Ylil Hogeveen: ‘Beeldende kunst als speelveld’
Kleintje Cultuur
NORG – ‘Als ik schilder bevind ik mij in een speelveld van heldere kleuren en ontelbare mogelijkheden. Ik hou van het spelen met vlakken en lijnen. Met verstilling, beweging en herhaling.’ Dit zegt Ylil Hogeveen. Eigenlijk heet Ylil Lily. Een omkering van de werkelijkheid die je ook in haar schilderwerken regelmatig ziet terugkeren.
‘Ik ben zomaar opeens begonnen met schilderen tijdens een vakantie in 1993 in Frankrijk. Dat viel als een cadeautje uit de lucht. Ik dacht, wat is dit leuk zeg en die vreugde heeft mij nooit meer verlaten. Mijn thema’s zijn Vissen, Vogels, Huizen, Bomen, Schoenen en sinds het overlijden van enkele dierbaren heb ik ook de Kwetsbare Mens als thema in mijn schilderijen opgenomen. Ik maak van tevoren geen plan. Ik neem het penseel ter hand, maak een lijn en ga dan schilderen. Soms heb ik een thema in mijn hoofd, soms verander ik van thema. Het gaat spontaan op intuïtie.’ Wie rondkijkt in haar huis ziet gelijk de veelkleurigheid van allerhande schilderingen. Ylil Hogeveen schildert elke dag. ‘Daar sta ik voor op. Ik maak graag gebruik van daglicht. In de winter stop ik dan ook wat eerder dan in de zomer met schilderen. Kunstlicht geeft toch dat er andere kleuren op het doek komen dan je graag zou willen.’
Hoewel er gewerkt wordt met vaste thema’s geven die haar wel de vrijheid in uitingen. Kwetsbaar: De Mens, is zo’n thema die emotie, blijdschap, verdriet, vergankelijkheid met zich meebrengt. ‘Vooral in gezichtsuitdrukkingen en handen wil ik mijn gevoel laten spreken. Daar probeer ik de emotie in te vangen. Bij het thema Vissen kijk ik geregeld naar de goudvissen in mijn tuinvijver. Groepsgedrag, samenwerking, maar ook tegelijkertijd heel individueel. Ik gebruik veel fantasie en schilder graag daar waar ik veel kleur in kwijt kan. Ik zoek herhaling en vind dat spannend. Kijk, schilderen is voor mij ook een meditatie. Soms verandert de tijd ook. Ik schilder nu bijvoorbeeld het thema Huizen veel speelser en grappiger dan eerder. Een thema als Bomen heb ik nu al een tijdje achter mij gelaten.’
Al haar schilderijen zijn verwerkt in enkele mooie boeken. Een genot om die even door te mogen bladeren. Onderaan de bladzijden staan vaak enkele Haiku’s. Japanse dichtregels van 5, 7 en wederom 5 lettergrepen. Echo van stilte, Klinkt in fluisterend verdriet, En tovert tranen. Ylil Hogeveen: ‘Talent is volgens mij geen gave, talent is een zucht, een passie om iets te doen en dat te blijven doen. Ik heb samen met mijn man veel gereisd. En onderweg zie je veel. Ik zag eens prachtige gieren in Zuid-Frankrijk, waar ik vrij dicht bij kon komen. Vooral roofvogels hebben mijn speciale aandacht. In mijn fantasie laat ik vogels en mensen door de lucht vliegen. Graag zou ik zelf vliegen en in mijn dromen lukt dat ook. Met groot gemak, met enorme armwieken verhef ik mij dan en zweef in de ruimte. Schilderen is voor mij ook een beetje filosofisch. Dat komt terug in mijn thema Schoenen en Voetafdrukken. ‘Hier is Niemand’, is hierbij de centrale gedachte. Ik schilder niet de mens in de schoen, maar schilder lege schoenen en lege voetafdrukken.’
Kijk ook op www.Ylil-vrije-figuratie-en-haiku.exto.nl.
