Winterkost
Puur natuur
Enige tijd geleden werd ik gebeld door mevrouw Van Buuren (Wiltenmaat) uit Roden. Zij is gezegend met de mooie, Bijbelse naam Thalida, (Nieuwe Testament, Handelingen van de Apostelen 9:36). De naam vindt haar oorsprong in het Aramees (de taal waarvan wordt gezegd dat het door Jezus werd gesproken) en betekent gazelle of hinde. Of ze haar naam eer aandoet weet ik niet, want toen ik langs kwam om een paddenstoel te bekijken waarover ze belde was ze niet thuis, maar werd ik verwelkomd door haar man Roel.
Hij zou net beginnen aan een smakelijke uitsmijter waarin de zwam op de foto (van Roel) best in verwerkt had kunnen worden. Thalida meldde me eerder dat ze dacht dat bij hen een Trechteroesterzwam op een stobbe groeit, maar dat moest ik helaas weerleggen. Dit is namelijk een Gewone oesterzwam die u ook in de winkel kunt kopen. De Trechteroesterzwam, met lamellen die ver op de steel doorlopen, had ik best willen zien, want daar ben ik nog nooit tegenaan gelopen. Hij is vrij zeldzaam en komt hier in de wijde omgeving (nog) niet voor, maar is sinds 1990 verspreid over het hele land wel op steeds meer plaatsen gevonden, behalve op de Waddeneilanden en de IJsselmeerpolders. Daarom was ik best bereid om even langs te komen, maar was na de summiere beschrijving al licht sceptisch dat het hem zou kunnen zijn. De Gewone oesterzwam is een zeer algemene verschijning die in het hele land voorkomt en goed gedijt onder koude omstandigheden. De piek van het groeiseizoen begint in november tot in januari. Lichte vorst verdraagt hij goed. Overigens kan deze soort in alle maanden van het jaar worden gevonden. Dat geldt niet voor de Trechteroesterzwam, waarvan de piek van het groeiseizoen in september/oktober ligt en ook daarom was er al de nodige twijfel.
Naast deze twee soorten zijn er andere, bijvoorbeeld de Grauwe oesterzwam. Die is echter uiterst zeldzaam en nog maar één keer in Nederland gevonden. Een stuk algemener is de Schubbige oesterzwam, die komt ook in onze omgeving voor, maar die is allerminst lekker. Nog algemener is de Bleke oesterzwam en die is juist wel weer goed eetbaar. Maar het summum op culinair gebied schijnt de Kruisdisteloesterzwam te zijn die op de wortels van de Kruisdistel groeit. Deze distel komt zeer algemeen voor langs de grote rivieren en in het Deltagebied. Iets minder algemeen is de plant in de duinstreek en dat is juist wel de plek waar deze smakelijke paddenstoel voorkomt en dan beperkt het zich ook nog tot de duinstreek in Zuid-Holland. Daarbuiten wordt hij op slechts één plek langs de IJssel gevonden. Het is daarom niet verwonderlijk dat ik ook deze soort nog nooit heb mogen aanschouwen. Vanwege de grote zeldzaamheid wordt wildplukkers afgeraden ze te oogsten. Dat wordt zelfs gemeld op ’Wildpluk wiki’, een initiatief van de werkgroep ’Oogsten Zonder Zaaien’ van ’Slow Food Nederland’. Waar ik niet van gecharmeerd ben is dat deze werkgroep propageert buiten de paden te oogsten omdat dit zo avontuurlijk is. Dat mag niet en als ze betrapt worden is een bekeuring op zijn plaats.
Nieuw emailadres
Boven de foto staat een nieuw emailadres dat niet is gerelateerd aan één of andere organisatie. Als u wilt reageren of iets te melden hebt, hetgeen ik altijd op prijs stel, doe dat dan via dit adres, maar telefonisch mag natuurlijk ook. Zo ben ik op zoek naar een adres waar ik die Kruisdisteloesterzwam kan kopen. Sinds 1993 is er namelijk een zeer effectieve teeltmethode die vanuit Japan is overgewaaid. Typisch aan de zwam is de umamiesmaak en de structuur die in de verte doet denken aan een stevig schelpdier. Een fijnproever schreef dat hij ervan had genoten tijdens een verblijf in Noord-Griekenland. Daar was de zwam gegrild boven houtskool en geserveerd met olijfolie die gearomatiseerd was met knoflook en peterselie met toevoeging van wat citroensap en verder niks. Hij meldde dat juist door de eenvoud van dit gerecht zowel de smaak als de textuur van de oesterzwam het beste tot zijn recht kwam. Het water loopt me in de mond! Op internet kwam ik terecht bij een firma (meer dan vlees.nl), maar liep toen vast. Misschien dat iemand me kan helpen, want met de kerst voor de deur stel ik een tip zeer op prijs.
