werkte voor de Leekster Courant, ging net met pensioen toen de digitalisering zijn intrede nam in het vak der journalisten. Zelf heeft hij enige ervaring met computers, zijn vrouw heeft dit echter totaal niet. Omdat er toch steeds meer via de computer geregeld moet worden, hebben ze zich opgegeven. De overige cursisten zijn Tinie, die de cursus vooral nodig heeft ter ‘opfrissing’, en Piet die zijn computer alleen gebruikt voor e-mail en bankzaken. De cursus begint met het aan- en uitzetten van de computer. Hieruit blijkt dat de cursus echt vanuit een nulpunt begint. Docent Franklin beaamt dit: ‘De cursus is gericht op mensen die totaal geen ervaring met computers hebben. Digibeten, zo je wilt. Vandaar dat wij beginnen met de basis en niets meer dan de basis. Stap voor stap zie je de cursisten dan handiger worden.’ In de digitale wereld is de voertaal doorgaans Engels. Franklin: ‘Tijdens deze cursus gaan wij er vanuit dat de cursisten geen enkel woord Engels spreken. Daarom geef ik van ieder Engels woord een betekenis.’ De rolverdeling tijdens de cursus is duidelijk. Franklin doceert en Irma loopt door het lokaal om met mensen mee te kijken. Geduld is het toverwoord tijdens deze cursussen en gelukkig hebben de vrijwilligers geduld genoeg. Vlak voor de pauze verlaat Irma de ruimte om koffie te halen. In de keuken van het buurtcentrum vertelt ze vol overgave over haar werk voor buurtcentrum De Schutse en SeniorWeb in het bijzonder. Irma, die tot haar vijftigste werkzaam was als secretaresse, is al twaalf jaar vrijwilliger bij het buurtcentrum. ‘Vlak voordat ik vrijwilliger werd, zijn we begonnen met de cursussen. Ik geloof dat we toen nog met Windows 95 werkten. Destijds was er nog meer behoefte aan cursussen, omdat ouderen toen steevast geen ervaring met computers hadden. Tegenwoordig zijn de meesten al in aanraking gekomen met de digitale wereld. Tegenwoordig hebben we natuurlijk meer verschillende cursussen. Denk hierbij aan een cursus voor Powerpoint, fotografie en WhatsApp. Het bijzondere is dat wij dit bijna allemaal met vrijwilligers doen. Er is een hele kleine kern van betaalde mensen en daar omheen staan heel veel vrijwilligers. Hoeveel dat precies zijn durf ik niet te zeggen. Maar als wij een vrijwilligersavond hebben, dan staan beide grote zalen van De Schutse bomvol!’ Met een kan koffie keert Irma even later terug in de zaal waar de cursus gehouden wordt. Het is tijd voor een kleine onderbreking, zodat de cursisten eventjes de geleerde informatie kunnen verwerken. Docent Franklin vertelt hoe hij als vrijwilliger bij SeniorWeb terecht is gekomen. ‘Ik werkte als docent natuurkunde op de school hier vlakbij. Toen heette dat nog Nienoord College. Op den duur gingen ze samenvoegen met een andere school, waardoor ik met vervroegd pensioen kon. Toen had ik opeens veel tijd over. Door hier vrijwilliger te worden, besteed ik die tijd nuttig.’ Franklin maakte de revolutie van de computer vanaf het begin mee. ‘Ik heb de intrede van de computer in Nederland als het ware meegemaakt. Door de jaren heen heb ik de ontwikkelingen steeds gevolgd en heb ik telkens bijgeleerd. Ik kan daarom wel zeggen dat ik enige ervaring in de digitale wereld heb’, zegt hij. Iedere cursist heeft zijn eigen verhaal en motivatie om aan deze cursus deel te nemen. Toch is ‘niet achterop raken’ een gedeeltelijke wens van de cursisten. Door deze cursus te volgen, kunnen ze meedoen in de digitale omgeving en raken ze weer een stukje meer betrokken bij de wereld. Tinie verwoordt het mooi: ‘Via internet zie je direct wat er speelt in de wereld, dat is allemaal zo handig. Je bent direct op de hoogte’. Wanneer de bodem van de kopjes in zicht zijn, besluit Franklin dat het weer tijd wordt om de lesstof door te nemen. Hij vertelt wat de cursisten nog kunnen verwachten van het tweede deel van deze cursusochtend en verzekert zijn ‘klas’ dat hij hun het hoofd niet op hol zal brengen. ‘Dat moet ook niet, want anders slapen wij vanavond niet!’, lacht Stoffer.
