VV Peize viert de ultieme derbyoverwinning: 5-2!
Sport
Slap Roden als herboren in tweede helft
PEIZE – 5-2! Een daverende overwinning voor Peize. Dat deze ultieme zege op aartsrivaal Roden pas aan het eind tot stand kwam, daar zal geen ‘Paaiser’ wakker van liggen. De basis werd gelegd in de eerste helft, waarin een slap Roden in korte tijd op ruime afstand werd gezet. Peize, met de 3-0 op zak, was geen schim meer van de ploeg voor rust. Het is het onvoorspelbare en onbegrijpelijke in voetbal en dat maakt het zo leuk. En zeker deze derby, die nog bijzonder spannend werd.
Peize kende een droomstart. Al in de vierde minuut schoot Loran Vrielink – na een afgeslagen corner- vanaf de rechterkant door een woud van benen in de linker benedenhoek: 1-0. Als snel volgde de 2-0. Maar even daarvoor liet de anders zo trefzekere Rene de Vries van dichtbij de 1-1 liggen. Het zei overigens veel over de bepaald niet solide verdedigen van beide kanten. Overigens moest Freddie van der Velde al in de warming-up afhaken. Vervolgens een uitbraak van Peize en een te korte terugspeelbal achterin bij Roden. David Kruizenga greep zijn kans en werd getorpedeerd door doelman Tarick Kalfsbeek, vervanger van de vakantievierende Rutger Beuzenberg Kalfsbeek stopte de pingel van David de Kabouter, maar in de herkansing joeg de attente Loran Vrielink de bal fabuleus in de winkelhaak. De zwart-witten werden in acht minuten even onder de voeten gelopen. Dat zag ook burgemeester Klaas Smid, die Peize “sterker” noemde. Toonbeeld van gedrevenheid was ook Yoran Cats, de sneltrein van Peize, die na rust de rem erop had. Peize mocht naar hartenlust aanvallen, het verweer van Roden was zwak. Het reageerde gelaten, niemand coachte. Elke aanval van de blauw-zwarten was gevaarlijk. De gasten van de overkant van het Peizerdiep kregen nog wel een gelegenheid. De volley van De Vries werd fabelachtig gekeerd door Lennart Renkema. Roden had wat meer aandrang, maar dan de 25e minuut. Een werkelijk sublieme actie en voorzet van Frank Darwinkel viel in het centrale deel precies op Kruizenga die perfect aannam en afdrukte: 3-0! “Niks weggeven, doorgaan!”, spoorden de Peizer spelers elkaar aan. En de Rôners? Je hoorde niets. Ondanks het ontketende Peize was de kansenverhouding nagenoeg gelijk. Rutger van der Laan, de enige Rodenaar die zich wel liet gelden, stond aan de basis van een gevaarlijk moment. Bert Roede gaf De Vries een kopkans, de bal ging net naast. Op slag van rust nog een mogelijkheid. Guido Bos, akelig vrijgelaten, schoot in, maar naast. Roden-voorzitter Hans de Vries: “als het zo blijft ga ik zingen”.
In de rust verwachtte iedereen een donderpreek van Roden-trainer Harry Zwiers. “Ik heb alleen gezegd waar het aan lag. Te laconiek, niet de strijd aan gaan”, verwoordde Zwiers naderhand. Hoe dan ook, de ‘Peerdenvillers’ tapten uit een ander vaatje. Een prachtige actie van Van der Tuin, die de bal net langs de paal draaide, was een eerste wapenfeit. Van der Tuin liet in de korte fase na de hervatting al meer zien dan de hele eerste helft. Roden won nu ook meer persoonlijke duels – alleen Jarco Westerhof hield zich staande- en drong aan. Willem Lanjouw, de coach van de Hopbel-ploeg begon zich ook te roeren. Terwijl Zwiers complimenten uitdeelde. Na een half uur wederom Van der Tuin, die het duel won van Arnold van der Ploeg en met een boogbal schrik aan joeg in de Peizer defensie. Een schotpoging van Stan Idema, viel in handen van Renkema. De Rôners domineerden een half uur volledig en het was wachten op de 3-1, die dan ook viel. Het was Van der Laan die de bal panklaar legde op het hoofd van De Vries. Enkele minuten later was het ook al 3-2. Op identieke wijze bracht