Worstenmaker Nederhoed via PUM naar Indonesië

Afbeelding
actueel

‘Ze hebben daar niet eens een gehaktmolen’

LEEK – Iedereen in het noorden kent Jan Nederhoed. Worstenmaker. De worst van Nederhoed is anders. Lekkerder vooral. ‘In mijn vak gaat het om de finishing touch. Gevoel. Ik geef iedereen mijn recepten, en toch is mijn worst anders.’ Via project PUM – Project Uitzending Managers- was Nederhoed onlangs op bezoek in Indonesië. In veertien dagen probeerde hij daar twee ambitieuze dames de kunst van het worstenmaken bij te brengen. En dat viel lang niet altijd mee.

Nederhoed runt geen slagerij meer. Die druk was hij dus kwijt en dus schreef hij zich in voor PUM. ‘En dan is het een kwestie van vraag. Wie in een ontwikkelingsland is op zoek naar een worstenmaker. Op basis van een aanvraag wordt een expert gezocht.’ En dus ging zomaar ineens de telefoon. Of Jan naar Indonesië wilde komen, Zuid Sumatra om precies te zijn. ‘Daar runnen twee zusjes van 26 en 24 jaar een bedrijfje in worstjes. Ze studeerden af aan de Universiteit maar vonden geen passend werk. En toen zijn ze met de worsten begonnen. Twee jaar geleden zijn ze begonnen en hun onderneming timmert enorm aan de weg. Tegenwoordig verkopen ze ongeveer 25000 worstjes per week. Omdat er wat problemen ontstonden met de grossier, wilden ze zelf worst gaan maken. En vandaar dat mijn expertise ingeroepen werd.’

Nederhoed belandde in een compleet andere wereld. ‘Indonesië is een Moslimland. Hoofddoekjes waren dus aan de orde van de dag. Ook onder het 140-koppend tellend personeelsbestand Ik wist eigenlijk wat ik zag daar. Ze bleken niet eens een gehaktmolen te hebben. Ik ben daarom heel low-profile begonnen. Je weet wel: handmatig in het darmpje. Waren we gewoon de hele morgen bezig met twee kilo! Verder heb ik geprobeerd ze de basisprincipes bij te brengen. Ik ben maar eens met de hygiëne begonnen. Dat was geen overbodige luxe kan ik vertellen. Verder ben ik bezig geweest met zaken als hoe zout de worst moet zijn en zijn we op zoek gegaan naar een smaak die past bij hun gebied’, zegt Jan.

Nederhoed leerde ze de basis van het maken van lekkere worst, de rest zullen ze zelf moeten doen. ‘Als ze echt iets willen, dan zullen ze moeten investeren. Ze vonden het in elk geval bijzonder interessant allemaal. De meiden waren ook bijzonder leergierig. Ze willen de wereld veroveren. Een soort van McDonalds worden. Ze hebben mijn tips ter harte genomen en ik heb een aardig dik rapport voor ze geschreven. Het is nu aan de meiden wat ze er mee willen doen.’

Nederhoed wil best vaker via PUM mensen op de wereld helpen. ‘Als de tijd het toelaat. Het Lekkere Winkeltje in Leek draait als een tierelier. Daar gaat ook tijd in zitten. En verder is het maar de vraag waar in de wereld behoefte is aan een erkend worstenmaker. Ik hoorde laatst wel dat er in Burundi ook een soortgelijk bedrijf zit. We zien het wel, ik vond het in elk geval leuk en hoop dat de meiden aan de weg blijven timmeren.’

UIT DE KRANT

Lees ook