LEEK – In buurtcentrum De Schutse worden al jaren digitale cursussen gegeven, die gericht zijn op vijftigplussers. Deze cursussen verzorgd door Seniorweb, variërend van computer tot aan WhatsApp, zijn inmiddels een begrip. Dagelijks worden er cursussen gevolgd en inmiddels werken meer dan dertig vrijwilligers samen om alles in goede banen te leiden. Het is rustig in de buurt van De Schutse. Er mag dan op zo’n driehonderd meter een grote middelbare school staan, buiten merk je hier niet zoveel van. In de buurt heerst rust. Hoe anders is dat in het buurtencentrum zelf. Het is hier op de vroege woensdagochtend redelijk druk. Drie mannen staan met een serieus gezicht om een biljarttafel heen, terwijl een groepje dames om een tafel in het midden van de ontvangsthal zitten. Hier wordt koffie gedronken en gekletst. Irma van Dijk, die naast receptioniste ook help biedt bij de cursussen, wijst naar een kleine ruimte achterin het centrum. Daar worden de cursussen gegeven. Binnen wordt er gewacht. Eén van de cursisten is te laat. Vandaar dat Irma nog even tijd heeft om het één en ander over de cursussen te vertellen. ‘Deze cursus valt onder een overkoepelende organisatie, die SeniorWeb heet. Bij hen kunnen we materiaal aanvragen, wanneer daar behoefte naar is’, vertelt Irma. Ondertussen stapt de laatste cursist van de dag het zaaltje binnen. ‘Sorry dat ik te laat ben’, zegt de cursist die Piet heet. Het is verder geen probleem, Piet is slechts een paar minuutjes te laat. Voor docent Franklin Roos is dit het moment om van start te gaan met de cursus. De cursisten zien elkaar vandaag voor het eerst. Het is de eerste cursus dag van in totaal acht, waarin ze de basisvaardigheden leren voor het begrijpen van Windows 10. Alvorens ze beginnen met de lesstof, is er een voorstelronde. Daarbij vertellen de cursisten direct welke ervaring zij al hebben op het gebied van computers. Stoffer, die de tachtig inmiddels al ruim gepasseerd is, heeft slechts mondjesmaat ervaring met computers. Desondanks wil hij graag de basis leren van het omgaan met computers, zodat hij niet achterop raakt. Naast Stoffer zit Geert, die samen met zijn vrouw Anneke deelneemt aan de cursus. Geert, die vroeger werkte voor de Leekster Courant, ging net met pensioen toen de digitalisering zijn intrede nam in het vak der journalisten. Zelf heeft hij enige ervaring met computers, zijn vrouw heeft dit echter totaal niet. Omdat er toch steeds meer via de computer geregeld moet worden, hebben ze zich opgegeven. De overige cursisten zijn Tinie, die de cursus vooral nodig heeft ter ‘opfrissing’, en Piet die zijn computer alleen gebruikt voor e-mail en bankzaken. De cursus begint met het aan- en uitzetten van de computer. Hieruit blijkt dat de cursus echt vanuit een nulpunt begint. Docent Franklin beaamt dit: ‘De cursus is gericht op mensen die totaal geen ervaring met computers hebben. Digibeten, zo je wilt. Vandaar dat wij beginnen met de basis en niets meer dan de basis. Stap voor stap zie je de cursisten dan handiger worden.’ In de digitale wereld is de voertaal doorgaans Engels. Franklin: ‘Tijdens deze cursus gaan wij er vanuit dat de cursisten geen enkel woord Engels spreken. Daarom geef ik van ieder Engels woord een betekenis.’ De rolverdeling tijdens de cursus is duidelijk. Franklin doceert en Irma loopt door het lokaal om met mensen mee te kijken. Geduld is het toverwoord tijdens deze cursussen en gelukkig hebben de vrijwilligers geduld genoeg. Vlak voor de pauze verlaat Irma de ruimte om koffie te halen. In de keuken van het buurtcentrum vertelt ze vol overgave over haar werk voor buurtcentrum De Schutse en SeniorWeb in het bijzonder. Irma, die tot haar vijftigste werkzaam was als secretaresse, is al twaalf jaar vrijwilliger bij het buurtcentrum. ‘Vlak voordat ik vrijwilliger werd, zijn we begonnen met de cursussen. Ik geloof dat we toen nog met Windows 95 werkten. Destijds was er nog meer behoefte aan cursussen, omdat ouderen toen steevast geen ervaring met computers hadden. Tegenwoordig zijn de meesten al in aanraking gekomen met de digitale wereld. Tegenwoordig hebben we natuurlijk meer verschillende cursussen. Denk hierbij aan een cursus voor Powerpoint, fotografie en WhatsApp. Het bijzondere is dat wij dit bijna allemaal met vrijwilligers doen. Er is een hele kleine kern van betaalde mensen en daar omheen staan heel veel vrijwilligers. Hoeveel dat precies zijn durf ik niet te zeggen. Maar als wij een vrijwilligersavond hebben, dan staan beide grote zalen van De Schutse bomvol!’ Met een kan koffie keert Irma even later terug in de zaal waar de cursus gehouden wordt. Het is tijd voor een kleine onderbreking, zodat de cursisten eventjes de geleerde informatie kunnen verwerken. Docent Franklin vertelt hoe hij als vrijwilliger bij SeniorWeb terecht is gekomen. ‘Ik werkte als docent natuurkunde op de school hier vlakbij. Toen heette dat nog Nienoord College. Op den duur gingen ze samenvoegen met een andere school, waardoor ik met vervroegd pensioen kon. Toen had ik opeens veel tijd over. Door hier vrijwilliger te worden, besteed ik die tijd nuttig.’ Franklin maakte de revolutie van de computer vanaf het begin mee. ‘Ik heb de intrede van de computer in Nederland als het ware meegemaakt. Door de jaren heen heb ik de ontwikkelingen steeds gevolgd en heb ik telkens bijgeleerd. Ik kan daarom wel zeggen dat ik enige ervaring in de digitale wereld heb’, zegt hij. Iedere cursist heeft zijn eigen verhaal en motivatie om aan deze cursus deel te nemen. Toch is ‘niet achterop raken’ een gedeeltelijke wens van de cursisten. Door deze cursus te volgen, kunnen ze meedoen in de digitale omgeving en raken ze weer een stukje meer betrokken bij de wereld. Tinie verwoordt het mooi: ‘Via internet zie je direct wat er speelt in de wereld, dat is allemaal zo handig. Je bent direct op de hoogte’. Wanneer de bodem van de kopjes in zicht zijn, besluit Franklin dat het weer tijd wordt om de lesstof door te nemen. Hij vertelt wat de cursisten nog kunnen verwachten van het tweede deel van deze cursusochtend en verzekert zijn ‘klas’ dat hij hun het hoofd niet op hol zal brengen. ‘Dat moet ook niet, want anders slapen wij vanavond niet!’, lacht Stoffer.