Van der Laan in, nu was het Idema, notabene met Peizer wortels, die raak kopte. Roden maakte handig gebruik van de lengte en daar waren de kleintjes van Peize niet tegen opgewassen. En prompt was het weer een wedstrijd en werd het ook grimmiger. Roden tankte zelfvertrouwen, terwijl er bij Peize geen rust meer was in de gelederen. Een kwartier voor tijd eindelijk weer een Peizer aanval, met een schuiver van Vrielink, die voorlangs mikte. Even later opnieuw Vrielink, nu met de buitenkant schoen, wederom net naast. De Peizer kansen namen weer toe. De 3-3 hing nog steeds in de lucht. Bos leek de ultieme gelegenheid te krijgen, maar trof, ook al met de buitenkant schoen net over de lat. Het doelpunt viel met nog een paar minuten te gaan aan de andere kant. Invaller Kelvin Wekema kwam in balbezit, trok scherp voor, waarna Roede de bal achter de eigen doelman die aarzelend ingreep werkte: 4-2. Een minuut later werd het ook nog 5-2. Bij een stuitbal strekte de andere invaller, Simon Wekema – eindelijk kreeg ook hij weer speelminuten na zijn langdurige blessure- zijn been hoog, won van de uitkomende Kalfsbeek en medeverdediger, waarna de bal in het lege doel verdween. “Fantastisch!”, kraaide Peizer middenvelder Danny Kregel victorie. “Doordat Roden van speelwijze veranderde was het even zoeken”, verklaarde Kregel de terugval van de ‘Aolekopp’n’, terwijl ‘hoor je die Griekse muziek’ uit de speakers klinkt en bijkans de Sirtaki wordt gedanst. Verliezer Harry Zwiers op een rustiger plekje: “Ik ben blij met de tweede helft. Ik vond Peize heel matig. Ook in de eerste helft (!). Weinig voetbal, lange ballen en snelheid”. Bij Roden viel toch ook het kansen missen van De Vries in de eerste helft op. “De ene keer schiet je hem er als spits in, de andere keer niet”, haalde Zwiers op. Om vervolgens toch even met de neus op de feiten te worden gedrukt door voormalig Actief-coach Peter Slijfer: “Nu weet je het ook eens wat dat is , met 5-2 verliezen.” En Peize? Dat staat zowaar vierde en nadert de top. Gezien de wisselvalligheid, lijkt Peize geen zekerheidje bovenin. Maar dat is een zorg voor later.
Peize-Roden 5-2 (3-0); Scoreverloop: 4. Loran Vrielink 1-0, 8. Loran Vrielink 2-0, 25. David Kruizenga 3-0, 65. Rene de Vries 3-1, 67. Stan Idema 3-2, 86. Bert Roede (ed) 4-2, 87. Simon Wekema 5-2; Scheidsrechter: Tanja (Oosterwolde); Gele kaart: Loran Vrielink, Simon Wekema (beiden Peize), Tarick Kalfsbeek, Robin van der Tuin (Roden); Toeschouwers: 500
Opstellingen
Peize: Lennart Renkema, Arnold van der Ploeg, Ronald Sloots (37. Patrick Kosters), Stephan Belksma, Jarco Westerhof, Frank Darwinkel, David Kruizenga (52. Simon Wekema), Danny Kregel, Yoran Cats (65. Kelvin Wekema), Joppe van Leeuwen, Loran Vrielink
Roden: Tarick Kalfsbeek, Wouter Jager, Stan Idema, Nick ter Arkel, Rolf Dussel, Rutger van der Laan, Bert Roede, Rene de Vries, Robin van der Tuin, Martijn Smit, Guido Bos
Ster van het Veld: Loran Vrielink (Peize). Vrielink, die volgens oud-trainer Wouter Bouw in zijn jeugd een beperkte speler was, heeft zich in korte tijd ontwikkeld en maakte even het verschil met twee treffers. Al kwamen zijn beperkingen (“blind, domme overtredingen”) ook aan het licht.
Opvallend: Ouderwetse derbypraktijken. De jeugd heeft in beide plaatsen huis gehouden. Een Peizer doel werd zwart-wit gemaakt en tevens werd een Roder spandoek neergehangen op vijandige bodem. Roden werd blauw-zwart ingekleurd. Dat was zelfs het oranje kamp van ONR opgevallen. Ze vonden dat wat al te gortig en hielpen de zwart-witten met verwijderen. Na afloop kleurde de lucht vooral blauw. Dit tot tevredenheid van Henk Kosters die als wethouder voor een keer door een blauwe bril keek.
