‘Wat een spreker was die man’

LEEK – Vorig jaar mei was ik aanwezig tijdens het laatste optreden van Seth Gaaikema in De Lawei in Drachten. Toen Seth op kwam, klonk het applaus anders dan normaal, eerst ietsjes ingehouden, daarna uitbundiger . Was het de manier van lopen, of de wijze waarop Seth plaats nam op een kruk, of even de schrik omdat hij zelf de oude man was geworden die hij zelf vaak speelde? Tijdens de voorstelling nam hij ons mee door zijn ‘spelend’ leven. Een afscheidstournee van de man die van woordspelingen hield. Zijn bericht van overlijden overviel mij, ondanks de nog maar 75 jaar, niet echt. Achteraf toch wel blij dat ik samen met een paar vrienden en natuurlijk de rest van de volle schouwburg, zijn ‘afscheid’ heb mogen meemaken. Eerder gaf ik kond van een heel ander soort afscheid, het betrof het afscheid moeten nemen van papier als leidraad voor alle vergaderingen in het gemeentehuis. Het papier is overgenomen door alle post die via de ipad van de gemeente het huis binnenkomt . Zoals gewoonlijk heeft alles wat nieuw is een aanlooptijd nodig om de ‘foutjes’ er uit te halen. Eigenlijk hadden we even een proeftijd moeten hebben, zodat we niet hup, d ’r bovenop moesten beginnen. In ieder geval hebben de beide griffieleden het smorende druk met dit nieuwe fenomeen. In hun werkruimte zal het zweet ze af en toe in de rokkebanden staan. Via het wonder systeem kunnen de raadsleden zelfs hun eigen stem en die van de collega ’s terughoren. Dat was even schrikken voor mij toen ik mijn eigen stem en inbreng terug hoorde. Een vreemde stem met om de haverklap eh, eh, eh, het was drie keer niks. Waarschijnlijk had de medicatie voor even mijn vlugge tong overgenomen en was voor zichzelf begonnen. Toch even in de gaten houden. Deze week mogen een aantal raads- en vervangende leden deelnemen aan een cursus voorzitter van een commissie zijn. Voorzitter zijn is nog niet het moeilijkste deel van vergaderen, maar aan het eind van elk agendapunt een conclusie trekken, dat is flink de kop d ’r bij houden. Wat heeft Koos gezegd en wat was na een behoorlijke discussie het oordeel van Mercedes. Als raadsoudste mocht ik er al een paar keer positief aan ruiken. Zo moet je alles in het leven een keer hebben gedaan. Zelfs vertellen over een ‘vertrouwelijke’ bijeenkomst in het gemeentehuis. Hoewel vertrouwelijk, het vertrouwelijke gedeelte van de vertrouwelijke bijeenkomst waar de Rekenkamer van de gemeente Leek, Marum en Zuidhorn haar onderzoek naar het risicobeheer grondbeleid van de gemeente Leek presenteerde laat ik zoals beloofd, vertrouwelijk. Voordat de crisis de wereld in haar greep kreeg, kocht de gemeente veel landerijen in Oostindië en op en rondom de huidige locatie van Leeksterveld. Niemand, ook de raad van Leek kon in 2007 voorspellen dat nadat in de Verenigde Staten de huizenmarkt instortte, in 2008 ook in Nederland de banken het moeilijk kregen. De daardoor ontstane kredietcrisis ging niet aan Leek voorbij. Gelukkig trekt op dit moment vooral de kavelverkoop voor woningen weer aan. Goed bericht toch? Toch dreigt er ‘gevaar’ om de hoek. De Rekenkamer vindt dat het financiële risico wat de gemeente heeft door de hoeveelheid grond niet in orde is en daardoor onvoldoende reserves heeft voor financiële tegenvallers. Wel hebben de accountant en de provincie elk jaar de cijfers goedgekeurd. Burgemeester en wethouders kunnen zich dan ook niet vinden in de conclusie van de Rekenkamer. In december mag de raad haar mening geven. Dat wordt nog een maand flink rekenen voor alle partijen. ‘Ik groet u’. ‘Moi’.

.