‘We noemen het zelf ‘Het wonder van K38’

|
| Foto: |
actueel

Positivisme overheerst, grootse plannen, maar ook chronisch gebrek aan bestuursleden

RODEN – Kunstencentrum K38 aan de Kanaalstraat, vandaar dus ook die K, in Roden opende iets meer dan een jaar geleden haar deuren. Met in het vooruitzicht vooral onzekerheid. Hoe zou de overgang van het zo geliefde Koetshuis naar een voormalig en wat sfeerloos schoolgebouw verlopen? Nu, een jaar verder, slechts lachende gezichten bij de bestuursleden van K38, ook wel het ‘exploitatiebestuur’ genoemd. Lachende gezichten omdat er geen verval in bezoekersaantal was. Lachende gezichten om de hoeveelheid extra ruimte én om de toekomstplannen die inmiddels gesmeed zijn. Slechts één ding baart (grote)zorgen. Dat is de bezetting van het bestuur. Statutair moeten er vijf bestuursleden zijn, in werkelijkheid zijn het er maar vier en zijn er nooit vijf bestuursleden geweest. Te weinig mensen, waardoor veel werk op de schouders van een te klein groepje (voorzitter Jelly van den Bosch, penningmeester Piet van de Riet, beheerder Gerard Sinkgraven en Jan van der Kolk, die onder meer de werkgroep programmering coördineert) rust. Zelfs voor het bloeiende en groeiende K38 blijkt het een heidens karwei om mensen warm te maken voor een bestuursfunctie.
‘Gek hè’, zegt Van den Bosch. ‘We zijn zo’n leuk groepje. Hier liggen zoveel uitdagingen en we hebben nog zoveel mooie plannen. Het is toch prachtig om daar je bestuurlijke steentje aan bij te dragen? Maar wat we ook proberen, het is kennelijk amper nog mogelijk om mensen te strikken voor een bestuursfunctie. Want dit is beslist niet alleen ons probleem.’ Met de wankele bestuurlijke basis is ook meteen het enige probleem genoemd. ‘We laten door de smalle bezetting wat dingen liggen. Op pr-vlak bijvoorbeeld, kunnen we nog heel veel terrein winnen. Ik doe het er nu bij, maar uiterlijk tot 1 januari’, zegt Jelly, die intussen ook al weer 74 kruisjes achter haar naam heeft staan, maar waarop de tand des tijds maar geen vat lijkt te krijgen.
Ruim een jaar geleden was er geen sprake van lachende gezichten. De (verplichte) verhuizing deed nogal wat wenkbrauwen fronzen. Zou een voormalig en wat verouderd schoolgebouw wel net zo in trek blijken als het Koetshuis? Ondertussen kan die vraag met een volmondig ja beantwoord worden. ‘Het is ongelooflijk wat hier gebeurt’, zegt Van de Riet. ‘Met geen eurocent subsidie hè. We zijn er enorm op vooruit gegaan. Bezoekers, exposanten; iedereen is enthousiast. Eind oktober mochten we al de vijfduizendste bezoeker verwelkomen. Dat aantal ligt ongeveer gelijk aan dat op de oude locatie, en toch durven we te spreken van groei. Op Mensinge had je ook een deel ‘plasbezoekers’. Mensen die in het bos wandelden, nog even op het landgoed keken en onze ruimte gebruikten om even te plassen om of te schuilen tegen de regen. Hier komen de mensen gericht naar toe. Vijfduizend stuks. Dat hadden we alleen maar gehoopt, niet verwacht’, zegt Van de Riet, die verder de inbreng van de vrijwilligers roemt. ‘We hadden geen geld. Als je dan ziet hoe het er hier nu uitziet, dan past slechts een diepe buiging naar al die mensen die hier uren en uren hebben staan werken en die bijgedragen hebben aan de inrichting.’
Ook de activiteitenruimte op de eerste verdieping wordt vaker en vaker verhuurd, zoals ook de gehouden tentoonstellingen stuk voor stuk een schot in de roos zijn gebleken. Kwaliteit staat meer dan ooit met hoofdletters geschreven bij K38. ‘Behalve de vrijwilligers en de inbreng van de Culturele Kring Roden en Verkuno, is het bestuur ook wethouder Gerrit Alssema dankbaar. Met name Van den Bosch heeft daar een uitgesproken mening over. ‘Laat ik het zo zeggen, vanaf 1975 bemoei ik me nadrukkelijk met kunst en cultuur in deze gemeente. Alssema is de eerste wethouder die meedenkt. Daarvoor was het altijd knokken. Ook zijn voorgangers waren soms best van goede wil. Alssema weet het er ook echt door te drukken, en dat lukte voorheen vaak niet. We zijn blij met zo’n wethouder. Een man van z’n woord’, zegt Jelly.