Opvallende namen bij Peize-Roden: Sander Drent (“Ik ben voor Roden, Roden ligt zo dicht tegen Nieuw-Roden aan”), Oeds Keizer, Jan Janssen (“ik ben hier al sinds ik gestopt ben op mijn 39e niet meer geweest”) en grote (schoon)familie Birze, Jan Kregel, Jan Kuiper, Gerard Voskuil, Frank Konneman (Roner en oud-Peizer trainer)
PEIZE – 5-2! Een daverende overwinning voor Peize. Dat deze ultieme zege op aartsrivaal Roden pas aan het eind tot stand kwam, daar zal geen ‘Paaiser’ wakker van liggen. De basis werd gelegd in de eerste helft, waarin een slap Roden in korte tijd op ruime afstand werd gezet. Peize, met de 3-0 op zak, was geen schim meer van de ploeg voor rust. Het is het onvoorspelbare en onbegrijpelijke in voetbal en dat maakt het zo leuk. En zeker deze derby, die nog bijzonder spannend werd.
Peize kende een droomstart. Al in de vierde minuut schoot Loran Vrielink – na een afgeslagen corner- vanaf de rechterkant door een woud van benen in de linker benedenhoek: 1-0. Als snel volgde de 2-0. Maar even daarvoor liet de anders zo trefzekere Rene de Vries van dichtbij de 1-1 liggen. Het zei overigens veel over de bepaald niet solide verdedigen van beide kanten. Overigens moest Freddie van der Velde al in de warming-up afhaken. Vervolgens een uitbraak van Peize en een te korte terugspeelbal achterin bij Roden. David Kruizenga greep zijn kans en werd getorpedeerd door doelman Tarick Kalfsbeek, vervanger van de vakantievierende Rutger Beuzenberg Kalfsbeek stopte de pingel van David de Kabouter, maar in de herkansing joeg de attente Loran Vrielink de bal fabuleus in de winkelhaak. De zwart-witten werden in acht minuten even onder de voeten gelopen. Dat zag ook burgemeester Klaas Smid, die Peize “sterker” noemde. Toonbeeld van gedrevenheid was ook Yoran Cats, de sneltrein van Peize, die na rust de rem erop had. Peize mocht naar hartenlust aanvallen, het verweer van Roden was zwak. Het reageerde gelaten, niemand coachte. Elke aanval van de blauw-zwarten was gevaarlijk. De gasten van de overkant van het Peizerdiep kregen nog wel een gelegenheid. De volley van De Vries werd fabelachtig gekeerd door Lennart Renkema. Roden had wat meer aandrang, maar dan de 25e minuut. Een werkelijk sublieme actie en voorzet van Frank Darwinkel viel in het centrale deel precies op Kruizenga die perfect aannam en afdrukte: 3-0! “Niks weggeven, doorgaan!”, spoorden de Peizer spelers elkaar aan. En de Rôners? Je hoorde niets. Ondanks het ontketende Peize was de kansenverhouding nagenoeg gelijk. Rutger van der Laan, de enige Rodenaar die zich wel liet gelden, stond aan de basis van een gevaarlijk moment. Bert Roede gaf De Vries een kopkans, de bal ging net naast. Op slag van rust nog een mogelijkheid. Guido Bos, akelig vrijgelaten, schoot in, maar naast. Roden-voorzitter Hans de Vries: “als het zo blijft ga ik zingen”.
In de rust verwachtte iedereen een donderpreek van Roden-trainer Harry Zwiers. “Ik heb alleen gezegd waar het aan lag. Te laconiek, niet de strijd aan gaan”, verwoordde Zwiers naderhand. Hoe dan ook, de ‘Peerdenvillers’ tapten uit een ander vaatje. Een prachtige actie van Van der Tuin, die de bal net langs de paal draaide, was een eerste wapenfeit. Van der Tuin liet in de korte fase na de hervatting al meer zien dan de hele eerste helft. Roden won nu ook meer persoonlijke duels – alleen Jarco Westerhof hield zich staande- en drong aan. Willem Lanjouw, de coach van de Hopbel-ploeg begon zich ook te roeren. Terwijl Zwiers complimenten uitdeelde. Na een half uur wederom Van der Tuin, die het duel won van Arnold van der Ploeg en met een boogbal schrik aan joeg in de Peizer defensie. Een schotpoging van Stan Idema, viel in handen van Renkema. De Rôners domineerden een half uur volledig en het was wachten op de 3-1, die dan ook viel. Het was Van der Laan die de bal panklaar legde op het hoofd van De Vries. Enkele minuten later was het ook al 3-2. Op identieke wijze bracht Van der Laan in, nu was het Idema, notabene