Vrijwilligers in de bres voor Stichting Hulphond: “Uw doppen zijn geld waard”
actueel
LEEK – Oplettende bezoekers van de supermarkten in Leek is het waarschijnlijk al opgevallen. Die bakjes –of zakjes- die zo opvallend mogelijk bij de statiegeldautomaten van de Jumbo’s op het Industrieterrein en de Liekblom zijn geplaatst. Ook de Albert Heijn aan de Samuel Leviestraat doet een dop in het zakje. Geen duit? Nee, echt een dop. Want daar gaat het om. Doppen. En het liefst zo veel mogelijk. Maar voor dat we verder gaan met de doppen, schijnen we eerst een lichtje over de grote ‘waarom’ vraag. Waarom wordt men gevraagd de doppen van de flessen te draaien alvorens de flessen in de automaat te drukken? Het antwoord is misschien wel net zo verrassend als vertederend. Met de doppen kan Stichting Hulphond de opleiding van een geleidehond ‘betalen’. Hoe mooi is dat, nietwaar?
Vrijwilligers. Zoals zoveel organisaties en initiatieven kan ook Stichting Hulphond niet zonder deze bijzondere mensen, die belangeloos de handjes uit de mouwen steken om anderen een beter leven te geven. Bert Schukking en Hanneke van der Meer zijn van dit soort mensen. Mensen die zich, op hun oude dag, nog altijd een slag in de rondte werken voor een goed doel. Hanneke vertelt hoe ze bij de historische fietsclub –want dat doet ze ook nog- zijn begonnen met het inzamelen van doppen voor Stichting Hulphond. Later is het initiatief onder gebracht bij Stichting Dienstencentrum De Schutse in Leek. Dat was net iets praktischer. “Wist je dat vierduizend kilo doppen gelijk staat aan duizend euro voor de opleiding van een hulphond?”, stelt Hanneke ons de vraag. Dat wisten we dus niet. Net zoals we niet wisten dat de opleiding van een geleidehond al snel zo’n 15.000 euro kost. “Dat komt neer op 60.000 kilo doppen voor één hond.” Bert Schukking haakt hier in: “Ik zag al die mensen met die zakjes lopen en dacht bij mezelf ‘dat schiet niet op’. Iedereen was thuis doppen aan het sparen en namen die vervolgens mee naar De Schutse. Toen ben ik gaan nadenken over hoe we dit effectiever konden gaan inrichten. Dan ga je natuurlijk al snel denken aan punten waar mensen veel lege flessen inleveren, supermarkten.” Tijd dus om de stoute schoenen aan te trekken en de Leekster supermarkten te benaderen met een op het eerste gezicht ietwat vreemde vraag. Of er alsjeblieft een doosje bij de inzamelautomaten mocht staan. “Dat mocht!”, lacht Bert. “En gelukkig maar. Daardoor gaat het inzamelen opeens een stuk sneller.” Hanneke knikt instemmend: “Al moeten we wel een fabeltje uit de wereld helpen. Van sommige mensen heb ik gehoord dat ze de doppen er niet af willen draaien, omdat ze anders de statiegeld voor de fles niet terug krijgen. Maar dat is onzin, hoor!” Het verhaal tovert een glimlach op het gezicht van Bert, hij kent duidelijk de fabeltjes en heeft daar zelf ook maar wat op bedacht. “Met Jeroen, de bedrijfsleider van de Jumbo in de Liekeblom heb ik afgesproken dat ik af en toe achter de schermen van de automaat stap en zelf de doppen losdraai”, vertelt Bert. “Dat doe ik zo’n drie keer in de week en dan loop ik alle supermarkten af. Ach, en weet je? Ik heb daar ook de tijd wel voor. Met mijn 78 jaar ben ik nog hartstikke jong, maar wel gepensioneerd. Tijd genoeg dus. Ik wil me hier graag voor inzetten.” Dat doet ook vrijwilliger-bij-uitstek Hanneke. Inmiddels houdt zij zich al bijna twee jaar dagelijks bezig met het inzamelen van de doppen en ziet het project steeds groter worden. “In het noorden zijn we echt inzamelkampioenen”, weet ze. “Maar het kan altijd beter natuurlijk. Al ben ik blij dat Bert erbij is gekomen, die denkt toch net even iets groter en dat schiet lekker op.” De ingezamelde doppen gaan naar Martha Hartlief uit Donderen. Martha is hoofdinzamelpunt voor de provincies Drenthe, Groningen en Friesland en heeft zelfs een container waarmee de duizenden kilo’s doppen vervoerd kunnen worden. En dat allemaal voor de KNGF Geleidehonden. “Ja, die doppen zijn echt geld waard”, vervolgt Bert. “Van de ingezamelde doppen maken ze granulaat, zeg maar de grondstof voor bijvoorbeeld pellets van plastic. Dat de dozen nu bij de inzamelautomaten staan van de supermarkten wil trouwens niet zeggen dat er alleen frisdrankdoppen ingeleverd kunnen worden. Alle ‘harde’ doppen zijn welkom, dus ook van bijvoorbeeld de pindakaas- en chocopastapotten. Het moet groeien en onder de aandacht van mensen gebracht worden. Mensen moeten uiteindelijk bij zichzelf denken; ‘Oh wacht, ik draai die doppen even los voordat ik de flessen in de automaat gooi’.” Hanneke meldt daarbij dat de doppen niet schoongemaakt hoeven te worden. “In verband met de stank is het, zeker in de zomer, wel aardig”, lacht ze. “Maar het hoeft niet. We willen het mensen zo makkelijk mogelijk maken. Er moeten gewoon zoveel mogelijk blindengeleidehonden opgeleid worden, dus moeten we zoveel mogelijk doppen inzamelen. Dat is het streven.”