Hij zou net beginnen aan een smakelijke uitsmijter waarin de zwam op de foto (van Roel) best in verwerkt had kunnen worden. Thalida meldde me eerder dat ze dacht dat bij hen een Trechteroesterzwam op een stobbe groeit, maar dat moest ik helaas weerleggen. Dit is namelijk een Gewone oesterzwam die u ook in de winkel kunt kopen. De Trechteroesterzwam, met lamellen die ver op de steel doorlopen, had ik best willen zien, want daar ben ik nog nooit tegenaan gelopen. Hij is vrij zeldzaam en komt hier in de wijde omgeving (nog) niet voor, maar is sinds 1990 verspreid over het hele land wel op steeds meer plaatsen gevonden, behalve op de Waddeneilanden en de IJsselmeerpolders. Daarom was ik best bereid om even langs te komen, maar was na de summiere beschrijving al licht sceptisch dat het hem zou kunnen zijn. De Gewone oesterzwam is een zeer algemene verschijning die in het hele land voorkomt en goed gedijt onder koude omstandigheden. De piek van het groeiseizoen begint in november tot in januari. Lichte vorst verdraagt hij goed. Overigens kan deze soort in alle maanden van het jaar worden gevonden. Dat geldt niet voor de Trechteroesterzwam, waarvan de piek van het groeiseizoen in september/oktober ligt en ook daarom was er al de nodige twijfel.
Naast deze twee soorten zijn er andere, bijvoorbeeld de Grauwe oesterzwam. Die is echter uiterst zeldzaam en nog maar één keer in Nederland gevonden. Een stuk algemener is de Schubbige oesterzwam, die komt ook in onze omgeving voor, maar die is allerminst lekker. Nog algemener is de Bleke oesterzwam en die is juist wel weer goed eetbaar. Maar het summum op culinair gebied schijnt de Kruisdisteloesterzwam te zijn die op de wortels van de Kruisdistel groeit. Deze distel komt zeer algemeen voor langs de grote rivieren en in het Deltagebied. Iets minder algemeen is de plant in de duinstreek en dat is juist wel de plek waar deze smakelijke paddenstoel voorkomt en dan beperkt het zich ook nog tot de duinstreek in Zuid-Holland. Daarbuiten wordt hij op slechts één plek langs de IJssel gevonden. Het is daarom niet verwonderlijk dat ik ook deze soort nog nooit heb mogen aanschouwen. Vanwege de grote zeldzaamheid wordt wildplukkers afgeraden ze te oogsten. Dat wordt zelfs gemeld op ’Wildpluk wiki’, een initiatief van de werkgroep ’Oogsten Zonder Zaaien’ van ’Slow Food Nederland’. Waar ik niet van gecharmeerd ben is dat deze werkgroep propageert buiten de paden te oogsten omdat dit zo avontuurlijk is. Dat mag niet en als ze betrapt worden is een bekeuring op zijn plaats.
Nieuw emailadres
Boven de foto staat een nieuw emailadres dat niet is gerelateerd aan één of andere organisatie. Als u wilt reageren of iets te melden hebt, hetgeen ik altijd op prijs stel, doe dat dan via dit adres, maar telefonisch mag natuurlijk ook. Zo ben ik op zoek naar een adres waar ik die Kruisdisteloesterzwam kan kopen. Sinds 1993 is er namelijk een zeer effectieve teeltmethode die vanuit Japan is overgewaaid. Typisch aan de zwam is de umamiesmaak en de structuur die in de verte doet denken aan een stevig schelpdier. Een fijnproever schreef dat hij ervan had genoten tijdens een verblijf in Noord-Griekenland. Daar was de zwam gegrild boven houtskool en geserveerd met olijfolie die gearomatiseerd was met knoflook en peterselie met toevoeging van wat citroensap en verder niks. Hij meldde dat juist door de eenvoud van dit gerecht zowel de smaak als de textuur van de oesterzwam het beste tot zijn recht kwam. Het water loopt me in de mond! Op internet kwam ik terecht bij een firma (meer dan vlees.nl), maar liep toen vast. Misschien dat iemand me kan helpen, want met de kerst voor de deur stel ik een tip zeer op prijs.