met Peizer wortels, die raak kopte. Roden maakte handig gebruik van de lengte en daar waren de kleintjes van Peize niet tegen opgewassen. En prompt was het weer een wedstrijd en werd het ook grimmiger. Roden tankte zelfvertrouwen, terwijl er bij Peize geen rust meer was in de gelederen. Een kwartier voor tijd eindelijk weer een Peizer aanval, met een schuiver van Vrielink, die voorlangs mikte. Even later opnieuw Vrielink, nu met de buitenkant schoen, wederom net naast. De Peizer kansen namen weer toe. De 3-3 hing nog steeds in de lucht. Bos leek de ultieme gelegenheid te krijgen, maar trof, ook al met de buitenkant schoen net over de lat. Het doelpunt viel met nog een paar minuten te gaan aan de andere kant. Invaller Kelvin Wekema kwam in balbezit, trok scherp voor, waarna Roede de bal achter de eigen doelman die aarzelend ingreep werkte: 4-2. Een minuut later werd het ook nog 5-2. Bij een stuitbal strekte de andere invaller, Simon Wekema – eindelijk kreeg ook hij weer speelminuten na zijn langdurige blessure- zijn been hoog, won van de uitkomende Kalfsbeek en medeverdediger, waarna de bal in het lege doel verdween. “Fantastisch!”, kraaide Peizer middenvelder Danny Kregel victorie. “Doordat Roden van speelwijze veranderde was het even zoeken”, verklaarde Kregel de terugval van de ‘Aolekopp’n’, terwijl ‘hoor je die Griekse muziek’ uit de speakers klinkt en bijkans de Sirtaki wordt gedanst. Verliezer Harry Zwiers op een rustiger plekje: “Ik ben blij met de tweede helft. Ik vond Peize heel matig. Ook in de eerste helft (!). Weinig voetbal, lange ballen en snelheid”. Bij Roden viel toch ook het kansen missen van De Vries in de eerste helft op. “De ene keer schiet je hem er als spits in, de andere keer niet”, haalde Zwiers op. Om vervolgens toch even met de neus op de feiten te worden gedrukt door voormalig Actief-coach Peter Slijfer: “Nu weet je het ook eens wat dat is , met 5-2 verliezen.” En Peize? Dat staat zowaar vierde en nadert de top. Gezien de wisselvalligheid, lijkt Peize geen zekerheidje bovenin. Maar dat is een zorg voor later.
Peize-Roden 5-2 (3-0); Scoreverloop: 4. Loran Vrielink 1-0, 8. Loran Vrielink 2-0, 25. David Kruizenga 3-0, 65. Rene de Vries 3-1, 67. Stan Idema 3-2, 86. Bert Roede (ed) 4-2, 87. Simon Wekema 5-2; Scheidsrechter: Tanja (Oosterwolde); Gele kaart: Loran Vrielink, Simon Wekema (beiden Peize), Tarick Kalfsbeek, Robin van der Tuin (Roden); Toeschouwers: 500
Opstellingen
Peize: Lennart Renkema, Arnold van der Ploeg, Ronald Sloots (37. Patrick Kosters), Stephan Belksma, Jarco Westerhof, Frank Darwinkel, David Kruizenga (52. Simon Wekema), Danny Kregel, Yoran Cats (65. Kelvin Wekema), Joppe van Leeuwen, Loran Vrielink
Roden: Tarick Kalfsbeek, Wouter Jager, Stan Idema, Nick ter Arkel, Rolf Dussel, Rutger van der Laan, Bert Roede, Rene de Vries, Robin van der Tuin, Martijn Smit, Guido Bos
Ster van het Veld: Loran Vrielink (Peize). Vrielink, die volgens oud-trainer Wouter Bouw in zijn jeugd een beperkte speler was, heeft zich in korte tijd ontwikkeld en maakte even het verschil met twee treffers. Al kwamen zijn beperkingen (“blind, domme overtredingen”) ook aan het licht.
Opvallend: Ouderwetse derbypraktijken. De jeugd heeft in beide plaatsen huis gehouden. Een Peizer doel werd zwart-wit gemaakt en tevens werd een Roder spandoek neergehangen op vijandige bodem. Roden werd blauw-zwart ingekleurd. Dat was zelfs het oranje kamp van ONR opgevallen. Ze vonden dat wat al te gortig en hielpen de zwart-witten met verwijderen. Na afloop kleurde de lucht vooral blauw. Dit tot tevredenheid van Henk Kosters die als wethouder voor een keer door een blauwe bril keek.
Opvallende namen bij Peize-Roden: Sander Drent (“Ik ben voor Roden, Roden ligt zo dicht tegen Nieuw-Roden aan”), Oeds Keizer, Jan Janssen (“ik ben hier al sinds ik gestopt ben op mijn 39e niet meer geweest”) en grote (schoon)familie Birze, Jan Kregel, Jan Kuiper, Gerard Voskuil, Frank Konneman (Roner en oud-Peizer trainer)
