Waardeloos weer

|
| Foto: |
Puur natuur

Puur Natuur

In De Volkskrant van vorige week vrijdag stoorde een lezer zich aan de kop van het weerbericht van een dag eerder: ”Het blijft nog even waardeloos”. Hij schreef dat het weer nooit waardeloos is. Het is er gewoon en voor de één is het prima en voor de ander misschien wat minder aangenaam. Maar waardeloos is onzin en hiermee doet de weerman het weer ernstig tekort. Beter vond hij het weerbericht op dezelfde dag in een andere krant: ”Af en toe zon”, want dan begint de dag een stuk prettiger.

Vaste lezers weten dat ik het hier ook nooit zal hebben over ’waardeloos weer’. Dat ’waardeloos’ zal betrekking hebben op veel nattigheid en meestal gaat dit gepaard met een harde wind en, zeker in het najaar, vaak met lagere temperaturen. U weet dat ik een zekere liefde koester voor paddenstoelen en die zie je het meest in het najaar. Ze zijn gebaat bij veel nattigheid en het uitblijven van (nacht)vorst. Met andere woorden: Het is nu prima weer en dus hoort u mij hier niet klagen, hoewel… Twee jaar geleden waren we laat in het jaar op 29 november tijdens een inventarisatie actief in de omgeving van Lauwersoog en moesten barre weersomstandigheden trotseren. Vooral wanneer je in de kou op de zeedijk ’de wind van voren krijgt’ en dit gepaard gaat met regen en hagel op je kop is dat bepaald geen pretje. Er waren toen echter een aantal spectaculaire zwammen te zien die ons op de been hielden. Het leidde toen tot een stukje dat als kop droeg: ’Bikkels en mietjes’, want we waren daar toen met slechts 4 deelnemers aanwezig, terwijl dat er meestal een stuk of tien zijn. De afwezigen, die thuis de warme kachel prefereerden, voelden zich er gelukkig wel door aangesproken!

Afgelopen zaterdag waren we onder min of meer dezelfde weersomstandigheden met een groep van (nu wel) tien mensen actief bij de Eemshaven. Daar liggen enkele terreinen die in het kader van natuurcompensatie onbebouwd blijven, hoewel dat soms een wassen neus blijkt te zijn. Zodra er sprake is van enig ’economisch belang’ laat men dat meestal prevaleren en wordt het natuurbelang opzijgezet. Zo kon het gebeuren dat daar een grote groeiplek van de Groenknolorchis, een beschermde soort, verdween. Men dacht ze te kunnen behouden door ze elders in de buurt, met een dikke zode, te kunnen herplanten, maar dat werkte dus niet. Wat dat betreft voel ik me in zo’n omgeving met energiecentrales, industrie (onder andere Google) en ontelbare windmolens nooit echt prettig en ervaar het daar ronduit als ’unheimlich’. Misschien was het wel daarom dat ik meer dan anders last had van ’de elementen’, ondanks dat ik net als de anderen (foto) me goed had geprepareerd op het voorspelde slechte weer. We vonden op deze plek veel Brede aardtongen, een leuke soort, vandaar al die aandacht, maar van deze en andere zoals de Gesteelde stuifbal en Duinparasolzwam werd ik niet echt warmer. Ik was niet de enige die enigszins door de kou bevangen vroegtijdig deze excursie verliet.

Eenmaal terug in Roden viel het enorme verschil qua weer me op, vooral het ontbreken van de onstuimige wind. Overigens viel het weer in vergelijking met een dag later op zondag nog mee. Terwijl ik op zondagmiddag achter mijn computer bezig ben met deze column giert hier de wind door de bomen en regent het onophoudelijk. Je zal dan maar in het Eemshavengebied naar ’leuke zwammetjes’ moeten zoeken. Dan is er echt geen lol aan. Eigenlijk had ik het deze keer onder de kop: ’Van slag’, willen hebben over de vele planten die ik in menig tuintje nog in bloei zie staan. Het is ook onnatuurlijk dat in de natuur bijvoorbeeld nog, of moet ik zeggen alweer, soorten als Fluitenkruid en Scherpe boterbloem in bloei staan. Het is een gevolg van de betrekkelijk warme periode die we achter de rug hebben. Met het ’waardeloze’ weer van nu zal dat gauw voorbij zijn.

|

UIT DE KRANT

Lees ook