Vrijwilligers. Zoals zoveel organisaties en initiatieven kan ook Stichting Hulphond niet zonder deze bijzondere mensen, die belangeloos de handjes uit de mouwen steken om anderen een beter leven te geven. Bert Schukking en Hanneke van der Meer zijn van dit soort mensen. Mensen die zich, op hun oude dag, nog altijd een slag in de rondte werken voor een goed doel. Hanneke vertelt hoe ze bij de historische fietsclub –want dat doet ze ook nog- zijn begonnen met het inzamelen van doppen voor Stichting Hulphond. Later is het initiatief onder gebracht bij Stichting Dienstencentrum De Schutse in Leek. Dat was net iets praktischer. “Wist je dat vierduizend kilo doppen gelijk staat aan duizend euro voor de opleiding van een hulphond?”, stelt Hanneke ons de vraag. Dat wisten we dus niet. Net zoals we niet wisten dat de opleiding van een geleidehond al snel zo’n 15.000 euro kost. “Dat komt neer op 60.000 kilo doppen voor één hond.” Bert Schukking haakt hier in: “Ik zag al die mensen met die zakjes lopen en dacht bij mezelf ‘dat schiet niet op’. Iedereen was thuis doppen aan het sparen en namen die vervolgens mee naar De Schutse. Toen ben ik gaan nadenken over hoe we dit effectiever konden gaan inrichten. Dan ga je natuurlijk al snel denken aan punten waar mensen veel lege flessen inleveren, supermarkten.” Tijd dus om de stoute schoenen aan te trekken en de Leekster supermarkten te benaderen met een op het eerste gezicht ietwat vreemde vraag. Of er alsjeblieft een doosje bij de inzamelautomaten mocht staan. “Dat mocht!”, lacht Bert. “En gelukkig maar. Daardoor gaat het inzamelen opeens een stuk sneller.” Hanneke knikt instemmend: “Al moeten we wel een fabeltje uit de wereld helpen. Van sommige mensen heb ik gehoord dat ze de doppen er niet af willen draaien, omdat ze anders de statiegeld voor de fles niet terug krijgen. Maar dat is onzin, hoor!” Het verhaal tovert een glimlach op het gezicht van Bert, hij kent duidelijk de fabeltjes en heeft daar zelf ook maar wat op bedacht. “Met Jeroen, de bedrijfsleider van de Jumbo in de Liekeblom heb ik afgesproken dat ik af en toe achter de schermen van de automaat stap en zelf de doppen losdraai”, vertelt Bert. “Dat doe ik zo’n drie keer in de week en dan loop ik alle supermarkten af. Ach, en weet je? Ik heb daar ook de tijd wel voor. Met mijn 78 jaar ben ik nog hartstikke jong, maar wel gepensioneerd. Tijd genoeg dus. Ik wil me hier graag voor inzetten.” Dat doet ook vrijwilliger-bij-uitstek Hanneke. Inmiddels houdt zij zich al bijna twee jaar dagelijks bezig met het inzamelen van de doppen en ziet het project steeds groter worden. “In het noorden zijn we echt inzamelkampioenen”, weet ze. “Maar het kan altijd beter natuurlijk. Al ben ik blij dat Bert erbij is gekomen, die denkt toch net even iets groter en dat schiet lekker op.” De ingezamelde doppen gaan naar Martha Hartlief uit Donderen. Martha is hoofdinzamelpunt voor de provincies Drenthe, Groningen en Friesland en heeft zelfs een container waarmee de duizenden kilo’s doppen vervoerd kunnen worden. En dat allemaal voor de KNGF Geleidehonden. “Ja, die doppen zijn echt geld waard”, vervolgt Bert. “Van de ingezamelde doppen maken ze granulaat, zeg maar de grondstof voor bijvoorbeeld pellets van plastic. Dat de dozen nu bij de inzamelautomaten staan van de supermarkten wil trouwens niet zeggen dat er alleen frisdrankdoppen ingeleverd kunnen worden. Alle ‘harde’ doppen zijn welkom, dus ook van bijvoorbeeld de pindakaas- en chocopastapotten. Het moet groeien en onder de aandacht van mensen gebracht worden. Mensen moeten uiteindelijk bij zichzelf denken; ‘Oh wacht, ik draai die doppen even los voordat ik de flessen in de automaat gooi’.” Hanneke meldt daarbij dat de doppen niet schoongemaakt hoeven te worden. “In verband met de stank is het, zeker in de zomer, wel aardig”, lacht ze. “Maar het hoeft niet. We willen het mensen zo makkelijk mogelijk maken. Er moeten gewoon zoveel mogelijk blindengeleidehonden opgeleid worden, dus moeten we zoveel mogelijk doppen inzamelen. Dat is het streven.”
