Waterkip

Puur natuur
Traditioneel vindt tussen kerst en de jaarwisseling een PTT-project plaats. Dat PTT staat voor ’Punt Transect Telling’ waarbij op twintig verschillende plekken gedurende vijf minuten alle vogels worden geteld die je daar in zicht hebt. Deze telling, waarbij je drie uur onderweg bent, verricht ik al enkele jaren samen met een vriendin. Maar dit (afgelopen) jaar meldde zich iemand anders die dit graag wilde doen en daarom offerde ik, met lichte tegenzin, mijn plekje op.
Vorige week kwam ik met een groepje mensen langs de plek waar altijd wordt gestart: bij de Catharinakerk in Roden. Tijdens de telling lopen we ook altijd even naar de Havezate om te kijken wat daar zoal is te zien. Het jaar ervoor, dus in 2017, zaten er onder meer een stuk of zeven Waterhoentjes. Nu scharrelden er maar liefst twaalf van deze ’waterkipjes’ rond. Toen ontstond het idee om iets te schrijven over dit alleraardigste watervogeltje. Nou ja, vogeltje, het is wel iets meer dan een vogeltje. Kip associeer je trouwens met eten (en eieren), maar of Waterhoentjes lekker zijn betwijfel ik. Iemand die erover schreef had het over de geur van een gebraden haring, maar dan geen al te verse en over de textuur die deed denken aan taai rubber. Geen aanbeveling dus om je tanden erin te zetten. Niet dat ik dat zou willen, dat beslist niet en bovendien is het een beschermde vogel. Maar waar de naam waterkip vandaan komt weet ik niet. Het zal te maken hebben met zijn motoriek, zoals hij hoenderachtig rondscharrelt op het droge en in het water met van die knikkende kopbewegingen.
Bij deze column hoort een foto en dus toog ik zondag naar de havezate om foto’s te maken. Met zijn rode snavel met een gele punt en het wit kontje is het best een fotogeniek beestje. Die witte kont met daarboven een constant wippende staart heeft een signaalfunctie waar de jongen zich op kunnen richten. Het lukte om een paar schiere foto’s te maken en één ervan had hier niet misstaan. Dan kan ik erbij vertellen dat het niet echt geweldig gaat met het Waterhoen, want werden er eerder getallen genoemd van wel meer dan 75.000 broedparen in Nederland, nu stokt het bij hooguit 30.000 broedparen. In stedelijk gebied is het hem redelijk voor de wind gegaan, maar daartegenover staat een vrij sterke achteruitgang in landelijk gebied. Nu meld ik van alles over hem, maar een beetje vogelkenner heeft natuurlijk al lang gezien dat boven de column een foto staat met daarop een fraai gekleurde Mandarijneend (man) die wordt vergezeld door twee saai ogende vrouwtjes. Nou is een Waterhoen best een mooie vogel om af te beelden, maar hij kan lang niet op tegen de schitterende kleuren van de Mandarijneend, die ik zondag tijdens mijn fotosessie in de gracht rondom de havezate ontdekte. Vandaar de afbeelding van deze exoot en om het jaar kleurrijk te beginnen. Of hij met beide vrouwtjes gaat aanpappen weet ik niet, maar polygamie is een bekend verschijnsel in de dierenwereld en, het zal u bekend zijn, ook wel bij mensen.
Deze Mandarijneenden zijn tijdens de telling die op zaterdag plaatsvond niet waargenomen. Toch was er nog wel een hele leuke waarneming en wel op de grote plas aan de Middendrift. Daar bleken namelijk twee Kuifduikers te zitten. ’s Winters ogen ze nogal saai, maar in zomerkleed zien ze er fantastisch uit met hun grote oranjeachtige oorpluimen. Het was alweer enige tijd geleden dat ik ze zag en dus toog ik er zondag met mijn vriendin van de tellingen heen om ze te zien en dan kon ik er gelijk foto’s van maken. Dat laatste mislukte echter jammerlijk en had alles te maken met het grijze, miezerige weer waardoor het scherpstellen niet eens lukte. Je kunt er hooguit van zeggen dat het een ’bewijsfoto’ is. Hielkje Westerhof uit Haulerwijk stuurde me twee foto’s met daarop paddenstoelen die ook niet echt scherp waren. Toch waren ze nog wel zo duidelijk dat er een naam aan kon worden verbonden. Knap genoeg had ze de naam er zelf al bij genoemd: de Hygrophoropsis aurantiaca forma albida. Dat is de zeldzaam voorkomende witte vorm van de Valse hanenkam. Ik vermoed in Hielkje een natuurtalent en heb haar gelijk uitgenodigd deel te nemen aan de activiteiten van onze Paddenstoelenwerkgroep Noordenveld.
 

UIT DE KRANT