‘Willen jongeren behoeden voor boete van vierhonderd euro’
Jongerenwerk op afstand: ‘Andere tak van sport’
NOORDENVELD – De jongerenwerkers van de gemeente Noordenveld werken thuis. Op afstand proberen zij een luisterend oor te bieden aan jongeren in de gemeente, die steeds meer met verveling te maken krijgen. ‘Het is een andere tak van sport, maar het gaat ons redelijk goed af’, zegt jongerenwerker Erik van der Heide. ‘Maar je merkt dat de dagen voor de jongeren heel lang worden.’
Zelf houdt de jongerenwerker tegenwoordig kantoor in De Kiel, gelegen tussen Schoonoord en Schoonloo. Een rustig dorp, waar zijn huis ‘nogal afgelegen’ staat. Alle rust dus. Het jongerenwerk gaat ondertussen gewoon door. ‘Ik begin iedere dag op het normale tijdstip’, zegt Erik. ‘Ik ga nu alleen niet naar Roden, maar blijf thuis.’ Thuis probeert hij, zo goed en zo kwaad als het gaat, nauw contact te houden met de jongeren. ‘Zo ben ik bezig om al mijn contacten die ik in de twee jaar als Noordenveldse jongerenwerker heb opgebouwd, een appje te sturen. En dat zijn best veel appjes’, lacht Erik. Daarnaast fungeert Erik nog als jongerenwerker voor zijn eigen dochter. ‘Zij is elf, zit dus in onze doelgroep’, lacht hij. ‘Voor haar ben ik jongerenwerker, vader en leraar in één.’
Nee, Erik verveelt zich allerminst. ‘Maar ik mis mijn collega’s en het werk zeker.’ Een voordeel is dat de jongerenwerkers ook thuis aan de slag kunnen. ‘Wij zitten tegen de hulpverlening aan, maar vallen net niet onder de vitale beroepsgroepen. Het management is dan ook terughoudend. En terecht. Als het niet nodig is om fysiek aanwezig te zijn en wij toch zoveel mogelijk thuis kunnen doen, dan moet het maar even op deze manier.’
Erik merkt als geen ander dat de verveling onder jongeren dreigt toe te slaan. ‘Dan krijg je bijvoorbeeld een overlastmelding. Dan kijk je waar zo’n melding vandaan komt en probeer je jongeren te bereiken die er in de buurt wonen. Wij willen ze behoeden voor een boete van vierhonderd euro, door ze alternatieven aan te reiken. En we proberen ze duidelijk te maken dat hoe langer zij er voor kiezen om toch samen te komen, hoe langer deze maatregelen van kracht blijven en er niks kan worden georganiseerd.’ Volgens Erik trekken jongeren die zich vervelen al snel naar dezelfde plek toe. ‘Als ik dat weet, dan neem ik contact op. Momenteel kan dat op afstand, omdat er nog geen sprake is van structurele overlast. Vaak gaat het om incidentele overlast. Door de jongeren hier op afstand op aan te spreken, kun je dat voorkomen.’
De overlast van jongeren valt mee, zo geeft Erik aan. ‘En daarom nemen wij geen risico door de jongeren fysiek aan te spreken.’ Verder weet de jongerenwerker dat er binnen de gemeente een lijst is met plekken waar jongeren vaak tezamen komen. ‘Dus om geen boete te riskeren, is het voor de jeugd belangrijk zulke plekken te mijden. Het is even niet anders: fysiek contact moet beperkt worden. Hoe beter we dat doen, hoe sneller we van de maatregelen af zijn.’
‘Sommige jongeren hadden aan het begin zo’n gevoel van: “yes, vakantie!”. Maar inmiddels is dat zeker omgeslagen. Het is geen vakantie, want er is niks te doen. De dagen worden opeens heel lang’, zegt Erik. De jongerenwerkers proberen hierop in te spelen door via sociale media tijdverdrijf aan te bieden. Wat te denken van de challenges op het Instagramaccount van jongerenwerk (@jongerenwerk_noordenveld). ‘Verder hebben we dus veel contact via WhatsApp. We krijgen zo af en toe ook zorgmeldingen’, zegt Erik. ‘Dat kan bijvoorbeeld iemand zijn die gestalkt wordt. Het jongerenwerk gaat altijd door en daarom is het belangrijk om gewoon bereikbaar te zijn. Daarom hebben we ook een telefoonnummer waarop we dagelijks van 13:00 tot 17:00 uur klaar staan om vragen te beantwoorden. Een soort spreekuur dus. Mocht iemand iets hebben, dan kunnen ze altijd met hun vragen bij ons terecht.’ Hierbij kan je denken aan jongeren die het thuis niet even makkelijk hebben. ‘Sommigen hebben het idee dat de muren op hun af komen. Zij kunnen gebaat zijn bij een luisterend oor.’
Op afstand valt er kortom een hoop te coördineren. Wat te denken van de actie van jongeren om de dranghekken voor De Hullen te versieren. ‘Een topinitiatief’, zegt Erik trots, die wijst op de zogeheten ‘eventpool’. ‘Dat is een groep jonge vrijwilligers van Welzijn in Noordenveld. Zij willen vaak helpen bij het organiseren van allerlei activiteiten. Momenteel ligt dat grotendeels stil, we kunnen alleen hele kleine dingen doen, zoals dus het pimpen van dranghekken. Maar ze kunnen al wel aan de slag met het maken van flyers en inschrijflijstjes voor aankomende activiteiten. Kleine dingetjes waar je anders niet snel aan toekomt.’
Zo is er iemand bezig met een activiteit voor bewoners van de Noorderkroon. ‘Wij spelen dan op de achtergrond een coördinerende rol. We coachen vooral veel en onderhouden onze contacten.’
’s Avonds de straat op
Jongerenwerk gaat vanaf nu ook ’s avonds de straat op. Ze proberen in contact te komen met jongeren en hen –mocht dat nodig zijn- wijzen op de risico’s die ze nemen wanneer ze elkaar toch opzoeken. ‘Echt preventief’, benadrukt Erik. ‘We proberen zo een grotere doelgroep te bereiken en we kunnen zien hoe het werkelijk met ze gaat. Voorlopig gaan we één keer in der week met het hele team gezamenlijk op stap. Maar wel in allemaal in eigen auto’s. Want wij proberen ons echt aan de richtlijnen te houden.’
Toch mist Erik het persoonlijke contact. ‘Ons werk gaat vooral veel op vertrouwen en respect. Dat krijg je door elkaar in de ogen te kijken, wanneer je met elkaar praat. Telefonisch raak je sneller afgeleid. Dat merk je in de gesprekken. Je maakt op een andere manier contact.’