Ondertussen wordt K38 meer en meer een bedrijf. Het wordt groter. Er komen steeds meer activiteiten en dus bezoekers. Bovendien zijn er ondertussen prachtige plannen gesmeed voor de toekomst, zowel op langere als op korte termijn. ‘In 2016 willen we echt inzetten op educatief aanbod, gekoppeld aan een aantal tentoonstellingen en met workshops en lessen. Verder willen we het aanbod aan arrangementen uitbreiden. Nu al wordt daar gebruik van gemaakt. Ontvangst met koffie, een rondleiding en toelichting over een expositie door één van de kunstenaars. We hebben het gevoel dat we daar nog veel meer mee kunnen doen. Ook voor bedrijven. Als personeelsuitje bijvoorbeeld’, zeggen de penningsmeester en de voorzitter. Ook nieuw in 2016: de exposities van CKR en Verkuno gaan langer duren. Niet de twee weekenden die we gewend waren, maar 3,5e week. ‘In 2016 organiseert de Culturele Kring Roden drie en Verkuno vijf tentoonstellingen. We hebben dus nog vier periodes over voor derden. Nee, op de inhoud van de tentoonstellingen hebben we geen invloed. We verhuren de ruimte aan CKR en Verkuno. We faciliteren en moeten de zaak exploitabel houden’, zegt Jelly. Volgend jaar moet er ook een lichtkrant komen, om zo nog meer aandacht te genereren voor de exposities. En het streven blijft om kunstenaars van naam naar Roden te halen en om een eventuele samenwerking met het Drents Museum in gang te zetten. ‘Onlangs is er een delegatie van dat museum geweest. De intentie is om samen te werken, we zullen dan wel wat aanpassingen aan het pand moeten verrichten. Als dat financieel haalbaar blijkt, dan is ook dat iets waarmee we K38 nog meer op de kaart zetten.’
Voor de langere termijn ligt er een ambitieus plan om een glazen uitbouw te creëren en zo de ingang van het kunstencentrum te verplaatsen (FOTO). ‘Iets opvallends, zodat mensen weten en vooral meteen zien dat we hier zitten, dat hier iets cultureels huisvest. Want dat is wat we een beetje missen. We hebben wel wat vlaggen, maar heel opvallend is dat niet’, zegt Jelly. En dus liggen er plannen voor een glazen ingang, gelijk de piramide voor het Louvre in Parijs. Maar dan kleiner, en goedkoper. Want behalve de financiën zal de gemeente ook nog akkoord moeten gaan met de plannen. ‘Deze plannen zijn duidelijk voor de langere termijn. Het plan ligt bij de gemeente en we zullen moeten kijken of het haalbaar is. Dan zullen we fondsen moeten gaan werven, misschien wil de gemeente financieel meedoen. Het verleggen van de ingang zou goed zijn. Dan ook kunnen we wat meer met de kantine doen. Dan komen mensen door de kantine de expositieruimte binnen. Als wij dan zorgen dat het gezellig is in de kantine, en mensen er van alles kunnen krijgen, kunnen we er op die manier ook nog beter van worden.’
Prachtige plannen dus. Gedragen door een bestuur van vier mensen. Wat als – en laten we dat niet hopen- één van de vier een tijdje uit de roulatie is? Je moet er niet aan denken. ‘Daarom nog maar een keer een oproep’, zegt Jelly. ‘Laat geïnteresseerden me bellen. We hebben liever een bestuur met acht of tien mensen dan vier of vijf.’ Van den Bosch is telefonisch bereikbaar via 06-20720706.

|

UIT DE KRANT